36 en 9weken zwanger

Ik ben 36 en ben 9 weken zwanger en heb al een dochter van 5. Hoewel ik wist dat de gyn er over zou beginnen schrok ik er toch van: vruchtwaterpunctie laten doen ja/nee....

Dit kan een risico zijn voor mij, meer dan bij andere vrouwen omdat ik een geschiedenis heb met trombose (bloedproppen in been en buik toen ik nog maar 23 was)

Maar wat ik mij afvraag, wat/waar kun je met zo'n punctie nu precies bereiken/achterkomen?

Zouden jullie het doen ja/nee...gezien voorgeschiedenis.

(De zwangerschap en bevalling van mijn dochter ging overigens prima, maar na de bevalling kreeg ik door het gebruik van lage moleculaire heparine á 15000 eenheden( ! is heeeeel veel) - tegen trombose - een ingezakte wervelkolom en kon ik ongeveer 4 maanden niet normaal voor haar zorgen, maar natuurlijk geeft het ziekenhuis dat niet toe....)
 
Hi, het blijft en lastige keuze en een keuze wat goed moet voelen bij je. Ik ben 37 en heb ook deze vraag gekregen. Ik ben erg bezig met t moment van de zwangerschap zelf, dus we hebben eerst gekozen om een combinatietest te laten doen bij 11/12 weken. Daarin wordt berekend wat de kansberekening is voor down. Nav deze uitslag zouden we gaan beslissen ja of nee voor een puncti. De uitslag vd combitest was echter zo goed (1 op 5000) dat we de punctie niet hebben gedaan. Was er een slechtere uitslag geweest zouden we op basis daarvan een beslissing nemen wat op dat moment goed zou voelen. Er is geen goed of fout, ja of nee wat t beste is in jouw situatie. Ga op je gevoel af.
 
van harte Gefeliciteerd

Ik ben 37 en 5 weken zwanger en ook ik heb een voorgeschiedenis met zwangerschapsvergiftiging dus best spannend.

weet ook nog niet of ik een vruchtwaterpunctie laat doen en wat is precies een combitest.

nou succes bij je keuze
 
Moeder 37, de combitest wordt ook wel de nekplooimeting of 12 wk echo genoemd. Je bloed wordt geprikt om te kijken of hier aanwijzingen zijn voor aangeboren afwijkingen ( oa down). Ook wordt rond deze tijd een echo gemaakt waarbij ze de dikte vd nekplooi meten. Wanneer de nekplooi nl dik is kan dit ook wijzen op een afwijking. De uitkomsten vd meting ,je bloedonderzoek en je leeftijd verrekenen ze en deze getallen geven een uiteindelijk een indicatie of er sprake is van een verhoogd risico. Dit geeft dus een indicatie en sluit niks uit. Daarvoor kan je een paar wk later een vruchtwater punctie laten doen, dit geeft meer zekerheid.

Zelf ben ik net 40 wk en ben ook bekend met trombose. Bij de combitest bleek dat ik geen verhoogd risico heb. Wij kwamen, oa door mijn leeftijd, wel in aanmerking voor een punctie. Wij hebben toen besloten om dit niet te doen. Juist omdat ik bloedverdunners gebruik en daardoor meer risico heb om een miskraam te krijgen na een punctie. Over twee weken wordt ik ingeleid. Wij denken nu: als ons meisje toch het syndroom van down heeft, is het wel ONS downtje!
Het is wel een persoonlijke en moeilijke keuze. Ik denk dat je als stel goed moet bekijken wat je gezin aan kan. Ik heb lang in de gehandicaptenzorg gewerkt dus heb een behoorlijk zicht op de verschillende afwijkingen. Wij hebben ons, voordat we kozen voor onderzoeken, nog eens extra verdiept in de verschillende syndromen/afwijkingen.

Sterkte met de afwegingen.
Gr. Judith
 
ik zou eerst goed nadenken over of je het kindje wilt houden stel dat het iets afwijkends heeft, als je van jezelf al weet dat je het nooit weg zou halen als er iets niet helemaal goed is dan hoef je in principe die test ook niet te doen, want dan schiet je er niet veel mee op om zo'n test te doen, als je misschien toch het kindje dan niet wilt laten komen als er iets mis is dan zou ik wel een test doen. misschien heb je er wat aan.

gr. Jolanda
 
ik ben 39 en zwanger van mijn 6e vanwege mijn leeftijd kom ik ook in aanmerking voor al die onderzoeken maar ik heb vanaf het begin al gezegd dat ik dat nooit zou doen. Het kindje is ongeacht het al dan niet gezond is welkom, en ik wil niet onder druk komen te staan van bv de gynaecoloog die zegt ddat het beter is om het kindje weg te laten halen omdat het toch niet gezond zou zijn. Nee aan mijn lijf geen polonaise...
maar succes met je beslissing, je moet doen waar je je goed bij voelt.
 
Ik heb vanwegen een chromosoom afwijking een punctie laten doen.
Nou vanwege de ingreep hoef je het niet te laten...steld niks voor.
Ik had ook een keuze en heb dus besloten het wel te doen. Steld dat er iets mis is met het kindje dat heb ik een keuze. Anders merk je het pas bij de bevalling en dan heb je geen keuze meer.
Stel dat mijn kindje down zou hebben, dan wil ik een keuze hebben. Als ik het laat weghalen dan heb ik erover na gedacht, laat ik het kind zitten dan weet ik wat me te wachten staat en kan ik er ook bewust voor gaan.

Ik mijn geval was mijn eerste kindje helemaal gezond en de 2de (waar ik nu 35 weken zwanger van ben) is bijna gezond (heeft dezelfde afwijking als mij). Maar door de punctie heb ik zekerheid en een keuze gekregen en dat vond ik persoonlijk heel fijn.

En als je bang bent voor de punctie : niet doen. Punctie is zo voorbij. Ik had meer last van de rhususfactor spuit in mijn bil waar ik 3 dagen goed last van heb gehad.

Veel succes met je keuze
 
Terug
Bovenaan