2de??

Hoi! ik ben 26 en mijn vriend en ik hebben een zoontje van 2,5. We willen allebei graag nog een tweede maar willen eerst trouwen.

Ik vind het best vermoeiend zo'n peuter dus ik wacht ook graag tot hij op school zit, lijkt me heerlijk om dan samen naar school te gaan en thuis met de baby tijd te hebben. ook omdat de oudste dan alweer zelfstandiger is. dus ja ik deel dit met je, ook al zeggen veel mensen dat ze dan niet echt speelkameraadjes kunnen zijn, daar zit ook wel wat in.
Mijn vriend is net 40 dus willen ook niet heel lang meer wachten, maar voordat de oudste 4 wordt zal het zeker niet gebeuren!

groetjes
Lies
 
Ik denk dat het verschil in leeftijd helemaal niets te maken heeft met hoe je kinderen met elkaar opschieten. Persoonlijk ben ik meer geneigd om te denken dat het aan de karakters van de kinderen ligt en misschien ook een deel aan hoe de ouders omgaan met de kinderen.

Als er bijvoorbeeld  6 jaar leeftijds verschil zit tussen twee kinderen, maar je betrekt het oudste kind bij de dingen die je met het jongste kind moet doen, zal je de band sowieso versterken.

Ik moet er persoonlijk niet aan denken om met mijn drukke peuter er nog een baby bij te hebben. Maar ieder kind is anders en dus kan ik me wel voorstellen dat mensen met een rustige peuter er wel een baby bij willen. Het risico dat je loopt is dat je volgende kindje niet zo rustig is. Het lijkt me heel erg zwaar kinderen zo dicht op elkaar. En toch zijn er zat success verhalen. Dus het is een beetje wat je hart je zegt.
 
Hoi allemaal,

Mijn oudste is nu 5 en mijn jongste bijna 2. Mijn oudste was dus ruim 3 toen de jongste werd geboren. Ik vond de tijd dat ik beide dames thuis had erg zwaar. Ik was blij toen de oudste naar school ging. Dat was ook leuk voor de jongste, omdat zij dan mama ook voor zichzelf heeft, zoals mijn oudste ook heeft gehad. Ik ben dus absoluut voorstander van een tijdje wachten voordat je aan een tweede begint.
Wat praten met je man betreft, dat zul je toch echt moeten doen..... Succes ermee.
 
Hallo! Mijn dochter was ruim 2 toen ik mijn (toen 3 maanden oude) zoontje Lucas adopteerde, dit ging heel goed, Julia was apetrots op haar kleine broertje! (Belde ze met oma, zei ze: "Hij heeft echt grappige (Thais)  oogjes hoor oma!"). Ze was wel een beetje jaloers, maar wel een gezonde, leuke jaloerzie. Een jaar geleden (de kids waren toen 5 en 3), heb ik Ammar geadopteerd (toen 7 maanden) en dat liep aan het begin vooral met mijn Lucas vrij stroef, nu gaat het heel goed en zou ik eigenlijk nog een kindje willen. Maar omdat ik aan het begin van een nieuwe relatie sta wachten we daar nog maar even mee!
 
Zelf heb ik altijd wel veel kinderen gewild, een stuk of 4 maar mijn is NL en dat is weer zo "typisch" hij wil er max. 2. Nou ben ik blij te zeggen dat ik in verwachting ben van de 2e, zo`n 13 weken nu.
Aan ons dochtertje van 2,3jr hebben wij het wel verteld. ik heb het boekje van abby cocovini gekocht 'mama, wat heb je in jouw buik'   en ze lijkt het te snappen. Ze geeft mijn buik ook kusjes.
Ik denk dat het verder hierbij blijft met kindjes, of ik moet nu ineens in verwachting zijn van een 2ling Ons dochtertje wordt een maand na de geboorte 3jr dus dat vind ik een perfecte tussen leeftijd.

 
Wij hebben 2 kinderen waar 19 maanden tussen zit; niet heel veel dus. Hoewel het in het begin echt verschrikkelijk druk was, vind ik het goed dat er vrij weinig tussen zit. Ze zijn nu allebei peuter (2 en 3,5) en hebben veel dezelfde interesses, spelen som ssamen, slapen allebei tussen de middag, eten allebei min of meer zelfstandig, ze kunnen allebei op mijn fiets... Dat maakt het makkelijker.

De keerzijde is dat ik het vrij zwaar vond zo kort op elkaar, en toen de jongste een baby was had ik netto smorgens 1,5 uur om iets te doen als ze beide wakker waren. En door dezelfde interesses is het geregeld heibel in de tent.

Doe vooral waar jullie je goed bij voelen; kinderen passen op karakter wel of niet bij elkaar, niet op basis van leeftijd. Ik heb een broer waar ik een goede band mee heb, maar wel 10 jaar mee scheel...
 
Terug
Bovenaan