9 maanden zwanger-9 maanden ontzwangeren!!!!

A

Anoniem

Guest
Hoe is jullie ervaring hiermee???
Linde is volgende week 9mnden en ik moest hieraan denken.
Mijn lijf heeft nog heel wat maandjes nodig ben ik bang, maar ook het mama-baby lijntje is nog heeeel kort. Kom niet aan Linde(negatief dan....)  want dan kom je echt aan mij en ben ik niet zo aardig. En ik ben echt heel aardig hoor!!!
Natuurlijk is dit een mama-ding maar met Linde heb ik dit wel heel extreem.
En emotioneel is alles erg kwetsbaar, kan echt overal over janken, ik betwijfel of dat ooit nog goed gaat komen.

Hoe is dit bij jullie? Ben benieuwd!

groetjes Danielle.
 
Heel herkenbaar!
Wat Puck betreft kan ik ook een echte 'pitbull'zijn maar dat mag toch ook? Alleen heb ik het met sommige (lees schoounouders) wat extremer, misschien omdat dat toch niet 'eigen'is? Het gewicht gaat wel, figuur niet, alles is nog slap en kwabbelig. En waar ik helemaal gek van wordt is de haaruitval! Begint nu pas maar volgens mij ben ik volgende week kaal! (Ik wijt het maar aan het feit dat ik gestopt ben met BV).
En ik kan ook overal om janken hoor!
Liefs, Marcia mv Puck.
 
Nou Tyche is afgelopen zaterdag 9 maanden geworden en ik ben ook nog een emotioneel wrak! Naja dat is een beetje overdreven. Maar kan ook echt om alles janken. Vooral als het met kindjes te maken heeft. Ben wel weer op gewicht van voor de bevalling maar mijn buik is nog flubber!! Maar komt ook omdat ik er zelf niet zoveel aan doe.. dus eigen schuld een beetje.

En O Wee als er iemand iets negatiefs over Tyche zegt: Dan sla ik erop!! Haha nee hoor maar ik kan daar dan niet tegen!

Heb jij het trouwens hetzelfde ervaren als bij je eerste kindje dat ontzwangeren??

Groetjes Kirsten
 
Pfff 9 maanden ontzwangeren....Als ik dat zo lees denk ik 'wat gaat de tijd snel'
Maar anyway...Kwa emoties valt het bij ontzettend mee...Wat ik alleen heb is als er iets op tv is over kindjes en ik vind dat erg ofzo.....dan rollen de tranen over m'n wangen....Dan denk ik altijd aan Senna en hoop dat het haar niet zo overkomen ofzo....
Mijn lichaam daarin tegen die wil absoluut niet mee werken...Ik ben 0 komma 0 afgevallen.....watheet zelfs aangekomen...
En ik ben daar totaal niet blij mee....Ik snap ook niet wat ik daar verkeerd in doe....Ik eet normaal en gezond....en 2 keer in de week probeer ik wel flink te wandelen....
En daar kan ik best depri om worden....Vooral als mensen gaan zeggen 'je moet ook is sonja bakker gaan proberen'

Maar goed daar ging het verder niet om....Ik denk wel dat ik flink ontzwangerd ben haha!!
Ennuh don't mess with my dother!!
 
Qua emoties gaat het de laatste tijd wel aardig, tot voor kort kn ik echt overal om janken, zelf bij een reclame op tv bij wijze van spreken.

Ben druk aan het lijnen en zit nu zelfs 4 kilo onder m'n gewicht van voor de zwangerschap, maar goed, nog heel veel kilo's te gaan!

Enne, wat betreft aan m'n dochters zitten of iets negatiefs over ze zeggen, dat kan ik zelfs bij de oudste nog niet hebben, en die is al 7 jaar!
Denk dus idd dat dit een echt mamading is.
 
Nou Kirsten bij Roos had ik na 1,5 jaar pas weer het gevoel  helemaal mezelf te zijn, dus ik heb nog even de tijd.

groetjes Danielle.
 

Nou dames,

om heel eerlijk te zijn: ik voel me eigenlijk prima!!! Twan is volgende week zaterdag 9 mnd, maar ik heb het id dat ik al weer helemaal mezelf ben. Qua emoties en gewicht. Ik heb het gewicht van voor mijn zwangerschap al met 10 kilo achter me gelaten en ik moet (voor mezelf) nu nog 10 kilo.

Ik heb wel het beschermende en leuke van Twan natuurlijk, maar dat komt bij mama schap denk ik zo. Ook ik heb dit gevoel meer bij mijn schoonouders dan bij andere mensen. Stom eigenlijk! Ik vertrouw mijn ouders blind met Twan, (zij passen minimaal 2 dagen in de week op en tussendoor slaapt Twan daar ook nog regelmatig, zo hadden we gisteren oppas dag, wij verjaardag, dus bleef hij daar slapen. Vandaag is het mama dag, vanavond hebben we bruiloft, dus slaapt hij weer bij mijn ouders. Dit zou ik dus niet bij mijn schoonouders doen)

Maar misschien gaat het over als Twan ouder is en zelf kan praten en lopen, dan kan hij ook aangeven of hij graag naar mijn schoonouders wil of niet.

Liefs Maaike mv Twan (maar dat hadden jullie al wel door, denk ik)
 
Volgens mij bedoelen ze dat 9 maanden op 9 maanden af verhaal ivm de hormonen. Pas na een maand of 9 ben je weer jezelf. Lichamelijk en geestelijk.
Maar de navelstreng kan ook afgeknipt erg strak zitten zeg maar. Ook ik zit erg vast aan mijn kinderen en zij aan mij. Maar met de jaren leer je allebei loslaten....mijn zoon gaat zonder moeite naar de pz geen traan of wat alleen een vluchtige doei kan er vanaf. Maar wel heel blij als ik weer terug ben "je bent er weer!!".
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan