<p>Hallo allemaal,</p><p>Ik ben zwanger van ons 2e kindje. Van de 1e natuurlijk bevallen en bij de 2e weten we al dat het een keizersnede gaat worden. </p><p> </p><p>Ik ben op zoek naar ervaringen en tips. Hoe jullie het vinden qua herstel. </p><p> </p><p>Groeten</p><p>Moeke</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
2e kindje, dit keer keizersnede. Tips
- Onderwerp starter Gebruiker10165065
- Startdatum
Mijn 1e is thuis geboren, zonder knip/geen hechtingen. Was heerlijk! De volgende dag liep ik alweer rond in huis en kon ik alles weer doen.
Mijn 2e (21 maanden later) werd ee keizersnede ivm stuitligging. Ik vond het prima, was er niet bang voor ofzo. Ik vond de keizersnede een prachtig iets en het was allemaal heel relaxed en gezellig op de OK, echt grappig. Ik kijk er heel positief op terug. En suuuuuper fijn dat je geen weeën hebt natuurlijk! Dat is een enorm groot voordeel.
MAAAAARRRR toen kwam het herstel. Jeetje wat pittig vond ik het! De dag van de keizersnede al zoveel pijn aan de wond, misselijk, ik was zo beroerd. De hele kraamweek in bed gelegen, ik kon amper naar beneden maar werd echt gek in m'n bed. Een week op bed is echt niks voor mij, het maakte me erg down. Na 5 dagen kon ik weer een beetje rechtop staan en na 8 dagen buiten 200m lopen....
Wekenlang kun je niet fietsen, auto rijden deed ik wel korte stukjes. Maar lopen doet pijn, tillen doet pijn, even naar de speeltuin met de oudste is al zwaar vermoeiend. Ik vond het pittig! De eerste maand heb ik het echt wel zwaar gehad met 2 ukkies. Mijn man moest na 2 weken gewoon weer aan het werk en ging zelfs een weekje naar Bonaire voor z'n werk. Daar zat ik dan, 5 weken na de keizersnede met 2 kleine kinderen en best nog wel pijn...
Het viel me behoorlijk tegen, zeker omdat ik een dreumes in huis had. Met een 1e kindje kun je nog veel bankhangen, slapen, hoef je weinig te doen en kun je prima de hele dag thuis blijven. Maar m'n dreumes wilde toch wel 2x per dag naar buiten en op pad, en dat vond ik echt zwaar.
Zorg dat je in ieder geval de eerste 2 weken elke dag hulp hebt. Na die 2 weken kon ik mezelf aardig redden met de kinderen, al had ik dan nog wel veel pijn en was ik doodop in de avond. Probeer de oudste zo'n 2 dagen per week naar de opvang/oma te brengen. Dan kun jij die 2 dagen wel bankhangen met de baby en lichamelijk wat rusten. Mijn dochter ging maar 1 dag naar de opvang en dat was eigenlijk te weinig...
Verder.... geduld! Het ging elke dag wat beter, maar het ging me gewoon niet snel genoeg. Ik ben absoluut geen stilzitter en het herstel viel me gewoon zwaar omdat ik zoveel meer wilde doen en ik kon zo weinig. Die 6 weken herstel waren bij mij ook echr wel letterlijk 6 weken, daarna voelde ik me weer enigszins mezelf en tot 6 maanden heb ik de wond nog vaak voelen trekken...
Veel succes en sterkte. Hopelijk valt het jou erg mee, want de verhalen zijn heel verschillend. Er zijn ook vrouwen die wel een week na de keizersnede alweer op de fiets zitten en die zich prima voelen, maar dat ka ik me echt niet voorstellen. Ik vond het pittig, maar elk lichaam is anders!
