Toch nog even een vraag. Hoe gaan jullie er zelf mee om? Ik vind het wel eens lastig om geduld te houden en rustig te blijven. Ik reageer het niet op onze zoon af maar soms word ik toch een beetje boos. Heb het idee dat ik amper wat kan doen. Als ik maar voorbij loop of hij hoort me even niet dan begint hij al weer te piepen of te gillen. Hebben jullie nog tips hoe ik er mee om kan gaan? Ben 's avonds echt kapot. Mijn man is ook niet elke avond thuis en als hij thuis kan zijn is dat vaak nadat onze zoon al op bed ligt