37 weken

Hoi allemaal,

kan niet slapen, ben na uren wakker liggen om 5 uur toch maar opgestaan. Slaap al heel erg slecht, maar nu vannacht is het wel extreem...
Denk dat ik wel weet waardoor het komt: ik ben vandaag 37 weken zwanger en das toch wel een soort magische grens. Vanaf nu is het "normaal" dat ons kindje komt. Kan gerust nog weken duren, Tijn kwam met 41+2 dus weet ook wel dat die 37 weken eigenlijk niets te zeggen hebben, maar toch...
Ons frummeltje was gisteravond en vannacht enorm actief en ik heb ook wat buikpijn. Nu kan dat goed van de spanning zijn of misschien omdat ik woensdag veels te veel gedaan heb, maar toch...
Ik ben ergens zo benieuwd naar wie er in mijn buik zit, aan de andere kant ben ik doodsbang voor wat er komen gaat. De bevalling van Tijn was toch wel traumatisch te noemen en merk dat nu alles weer boven komt.
Voel me nu alleen veel kwetsbaarder, weet wat er mis kan gaan en besef nu ook pas hoe slecht het toen met mij en Tijn ging.
Hoop ook heel erg dat deze op de natuurlijke weg kan komen, vond de keizersnee erg zwaar (maar zal vast ook komen omdat ik zo ziek was) maar ben er ook wel bang voor. Ik heb een kind. Maar een bevalling? Weet eigenlijk niet wat dat is. Kan ik het wel? (tuurlijk, zegt mn verstand, maar mn gevoel...)
Hoe zal Tijn strakjes reageren, hoe reageer ik? We hebben m in 13 maanden tijd welgeteld 1 keer laten logeren en heb m toen enorm gemist (hoewel het ook wel lekker was), wat als ik weer bijna een week in het ziekenhuis ben?
Zal allemaal wel op z'n pootjes terrechtkomen (das weer mn verstand) ,maar nu ben ik vooral bang en emotioneel, jank me wat af de laatste week...

Vanmiddag controle bij de gyn. Mijn bloeddruk leek wat gestegen (maar heb niet superveel vertrouwen in de co die dat mat), ook spannend dus. Hij heeft me na de bevalling van Tijn voor nu weer een keizersnee (gepland) aangeboden maar dat wilde ik niet. Hij gaf aan dat ik het meeste kans heb om normaal te bevallen als ik op natuurlijke wijze begin met weeen (dus niet inleiden of eerst de vliezen gebroken). Dat maakt dat ik de controle toch wel heel spannend vind...

Bedankt voor het luisteren!

Natasja
 
Hoi Natasja,

Ik snap dat je je zorgen maakt. Ik ken jou bevallingsverhaal van Tijn niet helemaal, maar zo te lezen moet het vreselijk zijn geweest. En natuurlijk maak je je dan nu ook zorgen hoe het zal gaan lopen! Je hebt op zich wel een gyn die meedenkt, die dus ook begrijpt wat voor inpact die bevalling op je heeft gehad, das wel fijn hoor.

Wat betreft het oppas probleem. Ik herken het hoor. Nu gaan mijn kinderen vaker uit logeren, maar ik heb nu een te hoge bloeddruk, en ben doodsbenauwd dat ik straks moet blijven in het ziekenhuis. Hoe moet dat dan allemaal? Het zal ook in mijn geval wel op zijn pootjes terecht komen, maar ja, die kleintjes snappen echt niet waar mama nou is.

Succes hoor meid, en ik hoop dat je bevalling zich snel vanzelf aandient en dat het allemaal beter gaat dan de vorige keer.
 
Dag Natasja,
Gooi het er maar lekker uit, het klinkt alsof je het niet gemakkelijk hebt! Ik weet niet of het helpt, maar je gedachten roepen emoties op, dus als je negatief denkt, ga je je ook rottig voelen. En je kindje gaat er zowieso uitkomen, daar is geen twijfel over mogelijk..Misschien kun je vandaag een paar dingen doen of plannen om jezelf even lekker te verwennen en te ontspannen, hoe beter je jezelf voelt en hoe meer vertrouwen je in je zelf hebt, hoe beter denk ik. (voor mij is het nog makkelijk praten, want het is mijn eerste...maar toch).
Veel sterkte!
 