Mijn 2e (21 maanden later) werd ee keizersnede ivm stuitligging. Ik vond het prima, was er niet bang voor ofzo. Ik vond de keizersnede een prachtig iets en het was allemaal heel relaxed en gezellig op de OK, echt grappig. Ik kijk er heel positief op terug. En suuuuuper fijn dat je geen weeën hebt natuurlijk! Dat is een enorm groot voordeel.
MAAAAARRRR toen kwam het herstel. Jeetje wat pittig vond ik het! De dag van de keizersnede al zoveel pijn aan de wond, misselijk, ik was zo beroerd. De hele kraamweek in bed gelegen, ik kon amper naar beneden maar werd echt gek in m'n bed. Een week op bed is echt niks voor mij, het maakte me erg down. Na 5 dagen kon ik weer een beetje rechtop staan en na 8 dagen buiten 200m lopen....
Wekenlang kun je niet fietsen, auto rijden deed ik wel korte stukjes. Maar lopen doet pijn, tillen doet pijn, even naar de speeltuin met de oudste is al zwaar vermoeiend. Ik vond het pittig! De eerste maand heb ik het echt wel zwaar gehad met 2 ukkies. Mijn man moest na 2 weken gewoon weer aan het werk en ging zelfs een weekje naar Bonaire voor z'n werk. Daar zat ik dan, 5 weken na de keizersnede met 2 kleine kinderen en best nog wel pijn...
Het viel me behoorlijk tegen, zeker omdat ik een dreumes in huis had. Met een 1e kindje kun je nog veel bankhangen, slapen, hoef je weinig te doen en kun je prima de hele dag thuis blijven. Maar m'n dreumes wilde toch wel 2x per dag naar buiten en op pad, en dat vond ik echt zwaar.
Zorg dat je in ieder geval de eerste 2 weken elke dag hulp hebt. Na die 2 weken kon ik mezelf aardig redden met de kinderen, al had ik dan nog wel veel pijn en was ik doodop in de avond. Probeer de oudste zo'n 2 dagen per week naar de opvang/oma te brengen. Dan kun jij die 2 dagen wel bankhangen met de baby en lichamelijk wat rusten. Mijn dochter ging maar 1 dag naar de opvang en dat was eigenlijk te weinig...
Verder.... geduld! Het ging elke dag wat beter, maar het ging me gewoon niet snel genoeg. Ik ben absoluut geen stilzitter en het herstel viel me gewoon zwaar omdat ik zoveel meer wilde doen en ik kon zo weinig. Die 6 weken herstel waren bij mij ook echr wel letterlijk 6 weken, daarna voelde ik me weer enigszins mezelf en tot 6 maanden heb ik de wond nog vaak voelen trekken...
Veel succes en sterkte. Hopelijk valt het jou erg mee, want de verhalen zijn heel verschillend. Er zijn ook vrouwen die wel een week na de keizersnede alweer op de fiets zitten en die zich prima voelen, maar dat ka ik me echt niet voorstellen. Ik vond het pittig, maar elk lichaam is anders!
Ik ben vorig jaar bevallen via een spoedkeizersnede. Ik ben rond middernacht bevallen en de volgende ochtend stond ik al naast het bed. De verpleging heeft echt op de rem moeten trappen voor me. Ik vond het herstel meevallen en de pijn ook. Maar ik heb een hoge pijngrens.
Na een week of 2 liep ik alweer rondjes van 2km denk ik. Autorijden heb ik mee gewacht tot een week of 4, heeft ook met de verzekering te maken.
De eerste week heb ik paracetamol geslikt, daarna niet meer.
Achteraf gezien heb ik veel te weinig rust gepakt. Door de situatie (mijn zoontje lag op neonatologie) heb ik mijn eigen herstel naar de achtergrond gezet. Na een week of 5 stortte ik wel een beetje in. Al was dat in mijn geval vooral emotioneel omdat we nogal wat meegemaakt hadden.
Mijn man is 4 weken thuis geweest. Je hebt ook echt wel hulp nodig thuis, je mag en kan heel veel dingen nog niet. Vooral met tillen moet je echt uitkijken, je voelt het ook direct aan je wond als je teveel hebt gedaan en dat is niet bevorderlijk voor je herstel.
