<p>Hallo ouders van nu,</p><p>Sinds een week weet ik dat ik zwanger ben. De eerste keer! Ik ben ‘over the moon’ en mijn vriend ook. Spontaan als ik ben, heb ik bijna iedereen in mijn omgeving ingelicht en de reacties zijn super leuk!</p><p>Maar, ik word met de dag onzekerder en vrees enorm voor een miskraam. Ik hoor de verhalen om mij heen en bij elk pijntje denk ik dat het mis is. </p><p>Ik heb nu al 3 keer een ovulatietest gedaan (heb geen zwangerschapstesten meer liggen) en het streepje lijkt minder scherp te zijn nu (vandaag 5 weken). Dat baart me al zorgen.</p><p>Daarnaast heb ik vrijdag (4 weken en 5 dagen) een inwendige echo gehad. Verdikt slijmvlies en een zwart bolletje. Dat heeft me even rustig gemaakt, maar als ik dan afbeeldingen Google van andere echofoto’s in deze fase, zie ík bij anderen overal een klein wit puntje. Dat zie ik niet op de mijne. Weer een zorg erbij.</p><p>Ik ben normaal heel relaxed en nuchter, nu word ik gék van mezelf. Ik ben hier zo blij mee en wil het niet verliezen.</p><p>Heeft iemand ervaring hiermee, of tips waarmee ik de komende dagen door kan? Want nog 3 weken dit ga ik niet trekken.</p><p>Liefs Eva </p>
5 weken zwanger en enorme angst voor een miskraam
- Onderwerp starter Gebruiker10119979
- Startdatum
Met vergelijken van echo's kom je nergens... ik dacht ook dat ons vruchtje te klein was in vergelijking met, tot de gynaecoloog (heb hem dan weer ongerust opgebeld) mij uitgelegd heeft hoe dit kwam.
Is er nu veel kans op een miskraam? Ja... en daar kan je helaas toch niets aan veranderen. Ik ben nu blij dat ik aan mijn 8 weken zit en ben al iets rustiger dan toen ik 4-5 weken was. De vorige keer aan 5 weken verloren, vandaar.
Pijn betekent niets hoor, de krampen zijn zelfs heel normaal, daar moet je niet mee inzitten.
Ik dacht ook dat ik minder ging stressen, maar helaas, je leert een heel nieuwe kant (erg bezorgde kant) van jezelf kennen, de mamakant denk ik
.
Eigenlijk zou ik iets willen zeggen waardoor je zekerheid hebt, maar dat kan niemand... geloven dat het goed zit is het enige wat je kan doen.
Is er nu veel kans op een miskraam? Ja... en daar kan je helaas toch niets aan veranderen. Ik ben nu blij dat ik aan mijn 8 weken zit en ben al iets rustiger dan toen ik 4-5 weken was. De vorige keer aan 5 weken verloren, vandaar.
Pijn betekent niets hoor, de krampen zijn zelfs heel normaal, daar moet je niet mee inzitten.
Ik dacht ook dat ik minder ging stressen, maar helaas, je leert een heel nieuwe kant (erg bezorgde kant) van jezelf kennen, de mamakant denk ik
.Eigenlijk zou ik iets willen zeggen waardoor je zekerheid hebt, maar dat kan niemand... geloven dat het goed zit is het enige wat je kan doen.
Hi wat vervelend. Je post komt inderdaad wat gestresst over. Een ovulatietest test iets anders dan een zwangerschapstest (meestal ovuleer je niet als je zwanger bent) en vroege echo’s zorgen voor meer stress dan rust. Mijn tip: start een netflix marathon, ga hardlopen, kook soep maar kap met de hysterie want je kunt niks doen aan een miskraam maar stress helpt ook niet ?. Google anders eens op: cirkel van invloed.
Ik heb sinds gisteren ook een positieve test in handen. Vorig jaar met 5 weken een mk. Ik ben nu pas 4 weken en ben ook best wel bang en hoop zo dat het goed gaat.
Dus nu mijn 2e zwangerschap van ons 1e kindje. Ik probeer het wat los te laten, want je hebt er geen invloed op. Als het niet goed gaat, gaat het niet goed.
Probeer niet teveel dingen op te zoeken. Elk lichaam is gewoon anders en je maakt jezelf gek.
Dus nu mijn 2e zwangerschap van ons 1e kindje. Ik probeer het wat los te laten, want je hebt er geen invloed op. Als het niet goed gaat, gaat het niet goed.
Probeer niet teveel dingen op te zoeken. Elk lichaam is gewoon anders en je maakt jezelf gek.
Zo'n wit puntje.. dat gaat om milimeters.. Toen ik ooit een echo had rond de 6-7 weken moesten ze al zoeken omdat het vruchtje achterin de baarmoeder verstopt zat. En dan is het alweer groter dan met 5 weken. Geen echo's vergelijken.. het maakt je onnodig ongerust.
Vertrouw op de natuur. Ja, het kan misgaan. Maar heel vaak gaat het goed.
En ovulatietesten testen geen Hcg (zwangerschapshormoon) toch? Maar testen een andere hormoonpiek die optreedt bij de ovulatie. Dus het is niet raar dat daar het streepje lichter op wordt.
