2 kleine kids

A

Anoniem

Guest
Hallo dames,

Ik weet dat ik een beetje rond hetzelfde topic blijf zweven: wel of geen tweede kindje. Mijn nieuwe vraag: hoe bevalt het  om twee kleine kids te hebben. Dan heb ik het over een situatie waarin de oudste nog niet naar school gaat (dus leeftijd 2, 3  jaar).

Is het de 2e keer makkelijker (ten slotte is het niet meer nieuw), of is het lastiger omdat je er al een hebt rondlopen? Hoe zijn jullie ervaringen, zowel tijdens de zwangerschap en daarna?

Groetjes, Marisa  
 
Hallo,
ik ben moeder van een meisje van 2,5 jaar en een jongen van 6 maanden. Ze schelen op een week na 2 jaar!
tijdens de zwangerschap heb ik eigenlijk geen probblemen gehad, op het laatst werd het wel zwaar om mijn dochter in en uit de auto te tillen. Ik had het plan om haar proberen zindelijk te maken voordat de baby kwam, maar ik zag het niet zitten en heb het plan laten varen.
Mijn dochter vond haar broer in het begin niet interessant, maar ook niet vervelend. Ze heeft tot nu toe geen jaloers gedrag vertoont. Ze wil soms wel aandacht als ze die niet kan krijgen, maar accepteert het als ze even moet wachten. En af en toe haalt ze streken uit als ik mijn zoon aan het voeden ben...
Ik vond het zelf erg wennen, weer een kindje erbij dat je helemaal moet leren kennen. Wat vind hij fijn, wat niet?? Ik had me voorgesteld dat het allemaal wat makkelijker zo gaan, maar ik heb echt wel een maand of 4 nodig gehad om alles op de rails te krijgen.
Ik werk niet meer, maar ben thuis voor de kinderen. En het gaat me steeds beter bevallen!
Mijn zoon gaat nu steeds meer naar zijn zus kijken en zij vindt het ook steeds leuker, omdat hij nu wat kan doen en omdat hij op haar reageert!!
Als je nog wat wil weten, hoor ik het wel!

groetjes,
Kiki
 
Hoi Kiki,

Bedankt voor je reactie. Ik vraag me inderdaad af hoe je dat dus doet, een baby verzorgen (wat ik nu al een dagtaak vind!) en daarnaast nog een peuter heb rondlopen die aandacht vraagt. Het moet te doen zijn, want ten slotte zijn er heel volksstammen die meer dan een kindje hebben.

Groetjes, Marisa
 
Hallo,

Ik heb een dochtertje Hanna van 2,5 jaar (05-02-2005) en een dochtertje Rebecca van bijna 4 maanden (09-05)
De zwangerschap van  Hanna vond ik veel zwaarder dan die van Rebecca, terwijl ik bij Rebecca natuurlijk nog een kind erbij had, maar toen Hanna is geboren ben ik ook gelijk gestopt met werken om full-time voor haar te kunnen zorgen. Ik had voor die tijd een hele drukke baan en dat sloopte me echt. Tijdens de zwangerschap van Rebecca sliep Hanna, en dat doet ze nog steeds, elke middag van 13 tot 16 uur. Dat is natuurlijk wel een hele luxe dus ik had elke middag voor mezelf en ging dan ook zelf eigenlijk altijd een uurtje liggen.
Vanaf de geboorte gaat het ook prima. Hanna is wel erg jaloers geweest. Soms als aan ik aan het voeden was kreeg Rebecca gewoon een klap of knijpte ze even, gewoon om de aandacht te krijgen. Gelukkig is dat nu niet meer het geval en is ze gewoon niet bij Rebecca weg te slaan. Het is zo geweldig om te zien hoe gek ze met haar zusje is! Het is natuurlijk wel druk met 2 kids, maar het went ook zo ontzettend snel. Omdat het je 2e is weet je gewoon veel meer en voel je je over veel dingen gewoon zekerder, tenminste dat was bij mij wel het geval.
Hanna is 's morgens meestal niet eerder wakker dan 8 uur, dus dan heeft Rebecca haar eerste voeding al gehad. Ik begrijp wel dat dit een luxe is, maar ik moet zeggen dat ik van geen naar een kind zwaarder vond dan van 1 naar 2 kinderen, alhoewel ik het in het begin ook wel moeilijk vond om de aandacht te verdelen. Rebecca heeft de eerste 6 weken ontzettend veel gehuild, dus toen viel het echt niet altijd mee en ging Hanna dikwijls even naar m;n moeder, maar nu gaat het gewoon prima, alsof we altijd al 2 kinderen hebben gehad. Je groeit er zo snel in!