De keizersnede zelf vond ik spannend en heel bijzonder. Je voelt alles, maar niks doet pijn. Je voelt een hoop getrek een geduw en dan is je kindje er! Mijn zoontje lag op mijn borst terwijl ik nog gehecht werd. Echt zo bijzonder was dat!
Na een week of 2 liep ik alweer rondjes van 2km denk ik. Autorijden heb ik mee gewacht tot een week of 4, heeft ook met de verzekering te maken.
De eerste week heb ik paracetamol geslikt, daarna niet meer.
Achteraf gezien heb ik veel te weinig rust gepakt. Door de situatie (mijn zoontje lag op neonatologie) heb ik mijn eigen herstel naar de achtergrond gezet. Na een week of 5 stortte ik wel een beetje in. Al was dat in mijn geval vooral emotioneel omdat we nogal wat meegemaakt hadden.
Mijn man is 4 weken thuis geweest. Je hebt ook echt wel hulp nodig thuis, je mag en kan heel veel dingen nog niet. Vooral met tillen moet je echt uitkijken, je voelt het ook direct aan je wond als je teveel hebt gedaan en dat is niet bevorderlijk voor je herstel.
De keizersnede zelf vond ik spannend en heel bijzonder. Je voelt alles, maar niks doet pijn. Je voelt een hoop getrek een geduw en dan is je kindje er! Mijn zoontje lag op mijn borst terwijl ik nog gehecht werd. Echt zo bijzonder was dat!
Hier ook een eerste natuurlijke bevalling en bij de tweede een keizersnede. Ik vond het herstel ook pijnlijk en pittig, had wel extra hulpbronnen geregeld. Man was 2 weken thuis, de oudste ging 2 ipv 1 dag naar de opvang en die had ik veel zelf leren doen. Hij was toen bijna 2. Zelf de trap op, zelf in z'n kinderstoel klimmen etc om de 6 weken niet tillen vol te houden. Ik had een campingbedje voor hem (van Qute) met een luikje waardoor hij ook zelf z'n bedje in en uit kon kruipen. Dat soort dingen waren erg handig. Helaas bleek baby 2 ook erg pittig dus dat is me wel tegen gevallen, maar dat lag niet aan de keizersnede.
Ik heb 1 zoon, geboren via een keizersnede. Ik herken veel van wat hierboven gezegd wordt. Zorg echt dat je voldoende ondersteuning in huis hebt; ik vond het herstel pittig. Fysiek maar ook geestelijk. Ik wilde zo graag “gewoon” alles doen met onze zoon maar als ik hem in badje had gedaan bijv was ik al moe de eerste dagen. Ik vond het lastig om dit te accepteren.
Doe vooral rustig aan, je lijf heeft echt de tijd nodig te herstellen. Wanneer je die tijd neemt, zul je ook zien dat het met de paar dagen vooruit gaat; even uit bed, even douchen, een stukje lopen.. uiteindelijk was ik na een week of 5 weer enorm opgeknapt.
Doe vooral rustig aan, je lijf heeft echt de tijd nodig te herstellen. Wanneer je die tijd neemt, zul je ook zien dat het met de paar dagen vooruit gaat; even uit bed, even douchen, een stukje lopen.. uiteindelijk was ik na een week of 5 weer enorm opgeknapt.
Hoi hoi,
Ik zit nu in mijn herstel van een keizersnee. De oudste is met een spoedkeizersnee geboren en nu had ik een geplande keizersnee. Er staat 6 weken voor en er zullen best vrouwen zijn die na een week alles doen, maar ze waarschuwen niet voor niets om rust te nemen.
