29 wk 5 dgn zwanger en opgenomen voor mogelijk vroegebvalling.

<p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">PS: het is een lang v erehaag maar neem aub de tijd ervoor en vooral dames met vroeg bevalling graag reageren omdat ik behoefte heb aan ieder ervaring en steun van jullie....alvast dank. <br /><br /></span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Na jaren kinderwens en IUI behandelingen en 2 miskramen ben ik eindelijk zwanger. Echter is er een heleboel mis gegaan vanaf echo week 20. Ons kind had 2 bloedvaten ipv 3 bij de navelstreng en was aan de kleine kant. Na vruchtwaterpunctie bleek hij gelukkig geen afwijkingen te hebben. Wekelijkse controles waren redelijk tot vorig week. Ze twijfelden of de baby genoeg bloed toestroom had. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Op vrijdag 15-3 2018 ging ik als eerst mijn 'baby shower' jurk ophalen die ik had laten maken om het op 7 april te dragen op de babyshower en een fotoshoot mee te doen. Maar eenmaal daarna in het Erasmus MC voelde ik iets negatiefs en had ik huilbuien, wat ik normaal nooit had. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Ik was al met slecht gevoel wakker en besefte dat ik tijdens de controle van vandaag van alles kon horen, maar was niet voorbereid op een opname. Echter om 14 uur ging ik aan de ctg en die was erg goed, maar na 1 uur bij de gynaecoloog en vervolgens een ander gynaecoloog werd mij verteld dat de bloed toevoer naar de baby afwijkend was. Verder was mijn bloeddruk 140/90 en ik had mogelijk zwangersvhapsvergifteging. De arts vertelde mij dat ik per direct opgenomen werd op de afdeling zwangeren/verloskunde van het Sofia kinderziekenhuis. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Ik was even verdoofd, emotioneel en verslagen en vooral bezorgd. Alles was voor een moment zwart voor me oog. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Ik heb mijn man gebeld en alles verteld en was gek genoeg blij dat het weekend was zodat hij ook de tijd had om het te verwerken. We hadden eigenlijk gepland om deze weekend de kamer in te richten en alles af te ronden. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Op de afdeling verloskunde was ik erg bang en verdrietig de eerste uur. Niets kwam binnen van wat ik hoorde en de tranen bleven maar komen. Me man was er in een uur al bij vanuit Amsterdam en de arts kwam ook tegelijk. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">CTG was weer perfect en de bewegingen ook. De gynaecoloog ging weer naar de bloedtoevoer kijken en die was idd afwijkend maar goed nieuws was dat de baby wel genoeg zuurstof kreeg en kon ademen. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Maar doordat ik veel eiwit in me bloed had met een hoog bloeddruk was het gevaar hoog. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Toen kwam de klap en de arts vertelde mij dat ik tot de bevalling niet meer naar huis mocht en dat ik opgenomen wordt tot het zo ver is. Vroeg bevalling is nu een feit. Maar dat hij ook positieve dingen ziet zoals de ctg scan en bewegingen van de baby wat erg goed was waardoor hij hoop heeft het langer te rekken. Ik zit nu op 29 weken 5 dagen. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Enige waar ik momenteel naar streef is mijn kind zo lang mogelijk binnen te houden bij wijze van. Ik streef naar 32 weken en het liefst 34. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Toen de kinderarts kwam, vertelde zij dat ons kind een zeer hoog overlevingskans heeft omdat hij al op 29 weken is. Maar dat er ook wel veel risico's er zijn waar ik wel van op de hoogte moet zijn. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Ik kreeg de eerste prik om de longen van de baby alvast te rijpen stel dat de baby heel snel al moet komen. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">Mijn gevoel zegt dat ik het nog wel tenminste komende week binnen zal houden. Ieder week is mooi meegenomen. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">De acceptatie dat mijn baby in een couveuse zal komen en dat ik geen normaal bevalling of kraamtijd zal hebben, is meest zware. Ik probeer zo positief mogelijk te blijven maar dat is zeker niet altijd Haalbaar vooral nu ik 1e dag opgenomen ben. </span></p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545; min-height: 20.3px;"> </p><p> </p><p style="margin: 0px; font-size: 17px; line-height: normal; font-family: '.SF UI Text'; color: #454545;"><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;">WIE HEEFT OOK EEN VROEG BEVALLING MEEGEMAAKT EN WAT RADEN JULLIE MIJ AAN? HOE BLIJF JE POSITIEF EN HOE DOET JOU KIND HET NU? </span></p><p><span style="font-family: '.SFUIText'; font-size: 17pt;"> </span></p>
 
