Wat heftig dat je dit moet mee maken. Ik heb zelf een kindje verloren met 28 weken en weet hoe het voelt, al was er bij ons geen oorzaak gevonden.
Als ik jouw bericht lees, lees ik vooral dat het ziekenhuis geen kans ziet om dit nog te redden. Daar zijn ze in hun manier van communiceren dus wel duidelijk in geweest. Wat ik niet begrijp is dat ze je zo hebben laten gaan. Je zit met nog zoveel vragen en ook lees ik tussen de regels door dat je nog hoop hebt. Ik zou je daarom willen adviseren om terug te gaan naar het ziekenhuis en al je vragen op te schrijven en te bespreken. Uiteraard willen we je allemaal advies geven en er voor je zijn met positieve verhalen, ik denk dat je daar nu niet genoeg aan hebt. Nogmaals, ik vind dat het ziekenhuis hier in verzuimd qua begeleiding met het advies “wachten tot het op gang komt”. Ik wil je heel veel sterkte wensen en uiteraard als je je hart wilt luchten, dan zijn we hier. Maar ik denk dat je ook wat Meer professionele begeleiding hierin nodig hebt.
Ik las hierboven al Iets over een stichting. Wij hadden Make a Memory. En zijn erg dankbaar voor de tastbare herinnering. Nogmaals heel veel sterkte. Ik leef zo intens met je mee?