1e trimester doorkomen....

Hoi aanstaande mutti's!

Vanaf afgelopen woensdag weet ik dat ik zwanger ben (ben nu 4weken+4dgn)en ben uitgerekend op 19januari) Ik ben 29jaar en t wordt mn/onze eerste!! Super spannend allemaal en voel me ook steeds meer zwanger! Pijnljnke boobies, met vlagen misseljjk, zeurende pijn in rug en onderbuik en slaap sinds een week super slecht (5uurtjes en that's it)!

Mn vriend wil het pas na onze eerste echo met 10wken op 16juni(zucht) vertellen, maar ik trek dat echt niet! Ik heb soms het gevoel dat ik 'zwanger' op mn voorkop heb staan en ben bang dat ik me in mijn enthousiasme verspreek... en dat ik ineens geen wijntjes/biertjes meer drink met de gekste excuuses zorgt denk ik ook voor argwaan....(of voel ik dit alleen maar zo)

Ik ben er iedere minuut mee bezig en google me helemaal suf! Ik weet echt wel dat googelen je er niet geruster op maakt maar ik vind het zo spannend! Maar maak me ook heel veel zorgen, wil zo graag dat het goed gaat!! Dus HElP wie zit er in het zelfde schuitje als ik en sleept me (mee) door het eerste kwartaal?! Kan ik in iedergeval het met jullie delen, met vriendje lief deel ik het ook hoor maar dit 'gevoel' delen is, merk ik, toch echt anders met een man dan met  vrouwen!

Groetjes!!

 
Beste Maanzaadje,

Zelf zit ik in een vergelijkbaar schuitje. Heb de dinsdag voor jouw dag positief getest. Het is ook onze eerste en ik ben 35 jaar. Ik heb ook heel google al doorgespit en ben tot de conclusie gekomen dat wachten niets voor mij is. Zelfs gisteren al even bruin bloed gehad. Is vandaag alweer minder. Vet schrikken en weer heel Google over gevlogen. Wij hebben het ivm ivf wel al aan eel bekend gemaakt. Ze wisten namelijk precies waar wij in het traject zaten en wanneer ik ongeveer moest testen. Ik kan je zeggen dat het voor en nadelen heeft om het al te vertellen. Voordeel: Iedereen steunt je en begrijpt je keuzes op dit moment. Nadeel: Je ziet in al die ogen dat ze meeleven en dat voelt niet altijd fijn.

Uiteindelijk is het een keuze die jullie samen mogen maken. Gewoon lekker dit forum helemaal vol schrijven als je je ei kwijt wilt. Dat doe ik namelijk ook momenteel en bevalt tot nu toe echt goed.



Heel veel succes in de zwangerschap en heel veel gelukt toegewenst.
 
Hoi maanzaadje!

allereerst gefeliciteerd!

Ik ben nu 14+2 en hebben het verteld na de termijnecho met 11+2.

Vond het geheim houden ook echt drama en ben maar in een sociaal isolement gegaan als het op 's avonds aankwam. Vriendinnen zouden meteen door hebben als ik geen wijn dronk, helemaal op vrij/za/zo. Heb dus zo veel mogelijk mn afspraken gepland als koffietjes drinken of lunchen en voor de rest had ik het 'heel druk'. Ik was erg moe dus gelukkig vond ik dat zelf Niet erg of iig mn lichaam. Was wel blij dat ik het kon vertellen op een gegeven moment.

Wat mij heeft geholpen is dat ik het wel aan 1 beste vriendin Heb verteld, zodat als ik dan toch iets 's avonds had zij mij kon helpen door mn drankje op te drinken (van glas wisselen of zeggen dat je net nieuw hebt) en zelf deed ik wel eens de truck om een bier flesje mee naar de wc te nemen, leeg te gooien en te vullen met water. Niemand die het door heeft!

succes met jullie geheimpje, vooral heel veel genieten en het allerbelangrijkst: doe wat voor jullie goed voelt qua vertellen!
 
