40+ is er nog hoop?

<p>Hi lieve dames, </p><p style="text-align: left;">Even voorstellen: ik ben Hannah, 41 jaar (bijna 42). Op mijn 38e ben ik pas mijn man tegengekomen. Daarvoor veel pech gehad in de liefde.</p><p>Sinds 1,5 proberen wij nog een kindje te krijgen. Eindelijk zou voor mij misschien toch nog mijn grootste wens in vervulling gaan. Maar helaas lukt het niet. Begin december 2019 naar huisarts. Wij hebben 4 maanden op een wachtlijst gestaan in het ziekenhuis. Maar veel verder dan een zaad onderzoek en via de huisarts mijn hormonen checken zijn we niet gekomen. Corona kwam ertussen. Ondertussen overgestapt naar een kliniek waar we wel eerder terecht kunnen. </p><p>Na een telefonische intake heb ik vanmorgen eindelijk een echo gehad om te kijkenhhoe alles eruit ziet. Bij deze kliniek nu 2 artsen gehad, en ik voel me helemaal depri.</p><p>Ze zijn super aardig maar zo vreselijk negatief. Ik snap dat ze realistisch moeten zijn en mij geen valse hoop willen geven. Onze kansen zijn zeer klein.</p><p>Amh 0,60 fsh 9,5. Flinke verdikking baarmoederslijmvlies (vleesboom?)</p><p>Ivf is enige optie. Prima, ik wil er voor gaan. Maar ze geven totaal geen hoop. Terwijl ik toch regelmatig succesverhalen hoor. Maar die boren ze dan weer fijntjes de grond in. Met verhalen over grote kans op miskramen, DNA foutjes in eicellen, verouderde eicellen. En dat ik er niet op moet rekenen dat het gaat lukken. Ik weet het allemaal maar moet het er steeds zo dik bovenop gelegd worden?</p><p>Heeft iemand op deze leeftijd met slechte hormoonwaarden nog een positieve ervaring? Ik voel me oud en afgeschreven en vreselijk verdrietig.</p><p>X</p>
 
Mijn tante was al 42 toen mijn nichtje geboren werd dus je hoeft je in ieder geval geen zorgen te maken over je leeftijd. Over welke hormoon waarden heb je het? Progesteron? Hoe hoog is die als ik vragen mag? 
 
Dankjewel Girafje. Progesteron weet ik zo niet. Amh is 0,6 en fsh 9,5.dat zijn de belangrijkste en die waren niet goed. Ook de verdikking in mijn baarmoeder zorgt blijkbaar voor problemen bij een innesteling 
 
Zulke artsen hoef je toch niet mee in zee te gaan? Zijn er nog andere klinieken of ziekenhuizen in je buurt? 
dat er risico's zijn weet je zelf ook wel maar tegenwoordig kunnen ze heel veel. Mits je behandelaars er wel 100% voor gaan en niet 25%
 
Hey,
Wat verschrikkelijk om die diagnose te krijgen en dan ook nog 2 artsen te hebben die zo ontzettend negatief zijn. Hopelijk gaat het een beetje met je. Ik weet hoe het voelt als al je hoop met de grond gelijk wordt gemaakt, maar ik weet ook dat niks onmogelijk is. Ik was 30 toen ik de diagnose vervroegde overgang kreeg. Fsh bijna 20 en Amh ook erg laag. De arts die ik had was ook vooral negatief, op de natuurlijke manier zou het never lukken en ik moest meteen beslissen of we ivf wilde starten want er was geen tijd te verliezen en zoals ze zei daar konden ze helemaal niks meer voor ons betekenen. De eerste dagen heb ik als een zombie rondgelopen, ik kon het gewoon niet bevatten. Omdat de meeste ziekenhuizen een wachtlijst hebben voor ivf heb ik me wel meteen ingeschreven. Ik kon het enigszins loslaten toen we de afspraak voor een intakegesprek gepland hadden, op 27 maart 2017. De woensdag ervoor voelde ik me ontzettend raar, duizelig bibberig, gewoon anders. Tegen beter weten in een zwangerschapstest gedaan en wat denk je hartstikke positief! Hoe ik me op dat moment voelde  is met geen pen te beschrijven. Ik wist dat het goed zat ondanks de verhalen van de gynaecoloog over verouderde eitjes en grotere kans op een miskraam. Op 15 november is onze zoon geboren en weet je wat 14 maanden later hebben we ook nog een dochter gekregen. Het is een veeeel langer verhaal geworden als ik van plan was ?. Maar ik wil je graag een hart onder de riem steken, houdt de moed erin, niks in onmogelijk! Je hebt nog eitjes en je fsh is nog niet hoog, boven 11 was afwijkend zei de gyn tegen mij. Als ze je in Nederland niet kunnen helpen dan kan je altijd nog naar Duitsland. 


Heel veel sterkte en liefs!
 
Terug
Bovenaan