a.s 1 sept naar gyn, het wordt uitstellen...

Hoi Mick,

Ik ben blij dat de IUI in november alweer ter sprake is gekomen! Dat is echt heel goed nieuws hoor!! Ik hoop ook dat jullie 1 september samen gaan. Ik denk echt dat je mannetje ook even moet horen wat de gyn. allemaal te zeggen heeft. Dan gaat het toch allemaal meer leven he. Uiteindelijk gaat het helemaal goedkomen hoor!!
We mailen!!

lfs inge
 
heeeee mick

Het was even schrikken toen ik je verhaal las. Wat een stress kan het allemaal opleveren he? Het valt niet altijd mee.
Ik hoop voor je dat hij toch mee gaat 1 september dat zou toch wel fijner zijn....
Hier gaat het ook zijn gangetje met ups en downs maar dat hoort er wel een beetje bij. Toch blijf ik er bij dat we allemaal kanjers zijn!!!!
Hopelijk kan je toch snel beginnen met iui....
Mischien tegelijk in november... Hoe het dan allemaal gaat lopen houd me wel bezig het is zo spannend...

liefs rozemarijn
 
Heey lieverd,

Ben ik er even niet en dan lees ik ineens een verdrietig bericht van jou. Ik schrok me rot en voelde helemaal met je mee, toen ik verder las was ik enorm blij voor je dat je er goed over hebt kunnen praten met je vent! Soms kunnen de emoties zo hoog oplopen rond dit gebeuren dat er heftige dingen gebeuren in je leven. Maarre ik wilde 1 ding zeggen, een collega van me is 42 enne ze is nu zwanger van dr tweede (bij de eerste was ze 40). Alles gaat goed. Ik ben het helemaal met Ing eens liever 39 en geen stress en genieten van alles dan 38 met een huis vol stres. Laat je niet gek maken he meissie. Je hebt al zoveel doorstaan en soms is het allemaal teveel maar je kan trots zijn op jezelf en op je man. Echt waar blijven genieten van de dingen om je heen is erg belangrijk, lekker uit eten met je man ff uitwaaien langs het strand.

Ik hoop dat het op dit moment beter met je gaat en met je vent.
Een hele dikke positieve huffeldebuffelknuf met veel moed een doorzettingsvernogen van Sjan
 
Heej Mickey,

Kop op meid!!!!!!!!!!!!!!!! Je moet niet bij de pakken neer gaan zitten. Een gesprek bij de gyn kan toch geen kwaad?
Van een burn out weet ik alles af (nou ja alles???) Mijn man had dit vorig jaar ook, maar toen waren we ook al bezig om een 2e kindje te krijgen. Hij slikte toen van allerlei medicijnen die niet goed zijn voor de vruchtbaarheid. Ik moest er toen ook niet aan denken om in verwachting te raken en mijn man zeker niet. Toch zijn we doorgegaan en nu is alles achter de rug en is alles weer goed. We zijn gelukkig, hebben alletwee een goede baan, een heerlijk zoontje van bijna 3. Toch zijn we nog altijd bezig voor een 2e kindje en het lukt nog niet echt. We zijn er nog niet mee naar het ziekenhuis gegaan, maar we blijven hoop houden. Ook ik ben al 37 jaar en de klok tikt door. Toch heeft mijn man, toen hij vorig jaar thuis zat, niet gezegd om er maar ff niet mee door te gaan. Het is natuurlijk voor iedereen anders, maar ik zou het gesprek met de gyn gewoon door laten gaan. En zou hij jullie adviseren om met IUI of iets anders te beginnen, dan gaat er toch nog een hele tijd overheen. Ik zou gewoon eens heel erg goed met je man hierover praten, want je moet er wel met z'n tweetjes voor zijn en voor gaan.
In ieder geval heel veel succes ermee en kop op...................... Het komt allemaal goed.

Lieve groetjes van Jel.
 
Hey Mick,

Dat is inderdaad balen maar jah je moet het echt met zijn tweeen doen. En zoals je zelf zegt dat uitstellen niet per definitie betekend dat het helemaal niet meer gebeurd.
Ik hoor het zo vaak om me heen dat er vrouwen op hun 40e nog een kindje krijgen. We hebben de mogelijkheden ervoor. Dus niet opgeven! Maar hoe ik jouw ken hier op de site tenminste geef jij ook nooit op.
Sterkte voor je man.

Groetjes sabine
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan