Hoi Nijntje,
Wat en verdrietig nieuws, en goed dat je het hier kunt delen. Ikzelf vond dat altijd heel fijn om van me af te schrijven en te lezen over anderen.
Ik weet niet of ik je erdoorheen kan helpen, dat kun je uiteindelijk alleen maar zelf. Zelf heb ik drie miskramen moeten verwerken. Uit onderzoeken in het ziekenhuis is niets gekomen. Ik heb nog niet het bloedstollingsonderzoek gedaan, omdat je daar 10 weken niet zwanger voor mocht zijn, en ik van de zomer weer het geluk had zwanger te zijn geraakt. Deze zwangerschap gaat nu (23 weken) wel goed. Wel met veel vallen en opstaan, want in aanvang vna de zwangerschap stond ik al ingepland voor een curretage omdat het weer niet goed leek. Ook tot de 20 weken bloedverlies en veel harde pijnlijke buiken gehad. Nu eindelijk 3 weken rust in de tent en ga ik hoop krijgen dat het deze keer wel gaat lukken.
Ik hoop voor jou heel erg dat het ook een keer goed gaat. Ik zou wel even via de gyn een paar zaken uit laten sluiten via onderzoek mocht je dit nog niet gedaan hebben.
Na mijn derde miskraam heb ik wel (toevalig) psychologische hulp gekregen. Ik had voor het werk net erna een trainingsweek, waarin mijn begeleider een psychotherapeute was. De training was ook gebasseerd op het feit dat het eerst goed moet gan met jezellf voordat je goed kunt doen aan je omgeving, en dus opje werk. Een hele goede training voor iedereen, maar voor mij kwam het toen perfect uit. Heel intensief verdriet verwerkt. Daarna kon ik er weer echt tegen aan. Kon weer functioneren en gelukkig zijn met de dingen die ik wel heb. Ook lekker op vakantie gegaan.
Daarna dus aangeteld met de huidige zwangerschap die wonderlijk genoeg nog steeds goed gaat. Genieten van de zwangerschap is een groot woord maar ik leef niet meer met de angst dat het mis gaat. Dit heb ik echt met de hulp zo geleerd. Het is soms moelijk, maar je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk, niemand anders zal dit je brengen. Deze gedachte geeft me rust als het minder met me gaat. Ik pep me dan weer snel op, want ikzelf ben de enige die dit kan.
Ik hoop dat je zelf ook de rust kunt vinden in de kinderwens. Ik had uiteindelijk voorgenomen dat ik een week verdrietig, boos mocht zijn en me mocht afsluiten van de buitenwereld en dat ik er daarna weer voor moest gaan. Wie weet kan jou dit ook helpen.
Heel veel sterkte met de verwerking en veel geluk in de toekomst.