2 kinderen: best heftig!!

A

Anoniem

Guest
Ik weet dat er moeders zijn met meer kinderen (respect!!) maar ik vind het best heftig van 1 naar 2 kinderen.

Ik heb al een zoontje van 3 die midden in de peuterpuberteit zit en ontzettend veel (negatieve) aandacht vraagt. Hij kan eigenlijk geen seconde alleen spelen en vraagt de hele dag mijn aandacht (manlief werkt). Ik roep eigenlijk om de 2 seconden: "Quentin, niet doen!!" En dan daarbij een pasgeboren dochtertje die natuurlijk ook alle aandacht wil.

Ik ben echt helemaal in de hemel met deze twee kids hoor. Helemaal verliefd maar ik ben nu al  zo moe. Natuurlijk ook door de bevalling (keizersnede met veel bloedverlies) maar ik doe in principe alle voedingen, inclusief de nachtvoeding en ik kan helaas overdags niet bijslapen omdat zoonlief dan niet meer slaapt. Hij gaat wel naar de peuterspeelzaal maar als ik thuiskom van hem er naar brengen dan moet dochter al weer een voeding dus even bijslapen in die twee uurtjes lukt ook niet. Ik merk ook dat ik allemaal lichamelijke klachten krijg en als mijn man 's avonds thuis komt dan krijgt hij eerst allemaal geklaag over zich heen. Daarbij wil ik ook graag nog leuke dingen doen met de kinderen (kinderboerderij, dierentuin etc.) maar daar ben ik gewoon te moe voor. En dat terwijl mijn dochtertje pas 6 weken oud is.

Ik ben de hele dag alleen nog maar bezig met voeden, luiers, zindelijk maken, waarschuwen, huishouden etc. etc.

Het valt dus allemaal best wel tegen. Kan iemand mij geruststellen door te zeggen dat het straks allemaal beter gaat en ik wat meer tijd voor mijzelf krijg? Of is dat dan alleen nog maar tijdens mijn werk over een aantal weken? (3 dagen in de week).

Ik wil geen preken hoor. Gewoon herkenning en even mijn hart luchten.

Bedankt voor jullie "luisterend"oor.

Liefs,
Rosanne

 
Ik heb nog geen ervaring met 2 kinderen, maar ik kan me wel voorstellen hoe je je voelt. Ik heb nu met 1 al het idee dat ik alleen maar met haar bezig ben. Dewi slaapt nu niet zo veel meer en kan zich niet alleen vermaken. Als ze wakker is wil ze ook gewoon graag aandacht! Ik probeer haar dan elke keer ergens anders neer te leggen of te zetten zodat ze iets anders ziet en zich weer even vermaakt.

Ik hoop voor je dat het makkelijker gaat worden! Veel sterkte in elk geval voor de komende tijd!

Liefs Cathelijne
 
Hoi Rosanne,

Effe kijken of mijn kinderen mij de tijd gunnen om even een stukje te typen. Wij hebben een zoontje van 3 jaar en nu een zoontje van 6 weken. Dus ik kan me iets bij jouw situatie voorstellen. Het verschil met mijn situatie is dat mijn oudste zoon 3 dagen van 09.00 tot 15.30 uur naar de peuterspeelzaal gaat en wanneer hij thuis is kan hij zichzelf redelijk goed alleen vermaken, neemt niet weg dat hij ook heel veel aandacht vraagt.

Mijn tip (voor zover je van tip kan spreken, tis misschien meer mijn ervaring) maar besteed echt een momentje aan je oudste door lekker met hem te spelen, wanneer  de baby slaapt. Zo kun je hem, wanneer de baby om aandacht vraagt,  zeggen dat het nu tijd voor de baby is, dat hij straks weer aan de beurt is. Dat werkt hier dus heel goed.  
Daarnaast moet je je nu nog  niet echt zorgen maken over de leuke dingen doen  als naar de  dierentuin gaan enzo, dat komt allemaal echt nog wel. Ik denk wanneer je nu bijv. lekker een poosje gaat kleien met je oudste, dat dat al leuk genoeg is en die jongste heeft echt nog geen dierentuin nodig.
Nogmaals dit is mijn ervaring en ... tuurlijk, moet je helemaal een nieuw ritme vinden, maar gun jezelf de tijd daarvoor. Je baby is er nog maar net. Het is  allemaal nog zo vers.
En, tja, aan die vermoeidheid kan ik weinig tips voor geven, misschien kun je je oudste een  middagje bij iemand uitbesteden.  
Succes,... ik moet nu ook  mijn jongste uit zijn verdriet gaan redden....

Liefs, Annette    
 
Tjee ik kan me jou gevoel zo goed voorstellen. Ik heb nu 1 kindje maar wil graag een groot gezin. Maar ik zie er ook tegen op al die    drukte in het begin. Ik heb het met eentje al zo druk.
Wat ik probeer is 1 avondje in de week voor mijzelf in te lassen. Dan zeg ik na een voeding tegen mijn vriend nu is ze voor jou. En dan ga ik lekker naar een vriendin. Daar knap ik echt van op. Ik zorg natuurlijk wel dat ik bereikbaar ben en voor de volgende voeding weer thuis ben.
 
Hoi lieve meiden,

Bedankt voor jullie lieve reacties en tips! Dat doet me wel goed hoor.

