Ik kan je alleen zeggen hoe het hier gaat.
Ik ben momenteel 32 weken zwanger van mijn derde. De eerste twee zijn van mijn ex man. De vader van dit kind kende ik pas 2 maanden toen ik zwanger raakte. Redelijk vergelijkbaar dus. Zijn reactie was ook weghalen. Wat wij hebben gedaan is een datum geprikt 3 weken later en afgesproken er tot die tijd niet met elkaar erover te praten. Dit zodat we los van elkaar konden bedenken wat we willen zonder elkaar te beïnvloeden. Want wat je ook doet. De gevolgen zijn groot en je moet er wel elke dag mee wakker worden. Na die 3 weken gingen we om de tafel en was hij degene die als eerste zei.. ik wil het houden. Nou.. nu dus 32 weken. We zijn gaan samen wonen en kijken enorm uit naar dit wonder. Maar.. mocht hij hebben volgehouden het niet te willen had ik het alsnog gedaan want ik ging kapot aan de gedachte het weg te halen. Wat me ook hielp is erachter komen hoe erg mensen mij steunen in deze keuze. Terwijl ik zo bang was voor veroordeling. Het zal je echt verbazen. Dus kern van het verhaal.. volg je gevoel en laat dat niet beïnvloeden. Zwaar is dat zeker maar niks is onmogelijk.
 
Gefeliciteerd !!
lief wat je zegt, ik ben inderdaad erg bang voor de reacties van anderen..ik heb vandaag een gesprek met siriz, en toen zei benoemde hoe abortus in zijn werk ging schrok ik behoorlijk moet ik eerlijk bekennen.
Ik heb vandaag een verloskundige gebeld, en die zei dat ik inmiddels 8 a 9 weken zwanger ben, dus al weer iets langer dan dat ik verwacht had. Ik heb dinsdag een afspraak gemaakt bij haar.
Van het weekend maar eens goed praten met me partner.
Ik heb bewust even dit niet geopend omdat ik ervoor mezelf wou achter komen waar ik mij goed voel.
Maar dankjewel ❤️ heel veel plezier met je zwangerschap.
En wat fijn dat jullie er zo achter staan nu.
 
Poeh dat is lastig! Zeker als je dacht geen kindjes te kunnen krijgen.

Misschien is het voor je vriend een idee dat hij naar een psycholoog gaat om zijn oud zeer op te lossen. En ik herken zijn punt wel van het geen kindje willen omdat je een wat lastige jeugd hebt gehad. Tot ik dat gevoel had opgeruimd wilde ik ook echt geen kinderen. En daarna wel en gelijk 4 haha. We hebben nu 1 dochtertje en ik doe er alles aan om bepaalde dingen beter of anders te doen dan hoe mijn ouders het deden etc. Dus hij kan het ook omdraaien. Heel lastig natuurlijk!

Succes met je keuze!

En boysmama 2 doe ff normaal. Ze vraagt om meedenken niet de les geleerd te krijgen.
 
Terug
Bovenaan