Aan de mama's; Al legebuiken syndroom?

A

Anoniem

Guest
Ik was erg benieuwd naar hoe jullie je lege buik nu ervaren.
Ik ben zo nieuwsgierig naar ons kleine eendje en zou het liefst nu bevallen.
Maar het lijkt me ook erg "alleen" als je weer in bed ligt met een lege buik, geen getrappel enz.....
Hoe ervaren jullie dat of aan degene die al moeder zijn, hoe hebben jullie dat ervaren en genieten jullie extra nu jullie al kinderen hebben...?
Groetjes Daisy
 
Hoi,

Ik heb dat altijd zo ontzettend gemist na de bevalling!! Natuurlijk ben je dol gelukkig als alles goed is met je kindje, en je het eindelijk kunt vast houden. Ik weet nog heel goed hoe ik de eerste keer dat kleine baby mensje uit mijn buik voelde "glibberen".... Heel apart, maar zo overweldigend gelukkig!! Onbeschrijvelijk heerlijk apart gevoel. Zo maar een leven dat uit jou komt.....
Toen ik daarna weer zwanger was en de kindjes weer voeld bewegen in mijn buik, voelde dat weer heerlijk!!!! Echt om te genieten, maar toch, ook al voel je je leeg, er kan werkelijk niets op tegen zo'n klein teer kindje op je op je buik!!!!!

Liefs Hilma
 
Ik sluit mij echt bij je aan Hilde. Ik weet nog dat ik na de operatie op zaal was en mijn kind in mijn armen van mijn man lag......en ineens dacht is, goh het is stil in mijn buik.....ik ben weer alleen. Dat voelde toch even heel gek.
Ondanks dat ik toen dus 12 dagen overtijd (eindelijk) was bevallen, vond ik dat heel jammer.....en nu......nu geniet ik extra van die bewegingen nog, want ik weet nu dat ik dat straks heel erg mis. Vooral als ik 's avonds ga slapen of 's ochtends wakker wordt.

En nu is het helemaal dubbel, want ik weet dat dit mijn laatste zwangerschap is en ik dus dit gevoel nu de laatste weken meemaak en daarna echt nooit meer.....dat klinkt zo defnitief, dat ik er nog ff van ga genieten

gr mama van MD
 
Dat heb ik ook, maar ondertussen wil ik mijn kindje nu ook wel eens zien, en baal ik dat ik het nu ineens zo zwaar vind.
Maar dat stille gevoel straks lijkt me ook weer zo definitief.....
Dubbel hoor!!!

Liefs mij.
 
Helemaal eens met het dubbele gevoel van Mama van MD. Ook voor ons zal dit de laatse zwangerschap zijn. Aan de ene kant wil je zo graag je kindje in je armen, maar besef tegelijk dat je nooit meer het getrappel in je buik zult voelen. Te beseffen dat er een mensje in je groeit... het blijft toch een wonder !!!!!!!!

Liefs, Annette
 
hoi ik wilde ook even reageren

toen ik net bevallen was van mijn zoontje nu bijna 1 jaar
vond ik het echt zo raar dat me buik zo keeg was
ik was natuurlijk blij dat na 8 en halve maand me kleintje er was
maar toen ik snachts in bed lag en ik kon weer op me buik slapen.
is echt zoooooo apart en ik heb het echt gemist dat schoppen nog steeds afentoe leg ik me hand op ne buik maar voel nu niks:(

groetjes monique
 
Mijn kleine meisje ligt nu regelmatig op mijn buik! Dat is een goed alternatief!! Toch lekker knus en als  ik wil kan ik haar nu weer wegleggen en zit mijn buik niet in de weg. De eerste dagen vond ik het erg raar, je bent niet alleen ineens moeder, maar ook gelijk niet meer zwanger... inmiddels ben ik wel blij dat mijn buik niet meer zo vreselijk in de weg zit en dat ik weer wat meer kan bewegen.

Het blijft een wonder hoe het allemaal werkt!
 
hoi


bij denise vond ik het wel raar in het begin ,je mist toch dat getrappel en zo,maar vond het wel weer fijn om op mijn buik   te slapen.en ik weet zeker dat ik dit nu ook weer effe zal missen maar ook weer blij dat ik weer normaal kan slapen
gr wendy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan