Hoi allemaal,
kan niet slapen, ben na uren wakker liggen om 5 uur toch maar opgestaan. Slaap al heel erg slecht, maar nu vannacht is het wel extreem...
Denk dat ik wel weet waardoor het komt: ik ben vandaag 37 weken zwanger en das toch wel een soort magische grens. Vanaf nu is het "normaal" dat ons kindje komt. Kan gerust nog weken duren, Tijn kwam met 41+2 dus weet ook wel dat die 37 weken eigenlijk niets te zeggen hebben, maar toch...
Ons frummeltje was gisteravond en vannacht enorm actief en ik heb ook wat buikpijn. Nu kan dat goed van de spanning zijn of misschien omdat ik woensdag veels te veel gedaan heb, maar toch...
Ik ben ergens zo benieuwd naar wie er in mijn buik zit, aan de andere kant ben ik doodsbang voor wat er komen gaat. De bevalling van Tijn was toch wel traumatisch te noemen en merk dat nu alles weer boven komt.
Voel me nu alleen veel kwetsbaarder, weet wat er mis kan gaan en besef nu ook pas hoe slecht het toen met mij en Tijn ging.
Hoop ook heel erg dat deze op de natuurlijke weg kan komen, vond de keizersnee erg zwaar (maar zal vast ook komen omdat ik zo ziek was) maar ben er ook wel bang voor. Ik heb een kind. Maar een bevalling? Weet eigenlijk niet wat dat is. Kan ik het wel? (tuurlijk, zegt mn verstand, maar mn gevoel...)
Hoe zal Tijn strakjes reageren, hoe reageer ik? We hebben m in 13 maanden tijd welgeteld 1 keer laten logeren en heb m toen enorm gemist (hoewel het ook wel lekker was), wat als ik weer bijna een week in het ziekenhuis ben?
Zal allemaal wel op z'n pootjes terrechtkomen (das weer mn verstand) ,maar nu ben ik vooral bang en emotioneel, jank me wat af de laatste week...
Vanmiddag controle bij de gyn. Mijn bloeddruk leek wat gestegen (maar heb niet superveel vertrouwen in de co die dat mat), ook spannend dus. Hij heeft me na de bevalling van Tijn voor nu weer een keizersnee (gepland) aangeboden maar dat wilde ik niet. Hij gaf aan dat ik het meeste kans heb om normaal te bevallen als ik op natuurlijke wijze begin met weeen (dus niet inleiden of eerst de vliezen gebroken). Dat maakt dat ik de controle toch wel heel spannend vind...
Bedankt voor het luisteren!
Natasja
kan niet slapen, ben na uren wakker liggen om 5 uur toch maar opgestaan. Slaap al heel erg slecht, maar nu vannacht is het wel extreem...
Denk dat ik wel weet waardoor het komt: ik ben vandaag 37 weken zwanger en das toch wel een soort magische grens. Vanaf nu is het "normaal" dat ons kindje komt. Kan gerust nog weken duren, Tijn kwam met 41+2 dus weet ook wel dat die 37 weken eigenlijk niets te zeggen hebben, maar toch...
Ons frummeltje was gisteravond en vannacht enorm actief en ik heb ook wat buikpijn. Nu kan dat goed van de spanning zijn of misschien omdat ik woensdag veels te veel gedaan heb, maar toch...
Ik ben ergens zo benieuwd naar wie er in mijn buik zit, aan de andere kant ben ik doodsbang voor wat er komen gaat. De bevalling van Tijn was toch wel traumatisch te noemen en merk dat nu alles weer boven komt.
Voel me nu alleen veel kwetsbaarder, weet wat er mis kan gaan en besef nu ook pas hoe slecht het toen met mij en Tijn ging.
Hoop ook heel erg dat deze op de natuurlijke weg kan komen, vond de keizersnee erg zwaar (maar zal vast ook komen omdat ik zo ziek was) maar ben er ook wel bang voor. Ik heb een kind. Maar een bevalling? Weet eigenlijk niet wat dat is. Kan ik het wel? (tuurlijk, zegt mn verstand, maar mn gevoel...)
Hoe zal Tijn strakjes reageren, hoe reageer ik? We hebben m in 13 maanden tijd welgeteld 1 keer laten logeren en heb m toen enorm gemist (hoewel het ook wel lekker was), wat als ik weer bijna een week in het ziekenhuis ben?
Zal allemaal wel op z'n pootjes terrechtkomen (das weer mn verstand) ,maar nu ben ik vooral bang en emotioneel, jank me wat af de laatste week...
Vanmiddag controle bij de gyn. Mijn bloeddruk leek wat gestegen (maar heb niet superveel vertrouwen in de co die dat mat), ook spannend dus. Hij heeft me na de bevalling van Tijn voor nu weer een keizersnee (gepland) aangeboden maar dat wilde ik niet. Hij gaf aan dat ik het meeste kans heb om normaal te bevallen als ik op natuurlijke wijze begin met weeen (dus niet inleiden of eerst de vliezen gebroken). Dat maakt dat ik de controle toch wel heel spannend vind...
Bedankt voor het luisteren!
Natasja