4 maanden sprong en eenkennig???

<p>Onze dochter heeft opeens enorm veel last van dat ze gaat huilen bij andere gezichten  dan haar vader of moeder!</p><p>Het is zelfs zo erg dat ze het zelfs bij opa en oma doet die op haar passen ze is niet meer te troosten en word pas stil als 1 van ons er weer is.</p><p>Is dit een typisch sprongen dingetje ?</p><p>Wie kan mij het vertellen want vind het heeeel erg lastig.</p>
 
Ook ik heb een dochtertje van 4,5 maand! Ik herken precies wat je zegt..Ze is ook erg eenkenig en als ze eenmaal rustig bij iemand zit dan kijkt ze steeds even naar mij, alsof ze checkt of het oké is en of ik er nog wel ben. Ze komt ook erg lastig in slaap overdag dus ik heb het op een sprongetje gegooid maar op internet zie ik veel staan dat ze pas veel later eenkenig kunnen worden..Wel heel toevallig!
 
Ja ik zie het bij de ene site dus wel staan dat ze heftig kunnen reageren op andere gezichten en bij de ander weer niet.
En wat je zegt meestal komt het bij oudere kindjes voor.
Maar vorige keer in haar sprong had ze het ook extreem en was weer even over en nu is het er dus weer en is echt heel sterk aanwezig.
Ik weet dus ook niet wat ik eraan kan doen?
Waarschijnlijk niks..
Maar lees op internet dat zeker meerdere baby’s er last van hebben
 
Hmm, lijkt me lastig als ze eenkennig zijn! Gelukkig heeft mijn zoontje daar nog geen last van. Ik denk dat het dan wel met het sprongetje te maken heeft, aangezien ze dit bij de vorige sprong ook al had. Gelukkig is het dan maar een fase, al blijkt sprong 4 wel een lange en een heftige te zijn!! Ik zou ook niet echt weten wat je er mee kunt doen, vooral nu ze nog zo jong is...
succes met deze sprong!
Mijn zoontje zit nu wrs in zijn 3e sprong ☺️
 
Ik vind het ook echt lastig moet ik eerlijk bekennen geeft je een beetje het gevoel dat je geen kant op mag en kan!
Merk jij het erg aan je zoontje de sprongetjes?
Ik heeeel erg aan mijn dochter. Vorige keren tenminste wel en vind haar nu sinds een paar dagen een heel anders meisje.
 
 
Herkenbaar hoor. Die 4 maanden sprong vond ik echt verschrikkelijk. Veel slapeloze nachten gehad (ging ineens huilen s nachts en had weer honger, wat hij al weken niet meer had). En bij mij was het niet bij iedereen die eenkennigheid, maar wel ineens bij opa. Zodra ik mijn zoontje aan opa gaf begon hij te brullen, pakte ik hem terug, dan was het weer goed. Dit deed hij niet bij oma (heel vreemd). Nu deze sprong voorbij is, is hij een heel ander kind. Heel veel lachen, vindt alles heel interessant, is het aan rollen geslagen en de eenkennigheid bij andere is er niet meer. Het is heftig, maar denk altijd maar zo, als je dit weer voorbij bent, dan kunnen ze weer zoveel nieuwe dingen. Helaas komen er nog wat sprongen aan haha. Ik merk elke sprong zo goed bij mijn zoontje, dat ik uitkijk naar de tijd dat ze voorbij zijn, want jeetje je wordt er toch af en toe moedeloos van. Succes ermee en de komende periode gewoon voor knuffelen en accepteren. 
 
[quote quote=10124714]Ik vind het ook echt lastig moet ik eerlijk bekennen geeft je een beetje het gevoel dat je geen kant op mag en kan! Merk jij het erg aan je zoontje de sprongetjes? Ik heeeel erg aan mijn dochter. Vorige keren tenminste wel en vind haar nu sinds een paar dagen een heel anders meisje.[/quote]
Ja! Ik merk het ook heel erg! Hij zit wrs in zijn 3e sprong nu. Toevallig vanochtend n topic over geplaatst haha! Het is wat met die sprongetjes, poeh !? mijn man vindt het stom vrouwengeneuzel haha! Ik heb nu alleen de app, maar ben aan denken om ook het boek aan te schaffen!
succes met deze sprong!!
 
Terug
Bovenaan