Hallo DonnaS,
Hoe frustrerend ook doet het mij goed om te lezen dat er meer mensen in het zelfde schuitje zitten. Ik heb zelf 2 "Missed abortions" gehad (tussen aanhalingstekens want volgens mijn gyneacoloog komt het altijd wel een keer vanzelf opgang). Bij beide keren is het rond de dezelfde tijd misgegaan. De eerste keer nu 14 maanden terug kwam ik er pas na 6 weken achter (het vruchtje was toen bij 6 weken gestopt met groeien en ik had bij 12 weken de echo) na 5 maanden was ik opnieuw zwanger en ging het weer in de 6de week mis.
Ik heb op mijn aandringen een hoop onderzoeken laten. Hier uit is gekomen dat ik de ziekte van hashimoto heb (schildklier problemen, verminderde vruchtbaarheid), een bloedstollingsziekte (waardoor de bloed toevoer naar de placenta niet opgang komt, wat leidt tot de miskramen), en mogelijk een afwijking in mijn baarmoeder.
Wij zijn nu weer 8 maanden aan het proberen. Ik begin de hoop een beetje te verliezen. Aangezien ik vandaag weer ongesteld ben geworden.
Moraal van mijn verhaal is iig omwat dingen te laten onderzoeken als je twijfelt. Ik heb erg op mijn strepen moeten staan omdat ze pas na 3 miskramen willen onderzoeken maar er is wel het eea duidelijk geworden waarom het niet zo soepel gaat. Ik ga van de week de gyneacoloog maar eens bellen om te vragen hoe het nu verder moet.
Heel veel succes iig!
Hoe frustrerend ook doet het mij goed om te lezen dat er meer mensen in het zelfde schuitje zitten. Ik heb zelf 2 "Missed abortions" gehad (tussen aanhalingstekens want volgens mijn gyneacoloog komt het altijd wel een keer vanzelf opgang). Bij beide keren is het rond de dezelfde tijd misgegaan. De eerste keer nu 14 maanden terug kwam ik er pas na 6 weken achter (het vruchtje was toen bij 6 weken gestopt met groeien en ik had bij 12 weken de echo) na 5 maanden was ik opnieuw zwanger en ging het weer in de 6de week mis.
Ik heb op mijn aandringen een hoop onderzoeken laten. Hier uit is gekomen dat ik de ziekte van hashimoto heb (schildklier problemen, verminderde vruchtbaarheid), een bloedstollingsziekte (waardoor de bloed toevoer naar de placenta niet opgang komt, wat leidt tot de miskramen), en mogelijk een afwijking in mijn baarmoeder.
Wij zijn nu weer 8 maanden aan het proberen. Ik begin de hoop een beetje te verliezen. Aangezien ik vandaag weer ongesteld ben geworden.
Moraal van mijn verhaal is iig omwat dingen te laten onderzoeken als je twijfelt. Ik heb erg op mijn strepen moeten staan omdat ze pas na 3 miskramen willen onderzoeken maar er is wel het eea duidelijk geworden waarom het niet zo soepel gaat. Ik ga van de week de gyneacoloog maar eens bellen om te vragen hoe het nu verder moet.
Heel veel succes iig!