Hoi Maanzaadje!

Gefeliciteerd! Ook ik ben nu zwanger van onze eerste^^ Vandaag ben ik 5 weken, 16 januari uitgerekent.

Wel al eerder zwanger geweest wat helaas een missed arbortion is geworden. Toen hebben we het met de 4 weken onze ouders al verteld, na een echo met kloppend hartje in de 6e week verteld aan onze zussen, goede vrienden en een paar van de familie en heb ik het na nog een goeie echo bij de 8 weken in de 9de week ook nog durven vertellen aan mijn klasgenootjes. Iedereen was natuurlijk erg blij voor ons en mijn schoonouders helemaal trots, omdat ze voor de eerste keer opa en oma gingen worden :D Helaas was het bij de termijnecho van 10,5 week niet goed en bij de 11 weken miskraam opgewekt. Maar toch zijn we blij dat we het toen deze mensen al hadden verteld. Zo kon iedereen rekening houden met onze vervelende situatie. En die steun hadden we echt aan alle kanten nodig.

Dus mijn advies is om het echt alvast aan jullie meest dichtsbijzijnde mensen te vertellen. En dan misschien later pas, als bv de termijnecho goed is, aan de hele wereld bekend te maken. Dan kunnen jullie de blijdschap alvast delen en hoef je niet meer in zo'n spanning te zitten :p ;)

Wij hebben het nu ook weer meteen aan iedereen verteld die de vorige keer wisten van onze zwangerschap. Iedereen extra blij voor ons nu^^ Na de termijnecho of misschien nog een paar weekjes later gaan we het facebook official maken.
 
gefeliciteerd allemaal!

Pffoeh je leest toch veel dat het bij 10,5e misgaat.. Bij mijn miskraam ging het mis bij 6 weken.

Nu bij 7 weken een kloppen hartje gezien en 31 mei dan 10+1 de termijnecho. Maakt me erg zenuwachtig en hoop zo dat alles goed gaat!
 
Heel herkenbaar je verhaal. Ik ben nu 7 weken en 1 dag en kan niet wachten om het te mogen vertellen. Mijn vriend wil graag wachten tot we de eerste echo hebben gehad en liever nog iets langer. Maar hij heeft in mijn ogen makkelijk praten ;)

Ik probeer ook maar sociale dingen te vermijden omdat ik normaal altijd wel een drankje drink en ook uit eten gaan is niet meer zo vanzelf sprekend aangezien het dan toch vaak op sushi uitkwam.

Gelukkig volgende week vrijdag de eerste echo, hopen dat alles goed is en ik het van de daken mag schreeuwen en niet meer hoef te liegen.

Het is natuurlijk voor een goed doel allemaal, maar ben blij als ik het mag delen!
 
Hoi maanzaadje,

Gefeliciteerd! Spannend he!Ik ben nu 4 weken zwanger! 30 jaar ook van de eerste. Kan het nog steeds niet geloven! Ik kijk ook steeds op internet voor verschillende tips!nu nog 4 weken wachten tot de eerste echo! Dit lijkt wel een eeuwigheid te duren! Wil het eigenlijk ook al iedereen vertellen! Ik heb verder nog geen klachten alleen dat ik meer honger heb als normaal!
 
Dag dames,

Ik zit op 6 weken en 2 dagen en heb het mijn ouders al wel verteld. Kan ook niet echt anders want ik werk in een familiebedrijf en aangezien ik nogal eens naar het toilet moet rennen, 's ochtends later kom werken of de hele dag op bed blijf is het anders onhoudbaar.

Schoonouders wachten we nog even mee tot eerste echo, die wonen ver weg en mijn vriend wil ze het graag wat later vertellen omdat hij anders bang is dat het alsnog slecht niets wordt en ze gaan aftellen tot de volgende keer.

Maar kan mij goed voorstellen dat je het graag wilt vertellen, dat is toch super leuk om te doen :)
 
Terug
Bovenaan