aan moeders met meerdere kindjes

A

Anoniem

Guest
Hoi,

Ik ben moeder van een dochterje van 5 maanden.
Aan de ene kant lijkt het me best leuk om 2 kindjes dicht opelkaar te hebben.
Mijn man en z'n broer schelen 14 maanden en dat zijn echt maatjes!
Altijd veel met elkaar op getrokken. Ik heb dat nooit gehad. Ik scheel 6 en 8 jaar met mijn zussen. Het lijkt me wel erg druk 2 kleintjes kort op elkaar. Vooral de eerste jaren en dan nog te spreken over de zwangerschap.
Kan ik dat wel aan?
Als ik naar mijn zus kijk, die heeft 4 kindjes. Waarvan er 2 totaal niet met elkaar overweg kunnen. Leuk samen spelen gaat dan ook niet op.
Vroeger vond ik altijd 3/4 jaar  de perfecte leeftijd tussen 2 kindjes.

Wanneer hebben jullie besloten om voor een volgend kindje te gaan?
Heb je gewacht tot voor jouw gevoel het juiste tijdstip aanbrak?
Of op een gegeven moment de knoop door gehakt?
Komt het juiste moment wel?
Aan elke leeftijd tussen twee zullen voor en nadelen zitten.
Maar aan de andere kant, het valt toch niet te plannen.
Je kan wel zeggen nu  wil ik het maar dan kan het nog wel half jaar duren, of andersom het kan ook  gelijk raak zijn....

Ik weet het even niet meer
 
Hoi ik ben een moeder van twee kindjes. Nick van sept 2003 en Tess van aug 2006.
Ik heb altijd geweten dat ik graag twee kindjes wou, daarom ben ik toen Nick een jaar was weer gestopt met de pil. Ik ging er eigenlijk een beetje van uit (dom,dom) dat ik zo zwanger zou zijn omdat ik van Nick ook binnen drie maanden zwanger was. Niets was minder waar het bleek dat ik pco heb. Ik heb clomid gekregen maar gelukkig niet hoeven te gebuiken want ik was toch spontaan zwanger geworden.

Uiteindelijk zit er dus drie jaar tussen beide kindjes en ondanks dat ik graag eerder een tweede had gewild vindt het wel ideaal zo. Nick kan al wat meer zelf en als hij na de zomervakantioe naar de basisschool gaat (waar ik nou al tegenop zie) heb ik alle tijd voor Tess.


Sandra mv nick en tess
 
Hoi,
Ook ik ben een moeder van twee kindjes. Jorick is geboren in februari 2004 en Milan is in september 2006 geboren. Na de zwangerschap en bevalling van Jorick heb ik een hele tijd geroepen, bij ons komt er geen tweede. Totdat er om mij heen weer iedereen zwanger was en een paar goede vrienden van mij overleden. Toen dacht ik, Jeetje overkomt mij iets dan staat Jorick er in zijn leventje helemaal alleen voor, geen broertje of zusje waar je je gevoelens mee kunt delen. Dus toen mijn beste vriendin in september 2005 beviel van haar dochtertje ben ik direct op kraamvisite in het ziekenhuis gegaan en toen kwamen bij mij alle gevoelens weer opzetten, dus toen maar gestopt met de pil en gedacht dat ik niet zo snel zwanger zou worden, maar net als met Jorick was ik binnen 3 maand zwanger van Milan.
Ik kan je wel zeggen dat ik het behoorlijk pittig vind, ondanks dat Jorick volgende week 3 jaar word. Hij zit midden in de peuterpuberteit, dus alles is NEE en dat geldt zowel bij mij, als bij papa en ook bij de oppas. Ze zeggen weleens dat dit de tropenjaren zijn. Dus nog even de tanden op elkaar en doorbijten.
Als ik alles over mocht doen, had ik denk ik toch liever nog even gewacht met de tweede totdat Jorick naar de kleuterschool zou gaan. Je hebt dan de tijd met je baby en als je oudste uit school komt kun je alle aandacht aan hem schenken.....