Lekker he dat uitkotsen....hihi! Boh, jij hebt zo te lezen net zo'n dubbele gevoelens over alles dan ik. Ook bij mij gaat het slapen steeds slechter. Ik lig sinds deze week zo'n 1 tot 2 uur wakker 's nachts rond 3 uur. En om 3 uur is het party time voor ons meissie....
Ik weet nu al dat ik bij de bevalling een aantal dagen in het ziekenhuis moet blijven, ook als ik gewoon 'op tijd' zou bevallen ipv eerder. Dit ivm epilepsie (waar ik god dank al 5 jaar geen last meer van heb, zelfd nu tijdens de zwangerschap niet) én de hoge bloeddruk. Dus daar heb ik me al bij neergelegd.
Ik vraag me ook wel eens af f ik een bevalling aan kan, maar hey, wij vrouwen zijnm het sterke geslacht! Het is niet voro niks dat wij de beebjes op de wereld zetten en niet de mannen! Het komt wel goed hoor!
 
Hey meiden,

wat doen jullie reacties me ontzettend goed. Zit alweer te brullen hiero, hi hi.

@moonpoontje: Tijn kan bij opa en oma terrecht, daar is hij nu ook al 1 of 2 dagen per week en is gewoon een 2e thuis voor hem. Dat zit dus helemaal goed voor mijn gevoel. En je zult vast zien dat ik dan geeneens aan hem kan denken...

@ lonneke: zo moeilijk, dat vertrouwen in mezelf... Heb nu wel zoiets van: zo ver laten we het niet meer komen. Als de gyn. niet aan de bel trekt (heb wel vertrouwen in mn eigen gyn, maar weet niet of anderen op de hoogte zijn, dan trekken mijn man of ik wel aan de bel. Koorts is kindje halen, das zo afgesproken en das ook wel fijn (hoewel ik het halen dus niet zou willen, maar als dat het beste is...)

@ tammy: vervelend dat je in het ziekenhuis moet blijven! Ik moet sowieso een nacht blijven, das standaard maar hoop dat het daar deze keer bij blijft...
Moet wel lachen om je bemoedigende woorden (mijn verstand hebben die ook al vaak gedacht, mijn man vindt het maar niets, haha)

En ach, als alles uiteindelijk maar op z'n pootjes terrecht komt he? Als ik zie wat Tijn nu voor een heerlijk menneke is dan zijn die dagen dat het zo moeilijk was eigenlijk niets (weer denken, het voelt weer anders...)

Hee, nogmaals dank jullie wel, voel me al een stukje beter, fijn om het even lekker van je af te kunnen schrijven en dan zulke lieve reacties te krijgen!

Natasja

 
lekker blijven schrijven, lucht altijd op! daar zijn we voor! Wat nu goed is voor de ontspanning is een voetmassage/pedicure. Zitten allemaal drukpunten in je voet die je rustig maken en je voeten worden ook nog mooi! Zodra ik beter ben (zie ander onderwerp) ga ik zeker bij de specialiste langs! Hebben wij toch wel verdiend????? en onze voeten ook met de extra kilo's?
 
Hoiho, Wat een vresleijke hormonen zijn het ook he...ik ben bezig de puntje op de i aan het zetten v.w.b. geboortekaartjes. Ik probeer een welkomstgedichtje voor ons kindje te schrijven.....wat een tranen komen daar bij los zeg!!! (mischien had ik het dus toch eerder moeten doen hihihi)
Het is lekker om die 37 weken te bereiken...je weet nu dat je kindje er klaar voor is...nu jij nog!!!
 
Hoiho, Wat een vresleijke hormonen zijn het ook he...ik ben bezig de puntje op de i aan het zetten v.w.b. geboortekaartjes. Ik probeer een welkomstgedichtje voor ons kindje te schrijven.....wat een tranen komen daar bij los zeg!!! (mischien had ik het dus toch eerder moeten doen hihihi)
Het is lekker om die 37 weken te bereiken...je weet nu dat je kindje er klaar voor is...nu jij nog!!!
 
Terug
Bovenaan