Een tip: laat je man/vriend na de bevalling niet in het ziekenhuis slapen. Hij slaapt slecht op zo'n bedbank en als je partner er s nachts is verwachten ze dat hij de zorg van de baby doet. Die van ons ging beide nachten na de late fles huilen enzo. Maar ik kon het bed niet zo makkelijk uit etc dus ze hebben 2 nachten gevraagd of ze hem mee zouden nemen naar hun ruimte. Ik heb dus 2 nachten rust gehad en doordat er geen bezoek mocht komen, kwam ik al best uitgerust thuis. Kraamzorg is bij ons langer gebleven en ik heb zolang zij er was bijna alleen maar boven gezeten om echt uit te rusten. Dat heeft wel echt geholpen om er snel boven op te komen.
Ik zit nu in mijn herstel van een keizersnee. De oudste is met een spoedkeizersnee geboren en nu had ik een geplande keizersnee. Er staat 6 weken voor en er zullen best vrouwen zijn die na een week alles doen, maar ze waarschuwen niet voor niets om rust te nemen.
Een tip: laat je man/vriend na de bevalling niet in het ziekenhuis slapen. Hij slaapt slecht op zo'n bedbank en als je partner er s nachts is verwachten ze dat hij de zorg van de baby doet. Die van ons ging beide nachten na de late fles huilen enzo. Maar ik kon het bed niet zo makkelijk uit etc dus ze hebben 2 nachten gevraagd of ze hem mee zouden nemen naar hun ruimte. Ik heb dus 2 nachten rust gehad en doordat er geen bezoek mocht komen, kwam ik al best uitgerust thuis. Kraamzorg is bij ons langer gebleven en ik heb zolang zij er was bijna alleen maar boven gezeten om echt uit te rusten. Dat heeft wel echt geholpen om er snel boven op te komen.
Ik had idd ook voor de oudste een campingbedje met een rits zodat ze zelf in en uit bed kon en ik had haar geleerd zelf de trap op en af te komen.
Maar dan nog snapte ze het niet echt natuurlijk, ze was 21 maanden oud en vroeg soms gewoon om getild te worden.
Zo'n 10 dagen na de keizersnede liep ik een klein rondje met haar buiten en een enorme hond rende op haar af. In een ogenblik heb ik haar opgetild om te beschermen, ik dacht er niet bij na en handelde gewoon. Ik heb daar enooooorm pijn van gehad, maarja zulke situaties heb je niet in de hand.
Maar dan nog snapte ze het niet echt natuurlijk, ze was 21 maanden oud en vroeg soms gewoon om getild te worden.
Zo'n 10 dagen na de keizersnede liep ik een klein rondje met haar buiten en een enorme hond rende op haar af. In een ogenblik heb ik haar opgetild om te beschermen, ik dacht er niet bij na en handelde gewoon. Ik heb daar enooooorm pijn van gehad, maarja zulke situaties heb je niet in de hand.
Hier 2x bevallen dmv een keizersnede eerste was een spoed en de tweede een geplande. Bij de eerste keer was ik heel snel hersteld en viel het me super mee. Na 2 weken voelde ik me al de oude. (Veel rust gehad kindje lag een week op de neonatologie en mocht na een week naar huis) Tweede kindje is het herstel zo tegen gevallen! Idd wat hierboven gezegd word je hebt er al 1 rond lopen. Het viel me lichamelijk heel erg tegen maar geestelijk ook, want ik had continu het idee dat ik de oudste tekort deed omdat ik niet veel kon, Moe, prikkelbaar was en veel kraamtranen had. En fysiek heb ik toch zeker wel die 6 volle weken nodig gehad voor het herstel, zorg idd voor veel hulp die je oudste meenemen om iets leuks te gaan doen bijv. Ik knapte daar zelf ook van op even rust zonder drukte in huis en ook het weten de oudste heeft een leuke dag! De keizersnede zelf valt heel erg mee, al ging de ruggenprik bij mij pas de 4e keer goed ? Ik wens je heel veel succes en hopelijk verloopt het allemaal spoedig.