Wat herkenbaar.. ik ben toen ook met 29 weken opgenomen in het sophia. Ik heb ook de longrijpers gehad (gemene prikken) en mijn zoon had ook 2 bloedvaten ipv 3. Ik heb kunnen rekken tot 34 weken. Hij is 2 weken in de couveuse geweest en 2 weken normaal bedje. Ik heb t als heel heftig ervaren. Nu heb een ik vrolijk mannetje van bijna 4 jaar. Het is een weg, maar het komt goed..wens je veel sterkte 
 
Hi, normaal reageer ik nooit maar dit komt dicht bij mijn eigen ervaring.
Ik kan je natuurlijk niks vertellen over hoe het met je kindje gaat straks maar wel over onze ervaring in het ziekenhuis. (ik ben met 30 weken bevallen).
En natuurlijk snap ik dat je het liever anders voor ogen hebt wat je aangeeft met betrekking tot je bevalling en kraamtijd. Maar als je kindje het goed doet naar de omstandigheden valt het reuze mee. De zorg is heel erg gezinsgericht en je wordt overal goed bij betrokken. Wij hebben ook hele mooie momenten gehad in het ziekenhuis samen met de verpleging. Ze proberen echt je zsm te laten buidelen na de bevalling en je te betrekken bij de zorg. Probeer er echt het beste van te maken en niet te blijven hangen in zelfmedelijden. De eerste tijd komt nooit meer terug.
Sterkte komende tijd. En dat je kindje maar zo lang mogelijk mag blijven zitten. 
 
Ik ben zelf veel te vroeg bevallen. Zo vroeg dat onze zoons geen kans hadden. Ik heb contact gehad met dames die rond dezelfde tijd als ik waren uitgerekend. Inmiddels zijn er 3 te vroeg bevallen vanwege zwangerschapsvergiftiging. Je kunt, hoe naar de omstandigheden nu ook zijn, niet op een betere plek zijn dan waar je nu bent. Gelukkig doet je kindje het heel goed. Probeer je daar aan vast te houden. Nu is elke dag er 1. Het is al super fijn dat je longrijping krijgt. Ik begrijp goed dat je leeft tussen hoop en vrees, maar probeer vooral aan de hoop vast te houden. Hoe rustiger jij bent, hoe beter het is voor je kindje
 
Lieve @mammavanB en @gebruiker10101425
Super bedankt voor jullie positieve reactie. Het geeft me hoop terwijl ik op een zh bed lig. 
@gebruiker10101425 je hebt gelijk ik moet het zeker een plek geven en stoepen met zelf medelijden hoe moeilijk ook. Alles moet doordringen denk ik.
@MAMMAVANB jou verhaal geeft me zoveel hoop dat ik er vrolijk van werd. Ik hoop zo graag dat ik het ook rek tot 34 weken. 
 
Hee,
Ik ben zelf ook opgenomen geweest met 29+4. Onze dochter had een ernstige groeivertraging dus dat is heel anders dan bij jou. Maar ik bleek toen ook zwangerschapsvergiftiging te hebben. Ook direct longrijping gekregen en ze verwachtten dat ik snel zou bevallen. 
Uiteindelijk ben ik bij 37 weken ingeleid! Mijn zwangerschapsvergiftiging bleef redelijk stabiel. Eerste weekend aan infuus gelegen en daarna gewone  medicatie gekregen en die werd af en toe verhoogd. En tegen alle verwachtingen van de artsen in heb ik dus de 37 weken gehaald. 
Leef echt van dag tot dag en week naar week. Het is zwaar, maar probeer positief te blijven! Heel veel sterkte! 
 
[quote quote=10180230]Hee, Ik ben zelf ook opgenomen geweest met 29+4. Onze dochter had een ernstige groeivertraging dus dat is heel anders dan bij jou. Maar ik bleek toen ook zwangerschapsvergiftiging te hebben. Ook direct longrijping gekregen en ze verwachtten dat ik snel zou bevallen. Uiteindelijk ben ik bij 37 weken ingeleid! Mijn zwangerschapsvergiftiging bleef redelijk stabiel. Eerste weekend aan infuus gelegen en daarna gewone medicatie gekregen en die werd af en toe verhoogd. En tegen alle verwachtingen van de artsen in heb ik dus de 37 weken gehaald. Leef echt van dag tot dag en week naar week. Het is zwaar, maar probeer positief te blijven! Heel veel sterkte![/quote]
Erg bedankt voor je reactie. Echter is het heel zwaar en onzeker periode. Hoe doe jou kind het nu als vragen mag. Ben benieuwd  
 
Terug
Bovenaan