Hoihoi, veel sterkte. Een hart onder de riem en ook veel herkenning helaas.
Hier ook 18 weken zwanger, van onze 2e. Placenta ligt ook voor, dus kleine nog weinig gevoeld (alleen wat protest als ik voorover zit en af en toe wat vrolijk gekriebel). En ik heb sinds december, dus al voor deze zwangerschap, last van gedeeltelijke darmverstopping, wat veel pijn en stress veroorzaakt. Zal zo blij zijn als de kleine en ik gezond de zwangerschap en bevalling doorkomen, pieker daar teveel over. Elke echo is weer een gerustsyelling dat het goed gaat.
Lichamelijke ongemakken vallen verder mee, hoewel ik weinig eten echt nog lekker vind. In het begin had ik het alleen constant ijskoud, echt vreselijk. En ik heb af en toe heel erg last heb van razende hormonen, ik kan dan echt gemeen uitvallen ri. mijn man of onze zoon, waar ik me dan weer schuldig over voel.
We wonen nu in een (te) klein huis en gaan pas over een jaar verhuizen, dus voorlopig zitten we ook echt veel op elkaars lip, wat ook niet echt helpt.
Vorige zwangerschap vond ik fantastisch, zat al die tijd op een roze wolk. Nu probeer ik echt nog te genieten van de momenten met z'n 3jes, omdat we straks met z'n 4en zijn en alles weer verandert.
Ik ken veel mensen die geen fijne zwangerschap hadden, maar die wel een makkelijk kindje hebben, dus wie weet ?
Lekker om ff van me af te klagen???
Hier ook 18 weken zwanger, van onze 2e. Placenta ligt ook voor, dus kleine nog weinig gevoeld (alleen wat protest als ik voorover zit en af en toe wat vrolijk gekriebel). En ik heb sinds december, dus al voor deze zwangerschap, last van gedeeltelijke darmverstopping, wat veel pijn en stress veroorzaakt. Zal zo blij zijn als de kleine en ik gezond de zwangerschap en bevalling doorkomen, pieker daar teveel over. Elke echo is weer een gerustsyelling dat het goed gaat.
Lichamelijke ongemakken vallen verder mee, hoewel ik weinig eten echt nog lekker vind. In het begin had ik het alleen constant ijskoud, echt vreselijk. En ik heb af en toe heel erg last heb van razende hormonen, ik kan dan echt gemeen uitvallen ri. mijn man of onze zoon, waar ik me dan weer schuldig over voel.
We wonen nu in een (te) klein huis en gaan pas over een jaar verhuizen, dus voorlopig zitten we ook echt veel op elkaars lip, wat ook niet echt helpt.
Vorige zwangerschap vond ik fantastisch, zat al die tijd op een roze wolk. Nu probeer ik echt nog te genieten van de momenten met z'n 3jes, omdat we straks met z'n 4en zijn en alles weer verandert.
Ik ken veel mensen die geen fijne zwangerschap hadden, maar die wel een makkelijk kindje hebben, dus wie weet ?
Lekker om ff van me af te klagen???