O, meid dit lijkt me echt zo moeilijk. Eerst ga je samen voor een 4e kindje en dan krijg je een miskraam en dan wil hij ineens niet meer. waarom niet? Is zijn verlangen dan ineens over? Of wil hij jou geen pijn meer doen? misschien voelt hij zich enorm schuldig, omdat hij het verwekt heeft en het fout is gelopen waardoor je nu zo verdrietig bent.
Als dat zo is, zal je moeten proberen hem in te laten zien dat het leven risicovol is en dat je moeiten en verdriet niet uit de weg kan gaan.
Als je probeert zwanger te worden loop je ook een risico dat het eens een keer mis kan gaan. dat is heel moeilijk maar hoort wel bij alle moeiten in dit leven. Het slaat niet altijd je deur over.
Probeer bij hem uit te zoeken wat voor hem de reden is dat ie juist na de miskraam niet meer wil. En probeer daar over te praten.
Bedenk dat een miskraam niet alleen impact op jou heeft maar ook op je partner. misschien moet hij er nu niet aan denken dat risico weer te lopen en ziet hij het na de zomer wel weer zitten. ook hij moet wat verwerken. Geef hem ook een beetje tijd.
ik kan me niet voorstellen dat de wens voor een 4e kindje bij hem ineens vervlogen is. ik denk dat het meer de angst is voor een herhaling van de geschiedenis. Veel mannen vinden het moeilijk om te gaan met een vrouw die heel heel veel verdriet heeft en veel huilt. Dat mijden ze liever. Ze voelen zich dan schuldig of weten niet hoe ze het probleem moeten oplossen. mannen zijn echte oplossers en als ze zien dat jij het elke keer weer zo zwaar hebt, raken ze in een soort van paniek en gaan ze naar oplossingen zoeken om jou nooit meer zo verdrietig te zien. In dit geval dus: geen 4e kind.
Laat hem inzien dat het verdriet om het verloren kindje uiteindelijk zal afnemen en dat de kans op een gezonde zwangerschap veel groter is. Ook zal het zo zijn dat jouw verdriet als er geen 4e kindje komt, omdat hij niet wil ook groot zal zijn en misschien wel langer zal duren. Pijn doet het allebei!
Sterkte hoor!