Ik ben nogal een controlfreak en perfectionist en altijd bezig met zorgzaam zijn voor anderen. Ik denk dat dat de boel ook een beetje opblaast. Ik moet gewoon wat relaxter worden en straks als ons meisje wat meer doorslaapt en ik wat meer slaap krijg dan kan ik het allemaal ook wat meer relativeren.
Ik ben ook heel erg gespannen op elk huiltje van haar en dan bezig om er voor te zorgen dat ze zo snel mogelijk stil is i.p.v. haar gewoon eventjes 5 min. te laten huilen (behalve dan als ze overstuur raakt natuurlijk!). Dat zorgt natuurlijk ook voor de nodige stress.

Ik heb net ook gezellig met mijn zoontje gespeeld en dan merk ik ook dat hij door de aandacht wat rustiger wordt en ik word daar ook minder gestresst door. Ik moet gewoon wat meer de boel de boel laten en gewoon lekker genieten van wat ik heb in plaats van alles schoon en onder controle te willen hebben.

Nogmaals bedankt!!

Liefs,
Rosanne
 
Hoi Rosanne

Het lijkt wel of ik dit topic heb aangemaakt, ik herken me zo in je verhaal!!
Ik moet zeggen dat ik het eerst allemaal wel mee vond vallen, maar ook ik vind het soms tegenvallen.
Ik geniet erg van mijn meiden hoor, maar ben ook doodop en zou eens wat tijd voor mezelf willen hebben.Vannacht weer een dramatische nacht gehad, Milena had krampen en Alessia is strontverkouden en heeft keelpijn, dus ik zat met allebei op.
Om 05.15 uur kon ik eindelijk slapen, om 1,5 uur later weer gewekt te worden..
Ik moet er behoorlijk weer aan wennen, aan de nachtvoedingen etc.
Ook ik denk dat ik de boel wat meer de boel moet laten, ben wat betreft ook behoorlijk perfectionistisch, en wil ook alles graag altijd aan kant hebben etc, maar dat lukt me gewoon echt niet nu.
Ik word al gestresst als ik de woonkamer in kom lopen.
Ik voel me ook de hele dag een "agent" aangezien Alessia behoorlijk ondeugend is, en net als Quintin op een negatieve manier aandacht vraagt.
Ik denk dat het allemaal nog even wennen is, maar ik kijk er wel tegenop om over een paar weken aan het werk te moeten.
Hopen dus dat het voor die tijd een stukje beter gaat!

Succes meid!

Liefs Sarah trotse mama van Alessia 16-10-05 en Milena 29-12-07
 
Je doet het goed hoor!! Het kost gewoon heel veel tijd en energie om weer een lekker ritme te vinden, en als je niet echt genoeg slaap krijgt, komt dat dubbel zo hard aan.
Even speciale tijd aan je oudste geven doet idd wonderen, en je baby laten huilen ook. Dat geeft ook meer lucht.
Hier in huize Wever is het ook niet altijd even leuk en gezellig hoor! Mathé probeert ook van alles uit, ik word er soms helemaal gek van! Silas is gelukkig een erg rustig mannetje overdag, dat scheelt natuurlijk heel veel. Maar met een heersende griepgolf, waarvan er op dit moment 3 personen zwaar door getroffen zijn hier, zit ook ik er helemaal doorheen.
Wat er ook gebeurd dan, ik ga lekker zitten voor de voedingen van Silas. Lekker op de bank, koffie erbij, wat lekkers voor Mathé, televisie aan voor de kinderen, en ik heb weer een half uur rust te pakken!
Je moet even creatief zijn deze eerste tijd. De rest komt later wel weer, samen met de dierentuin, speeltuin en ga zo maar door!

Succes, en alles komt wel goed! Heb vertrouwen in je zelf!

Liefs Hilma
 
Hee Rosanne,
Hier een "medelotgenoot". Ik herken je verhaal heel sterk, af en toe is het best pittig!!!
Hier gaat alles heel prima zolang het allemaal op rolletjes loopt. Maar ja, niet alles gaat zoals je gedacht had met twee kleintjes om je heen. Heel vaak denk ik ook "ik kan nog net ff dit of dat voor de volgende voeding" , maar dan besluit Roef weer wat eerder te komen, of gooit precies peuter zijn melk om. Vanmorgen had ik ook zo'n ochtend, ik merk ook dat ik wat sneller mijn geduld verlies naar de oudste toe. Viel echt even behoorlijk tegen hem uit, waar ik me de verdere dag heel schuldig over voelde. Gelukkig slaapt Roef veel en goed, waardoor ik alle tijd heb voor peuter. Maar de tijd voor mezelf is er meestal niet. Vooral s'morgens sta ik soms op met dat "The A-team" liedje in mijn hoofd... Rustig wakker worden is er even niet bij.... Maar ook hier merk ik dat positieve aandacht voor peuter heel goed werkt, hij geniet daar zo van en kan daarna even goed zichzelf vermaken.

Een tip is inderdaad niet te hoge eisen aan jezelf te stellen, al herken ik dat ook bij mezelf. ( tussendoor nog even koekjes willen bakken). Probeer je huisje "goed genoeg" schoon te houden, en wat vandaag niet lukt lukt morgen misschien wel, of anders overmorgen weer. Genieten van de kleine dingen is het allerbelanrijkste. En inderdaad, kijk of peuter ergens een dagje terecht kan zodat je even bij kunt tanken als de kleine slaapt. Maar hopelijk heb je er ook wat aan dat je leest dat je niet de enige bent,
Veel liefs Annemarie
 
Terug
Bovenaan