liefs Annelies

 
hoi,

ik heb   nu 4 kinderen waarvan   1 van 9 jaar, 1 van   bijna 4 (24-11-03) 1 van bijna 2 (30-9-05) en de jongste nu net een maandje oud (26-7-07).
en het gaat prima. ik denk dat het erg te maken heeft met het karakter van je kindje, en hoe makkelijk zij/ hij zig aan past. mijn jongste zoon is erg driftig en dus ook erg jaloers maar dat gaat nu al veel beter als hij maar kan mee helpen als ik met de jongste bezig ben. luier pakken, voetjes wassen en dergelijke.
succes!

groetjes mieneke
 
Hoi Marisa,

Ik heb een zoontje die is nu 3 (01-07-04) en mijn dochtertje Felicity is 23-5 geboren.
Tijdens de zwangerschap vond ik het echt reuze meevallen , alleen sliep mijn zoontje tussen de middag niet meer en dat was wel jammer want dan kan je zelf ook lekker gaan liggen , maar dan ging ik als ik echt moe was met hem lekker in ons bed liggen met de tv aan en dan pak je toch ff de rust, en dat is aan het eind van de zwangerschap wel ff lekker.  
En ja aan het eind is het idd met tillen wel allemaal wat zwaarder. Ik denk dat het wel scheelt of je een zware of minder zware zwangerschap hebt.
En ik had de eerste paar weken na de bevalling echt zoiets van waar ben ik aan begonnen omdat je hele wereld al op de kop ligt en je hebt weer gebroken nachten (erg vermoeid) en dan heb je nog een peuter rond lopen die aandacht vraagt en natuurlijk zijn streken heeft. En als je dan al vermoeid bent door een ander ritme kan je een stuk minder hebben...
Maar als dan de kraam periode voorbij is en er komt wat minder visite en je krijgt er een beetje ritme in dan merk je dat er meer rust komt (ook bij mijn zoontje) en toen begon ik echt pas wat meer te genieten...

Ik denk echter wel dat het er aan ligt hoe het karakter van je kindjes zijn ... Felicity is echt heel makkelijk en slaapt een uur na de voeding weer tot de volgende voeding en slaapt de nachten lekker door , maar ik weet niet hoe het zou zijn als je een kindje zou hebben die veel huilt en je gebroken nachten hebt ....

Maar het is echt allemaal de moeite waard... ik geniet er echt elke dag weer van!

Succes....

Groetjes Danielle mv
Jason 01-07-04
Felicity 23-05-07
 
Leuk al die verhalen! Tja, wat bij mij meespeelt is mijn cariere. Maar gisteren dacht ik nog "als ik kinderen wil dan is nu het moment". En ik denk eerlijk gezegd dat ik er wel spijt van krijg als ik het er bij eentje laat.
Dus dan moet de cariere nog een paar jaartjes wachten. Dat kan daarna ook nog wel. (Ben fotograaf en ga dan voor mezelf werken en fotograferen kun je eigenlijk nog doen tot je 100e of zo...) Ik ben nu net 28, dus wat maakt 2 jaar extra dan nog uit...

Vreemd hoe je zo van de ene gedachte op de andere kan hoppen. Toen wij begonnen met gezinsplanning waren wij overtuigd van twee kinderen. Lotte is in Mei geboren en wij waren zo 'onder de indruk' dat we zeiden 'dat nooit meer!'  Maar dan ben je weer een paar maandjes verder en  kom je in wat rustiger vaarwater. En dan ga je toch weer nadenken...

Groetjes, Marisa
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan