18 weken en voel me net een bejaarde

Hoi!<br /><br />Ik ben nu 18 weken zwanger van ons eerste kindje. Na een lang ziekenhuis traject zijn we zo dolblij met ons wondertje. We kunnen echt niet wachten tot de kleine straks geboren is. <br /><br />Maar…. Ik vind zwanger zijn helemaal niet zo leuk. Ik voel me net een bejaarde, heb 0 energie, ik slaap al vanaf het begin heel slecht, bekkenpijn, rugpijn, ben nog steeds elke avond misselijk (was eerst de hele dag, elke dag). Ik vind qua avondmaaltijden niks meer lekker terwijl ik normaal van alles uitprobeer en graag spicy kook. Mijn placenta zit aan de voorkant, dus ik heb de baby ook nog niet echt gevoeld. Ik weet soms niet zo goed wat ik met mezelf aan moet en ben nog niet eens op de helft. Zijn hier misschien dames die zich hier een beetje in herkennen?<br /><br />Groetjes!<br /><br /><br />
 
Absoluut. Ik ben van nummer 3 zwanger maar ik vindt er ook niks aan. Ben onwijs blij dat het bij ons altijd snel gelukt is. Maar ik vindt dat hele zwanger zijn helemaal niks.
 
Heeeeel herkenbaar. Ben super blij met het wondertje in mijn buik, maar heb me tot 28 weken super beroerd gevoeld. Vanaf toen ineens wat beter (nu 33 weken) maar ja, nu beginnen de laatste trimester klachten.. Ik zie heel erg uit naar het einde van de zwangerschap... En dat zegt verder niets over hoe blij we zijn met deze zwangerschap en hoe erg we uitzien naar de baby. Maar ik weet niet of ik dit nog een keer ga/wil/kan doen.. 
 
Herkenbaar hoor. Nu 24w van de tweede maar zowel de eerste als tweede zwangerschap vond ik het niets om zwanger te zijn. Gelukkig beide keren heel snel zwanger en daar zeker dankbaar voor. Ook placenta voorkant liggend en sinds een week of 2 voel ik hem goed, stukken minder wel als de eerste. Had gehoopt eerder vanalles te voelen omdat ik nu weet wat ik moet voelen maar ook dat was dus geen lichtpuntje ;) Ik word enorm snel dik, heb m'n eetgedrag maar moeilijk in de hand, krijg amper adem, spierpijn krampen in m'n benen alsof er messen in gestoken worden en ga maar door. Eigenlijk allemaal van die klachten waar een ander voor zou tekenen maar blegh wat ben ik blij als deze keer er ook weer op zit en mijn lichaam weer gewoon van mezelf is. Ohja en als ik dan dus ook weer niet te vergeten een glaasje wijn kan drinken :D 
 
Ja zwanger zijn is niets aan. Ik vind het ook niet leuk. Maarja het hoort er nou eenmaal bij. En vriendin van me heeft HG zwangerschappen gehad, dan ben je blij dat je alles hebt behalve dat. Dus nog even doorzetten, succes. 
Ik heb nog een kleine rondlopen dus je hebt nog lekker veel vrije tijd. Geniet daarvan haha
 
Herkenbaar ik ben b8j de laatste zwangerschap 5 jaar geleden 9 maanden misselijk geweest met overgeven en toen kreeg ik met 8 weken een bloeding dat ik met de ambulance naar de spoed ben gebracht dus heel.die zwangerschap in spanning gezeten vooral ook omdat wij in 2004 ons zoontje hebben verloren met 34 weken zwangerschap daarna in 2006 en 2008 gezonde dochters gekregen maar toch zat de angst er weer goed in in 2017.
 
Hoi, hier nog meer herkenning! Ik ben nu 26 weken zwanger van mijn tweede en vind het ook zeer moeilijk om ervan 'te genieten' zoals mensen dat zo mooi zeggen. Ik vind het resultaat echt schitterend, maar zwanger zijn meer een noodzakelijk kwaad. Ik ontwikkel striae en spataderen, ben normaal gesproken een actief hardloopster en moet me nu door bekken klachten tevreden stellen met 2x per week zwanger en fit, ik hijg als een oud mens na elke trap haha en de buik groeit zo snel dat ik steeds worstel met hoe ik me nou nog leuk moet kleden. Nee, geef mij mijn oude lijf maar snel weer terug na de bevalling, ik ga beter op moeder zijn, dan op moeder worden. Sterkte en fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met deze gevoelens!
 
Ja had ik ook. Extreem uitgeput, en na het uitruimen van het bestekrek van de vaatwasser misselijk van uitputting.
Een misselijkheid die voelt alsof je een natte hond uit een rokershuishouden hebt doorgeslikt.
Probeer eens wat drop ( nooit meer dan 10 per dag, brengt je bloeddruk om hoog.)
Verder kan misschien vitamine B12 wat doen, ben ik niet zeker van.
Ook hier de placenta aan de voorkant. Maar wel een kontje gevoeld dat de laatste maanden tussen mijn huid en mijn ribben probeerde te gaan zitten. En kleine kriebel handjes bij mijn blaas?
Duurde bij mij ook heel lang voor ik een beetje kan genieten.
Accepteer dat je niks kan, wordt na verloop van tijd beter. ( In de meeste gevallen.)
 
Terug
Bovenaan