31+ weken zwanger

<p>Even klagen ?</p><p>ik ben heel dankbaar 31 weken zwanger van Mn tweede kindje maar Jezus wat valt deze zwangerschap me zwaar.</p><p>ik moet zoizo toegeven dat ik zwanger zijn vreselijk vind ja sorry voor de gene die hier van dromen en het niet mag lukken dat vind ik uiteraard heel vervelend maar het verlangen. Naar een kindje word vaak verward met zwanger zijn omdat het eind doen daarvan natuurlijk het kindje is </p><p>waar ik overigens enorm naar uit kijk maar dat zwanger zijn gatverdamme wat vind ik dat toch kut </p><p>iedere ochtend denk ik bah bah nog steeds zwanger ik wil gewoon dat de weken voorbij vliegen maar in plaats daarvan kruipen de uren voorbij </p><p>ik probeer zo veel mogenlijk leuke dingen te doen met Mn dochter die me goed lukken beter dan in het begin </p><p>ik heb vanaf het begin af aan een moeilijke zwangerschap exstreem moe en ongelukkig gevoel dit is nu al wel minder ben veel minder moe en voel me meer happy dan eerst maar nog steeds hoop ik dat Mn kindje over een week of 6 geboren word want het idee dat ik nog 10 of 11 weken moet maakt me depressief </p><p>ook denkt mijn dochter van 2 dat ze weer terug de baarmoeder in kan kruipen en hangt als een klit aan me alles is mama wilt alleen maar bij me liggen lopen hangen opgetild worden kan me kont niet keren of daar staat Mn mini stalker al weer </p><p>alles moet samen samen naar de wc samen spelen samen filmpje kijken samen koken samen douchen noem het maar op </p><p>mn partner probeerd vaak even wat met der te doen maar dan komt de bitch in haar naar boven en is ze helemaal niet lief voor der vader die wel echt heel lief is voor haar en dit is voor hem ook helemaal niet leuk ik zeg dit ook tegen der maar dat intreseerd der helemaal niks niet </p><p>ik denk dat ze gewoon door heeft dat er iets gaat veranderen ze Praat heel goed voor der leeftijd dus we voeren veel gesprekken over de baby ze weet dat er een baby in Mn buik zit maar dat die blijft straks snapt ze natuurlijk niet maar toch voelt ze dat ze me moet gaan delen </p><p>het leven is nu gewoon even heel zwaar vermoeiend en ik moet gewoon even klagen </p>
 
Tja, je taalgebruik valt inderdaad mee. Wat een rare maar vooral overdreven reactie ?.
Ik ben inmiddels 37+ zwanger, en ik begrijp je grotendeels goed. Ik ben ook wel klaar met het hele zwanger zijn, en kijk uit naar het moment dat ik mijn dochtertje eindelijk in mijn armen heb. Ze daalt maar niet in, drukt op mijn blaas en de ochtendmisselijkheid is nooit over gegaan. Ik heb zo een zin in een bloederig bijna rauw biefstukje en een heerlijk glaasje rode wijn. 
 
Tja, je taalgebruik valt inderdaad mee. Wat een rare maar vooral overdreven reactie ?.
Ik ben inmiddels 37+ zwanger, en ik begrijp je grotendeels goed. Ik ben ook wel klaar met het hele zwanger zijn, en kijk uit naar het moment dat ik mijn dochtertje eindelijk in mijn armen heb. Ze daalt maar niet in, drukt op mijn blaas en de ochtendmisselijkheid is nooit over gegaan. Ik heb zo een zin in een bloederig bijna rauw biefstukje en een heerlijk glaasje rode wijn. 
 
Terug
Bovenaan