Tip: tegen elke negatieve gedachte meteen een positieve plaatsen. Een soort omgekeerde 'ja maar'. Daar waar we meteen in het negatieve kunnen schieten het nu steeds actief proberen om te draaien. Pak evt pen en papier en schrijf al je piekergedachten op. Vraag jezelf vervolgens af: is wat ik denk echt waar? Helpt het mij om zo te denken? Vervolgens schrijf je allerlei positieve helpende (tegen)gedachten op.
Ga wandelen, zoek de natuur op, zo min mogelijk info opzoeken op je telefoon (je voedt je angsten zo continu). Praat met je kindje, verwelkom het in gedachten, zoek afleiding, ga naar de film met een vriendin...
Het zijn lastige weken in het begin omdat het zo lang duurt tot de eerste echo.. kwaaltjes komen (en/of verdwijnen weer of je hebt ze überhaupt niet: géén zorgen maken!!).. maar miljarden vrouwen zijn je voorgegaan. Je kunt het!!!!!!!!
Vertrouw op de natuur. Ja, het kan misgaan. Maar heel vaak gaat het goed.
En ovulatietesten testen geen Hcg (zwangerschapshormoon) toch? Maar testen een andere hormoonpiek die optreedt bij de ovulatie. Dus het is niet raar dat daar het streepje lichter op wordt.
Tip: tegen elke negatieve gedachte meteen een positieve plaatsen. Een soort omgekeerde 'ja maar'. Daar waar we meteen in het negatieve kunnen schieten het nu steeds actief proberen om te draaien. Pak evt pen en papier en schrijf al je piekergedachten op. Vraag jezelf vervolgens af: is wat ik denk echt waar? Helpt het mij om zo te denken? Vervolgens schrijf je allerlei positieve helpende (tegen)gedachten op.
Ga wandelen, zoek de natuur op, zo min mogelijk info opzoeken op je telefoon (je voedt je angsten zo continu). Praat met je kindje, verwelkom het in gedachten, zoek afleiding, ga naar de film met een vriendin...
Het zijn lastige weken in het begin omdat het zo lang duurt tot de eerste echo.. kwaaltjes komen (en/of verdwijnen weer of je hebt ze überhaupt niet: géén zorgen maken!!).. maar miljarden vrouwen zijn je voorgegaan. Je kunt het!!!!!!!!
Je bent jezelf helemaal gek aan t maken. Herkenbaar hoor. Die 1ste wkn zijn spannend.
Bij dit termijn zie je nog niet veel op de echo. Vergelijken heeft weinig zin. Hier ook veel krampen gehad. Later zelfs met bloed. Werd er helemaal gek van. Maar nu alweer 25 wkn zwanger van een jongetje.
Je hebt er zelf weinig invloed op. Als misgaat verdrietig maar dan is daar vaal rede voor ( aanlegfout bv). Probeer afleiding te zoeken. Ik weet makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik hoop voor jou dat t lekker blijft zitten.
Grtjs nvn
Bij dit termijn zie je nog niet veel op de echo. Vergelijken heeft weinig zin. Hier ook veel krampen gehad. Later zelfs met bloed. Werd er helemaal gek van. Maar nu alweer 25 wkn zwanger van een jongetje.
Je hebt er zelf weinig invloed op. Als misgaat verdrietig maar dan is daar vaal rede voor ( aanlegfout bv). Probeer afleiding te zoeken. Ik weet makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik hoop voor jou dat t lekker blijft zitten.
Grtjs nvn
Hooi,
Ik vond het ook erg spannend die eerste weken! Ik heb mezelf erdoorheen geslagen door de simpele opzich geen hele positieve gedachte maar wel werkend voor mij;
Als het mis gaat, bepaald mijn lichaam dat daar een reden voor is. Dan heb ik liever dat dit aan het begin gebeurt en niet dat ik voor een keuze kom te staan die ik niet wil maken. Ik laat de keuze dan liever voor mij maken. In alle gevallen wil je ook niet dat een afgestoten vrucht wel geboren word. Gezonde kindjes worden niet afgestoten.
Neemt niet weg dat je natuurlijk wilt dat je kindje ongeschonden erdoorheen komt. Maar maak het realistisch. Je hebt geen controle de komende maanden en die ga je ook niet krijgen. Behalve doen wat jij denkt dat het beste is en daar compleet achter staan. Verder afwachten en proberen te relaxen.
Hopelijk heb je hier iets aan. Succes!
Ik vond het ook erg spannend die eerste weken! Ik heb mezelf erdoorheen geslagen door de simpele opzich geen hele positieve gedachte maar wel werkend voor mij;
Als het mis gaat, bepaald mijn lichaam dat daar een reden voor is. Dan heb ik liever dat dit aan het begin gebeurt en niet dat ik voor een keuze kom te staan die ik niet wil maken. Ik laat de keuze dan liever voor mij maken. In alle gevallen wil je ook niet dat een afgestoten vrucht wel geboren word. Gezonde kindjes worden niet afgestoten.
Neemt niet weg dat je natuurlijk wilt dat je kindje ongeschonden erdoorheen komt. Maar maak het realistisch. Je hebt geen controle de komende maanden en die ga je ook niet krijgen. Behalve doen wat jij denkt dat het beste is en daar compleet achter staan. Verder afwachten en proberen te relaxen.
Hopelijk heb je hier iets aan. Succes!