2 keer (sub-)totaalruptuur, hoe nu bevallen?

hai,

Ik begrijp je angst heel goed.
Je hebt dus beslist om bij de vk weg te gaan en onder controle komt bij de gyn?
Ik ben heel benieuwd wat de gyn je aanraadt.

Zelf heb ik wel vertrouwen in mijn vk, en inmiddels ook vertrouwen in mezelf.
De 2e keer is het immers wel goed gegaan!
Ik weet dat het belangrijk is om goed te persen, langdurige druk op het perineum
is natuurlijk gevaarlijk.
Bij de 1e heb ik ruim anderhalf uur geperst, achteraf weet ik pas dat ik het toen
helemaal verkeerd heb gedaan qua techniek.
Dat verwijt ik mijn vk wel, dat ik toen geen betere aanwijzingen heb gekregen.
Maar ik ben nu voor de 2e keer bij een andere praktijk, en daar voel ik me zeker.

Tijdens de 2e bevalling heb ik mn tong tegen mn gehemelte gedrukt,
zodat er geen kracht komt op je kiezen, en me gefocussed op een punt op de muur.
Ik weet niet of het daardoor komt, maar het persen ging veel beter!

Volgens mij is het voor jou, en ook voor ollebol, heel belangrijk om de bevalling
door te spreken met je gynaecoloog.
Misschien heeft hij nog tips.

succes, liefs Linda
 
Hoi Linda,

Ik las op het februari forum dat jij nog maar heel even moet...zou je me willen laten weten als je bevallen bent hoe het is verlopen?? Ik heb denk ik wat positieve verhalen nodig en hoop dat me dat rustiger maakt. Ook een gesprek met de gyn ga ik aan om te kijken of zij iets van mijn angsten weg kan nemen.

Groetjes Odette(30 weken)
 
Hallo allemaal,

Bij mijn eerste bevalling heb ik ook een subtotaal-ruptuur overgehouden. Ik wilde graag thuis bevallen, maar omdat Lotte (mijn oudste) besloot om na 36,5 wk al te komen, moest ik naar het ziekenhuis. Omdat ik niet in de gaten weeën te hebben kwam de verloskundige en toen had ik al 4 cm. Direct naar het ziekenhuis en eenmaal daar ging het snel. Ik mocht persen en haar hartslag was iets lager, dus ik moest met alle macht Lotte eruit persen. Dus ze is er in 1 perswee helemaal doorgegaan met de schoudertjes dus ook (normaal draaien ze dat hé). Was ook een kwakzalver van een gyneacoloog. Een andere gyneacoloog erbij gehaald, want het was wel erg ver gescheurd, nou ja zeg maar sub-totaalruptuur. Deze fijn man heeft me zo gehecht (eigenlijk moest in onder narcose, maar ik werd daar zo panisch fijn dat hij besloot mij zo te hechten). Krijg heel wat verdovingsspuiten en daar begon hij te hechten.........1 uur lang. Heb eigenlijk op 4 steekjes na geen pijn gevoeld (dat was namelijk in de spieren en die kunnen ze niet zo goed verdoven). Maar ja als je je man en pasgeboren dochter ziet kun je alles aan.
Maar was inderdaad ook erg bang om incontinent te zijn, maar door alle oefeningen is dit niet het geval, wel als ik een grote boodschap moet kan ik het niet te lang meer ophouden, maar net lang genoeg om bij een toilet bij te komen.
Toen werd ik weer zwanger en hoe verder de zwangerschap vorderde hoe banger ik werd voor de bevalling. De 3 vk's zeiden dat ze sowieso gingen knippen, nou ja dat moet dan maar, ik zag daar tegenop tot het moment van bevallen.
De bevalling begon, maar omdat de uitdrijving zo snel ging, was de vk net op tijd om onze zoon nog te begeleiden om geboren te worden. Dus tijd voor knippen was er niet. Het eerste vroeg ik hoe ver ik was gescheurd want ik was er erg bang voor omdat het zo ontzettend snel ging. Nou het waren 2 kleine scheurtjes die met 2 hechtjes waren opgelost. Pfffffffff wat viel dat mee.
Moest nu wel weer goed mijn oefeningen doen, omdat er toch soms wat ontlasting wegliep. Maar Jozua is nu 4 maanden en heb nergens geen last meer van.

Groetjes van Mieke


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan