Aan de mama's; Al legebuiken syndroom?

[Anoniem]

Hier ook een dubbel gevoel omdat het erg bijzonder was om een mensje in je buik te hebben. Maar ik voelde me de laatste weken van miojn zwangerschap zo ellendig dat de opluchting groter is dan het gemis. Niet meer misselijk, geen rugpijn meer, beter slapen. En het feit dat ik nu iets heel moois in mijn armen kan houden maakt het gemis van die intimiteit van het meisje in mijn buik dubbel en dwars goed!

Groetjes,
Gyöngy (RV)

 

[Anoniem]

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik het niet heel erg mistte...
Zeker met slapen vond ik het zelfs heel erg lekker, rust in mijn buikje..
Ik was meer heel verwonderd als ik naar ons zoontje keek, vooral als hij bloot was met zijn beentjes in foetushouding. Het is zo ongelofelijk bijzonder dat dat zo in je buik heeft gezeten...
groetjes Soela

 

[Anoniem]

hi

ik mis  het totaal niet, misschien ook omdat ik mijn kindjes niet heel erg gevoeld heb, mijn placenta zat aan de voorkant, of het zijn gewoon niet zulke bewegelijke babies, ik weet het niet, tuurlijk voelde ik wel wat, maar mis het in elk geval niet. Ik heb liever die baby in mijn handen, ze ligt zo lekker op mijn borst te slapen heerlijk.

groetjes
lia