Maar zoals ik al zei: Mijn moedergevoelens kwamen zo opeens heftig naar boven drijven en ik heb er gehoor aangegeven. Ik heb twee geweldige jongens en Jorick is echt gek met Milan.

Jolanda
 
Hoi,

Ook ik ben een mama van 2 kids. Yenna is 2 jaar en 2 maanden ouder als  Yari.
En ik moet zeggen dat ik het tot nu toe nog steeds geweldig vind.

We waren op vakantie in de zomer van 2005 en toen Yenna 's avonds op bed lag zaten we gezellig buiten en hadden het erover. Mijn man en ik hebben altijd gezegt dat we minimaal 2 kids wilde als het voor ons mogelijk zou zijn ( je weet het natuurlijk nooit )
Maar dat we 1 kindje  hadden vonden we al heeeel erg super ( mijn ouders hebben 7 jaar gedokterd , toen kwamen er ineens drie om de 2 jaar )
Dus ik blijf het een wonder vinden dat het bij ons gewoon lukte.

Mijn man vroeg aan mij of ik misschien nu al een 2e wilde, tja, daar had ik eigenlijk nog niet over nagedacht.... Maar dat zette me wel aan het denken.
We hebben het er nog daarna een paar keer over gehad en ik moet zeggen dat het bij mij steeds meer begon te kriebelen.

eind september 2005  ben ik gestopt met de pil en ineens zwanger, joepie !!

Ik moet zeggen dat ik het in het begin wel pittig vond, vooral die nachten eruit en Yenna was dan weer gewoon om 7.00 uur wakker.
Maar mijn man was 4 weken thuis na de geboorte van Yari dus dat was super.

Yenna is ook een hele pientere tante die al sinds november dag en nacht zindelijk is, zichzelf uit en aankleed, dus kan al best veel voor haar leeftijd.
En dingen uitleggen gaat heel goed, ze kan goed op haar beurt wachten. Maar is in het begin ook wel eens jaloers geweest hoor.

Kortom, ( wat een lang verhaal zeg ) ik vind dit leeftijdsverschil voor mij persoonlijk super.

Groetjes Marina.
 
bedankt voor jullie berichtjes.
Ik vind het erg moelijk om te bepalen wanneer het juiste moment is.
Je hoort tegenstrijdige berichten.
Maar misschien voel je dat wel?
Tja als je eenmaal zwanger bent is er geen weg meer terug.
Misschien dat me dat onzeker maakt.
Als het eenmaal zover zal zijn dan gaat het vast allemaal wel vanzelf.
Ongeacht welke leeftijd.
Mijn man die laat het geheel aan mij over, aangezien ik fulltime moeder ben en het meest ervoor zorgt. Maar hij heeft veel aan z'n broertje gehad. Veel samen gedaan, Zelfde vrienden enz. En dat heeft mij aan het twijfelen gebracht. Ik heb dat nooit gehad en zou dat ook leuk voor mijn dochtertje vinden.
Maar ik denk dat er aan elke leeftijd zo z'n voor en nadelen zitten.
Het perfecte moment zal denk ik nooit aanbreken... En valt ook niet te plannen.
 
Hoi,
Het is voor iedereen natuurlijk heel persoonlijk,maar mijn voorkeur gaat toch uit naar een wat groter leeftijdsverschil.
Tussen mijn jongens zit 5(!!!)jaar,daar hebben wij heel bewust voor gekozen.
Ik heb in alle 'rust' kunnen genieten van de eerste en toen die naar school ging,wilden we graag een tweede.
Het ligt er ook aan hoe je zelf in elkaar zit,ik ben het type die graag alles opgeruimt heeft en kan slecht tegen veel drukte en lawaai,daar ben ik zeker niet trots op hoor,maar zo ben ik nou eenmaal,een huis vol visite met vrienden en zo vind ik heerlijk maar een huis vol schreeuwende,rennende kinderen..pffffffffff,dan word ik gek,haha.
En kindjes kosten veel energie,dat is niet erg,maar als je ze zo dicht op elkaar hebt,ik hoor dat ook van vriendinnen,ben je aan het eind van de dag helemaal op.
Echt,petje af voor mama's met twee(of meerdere)kindjes met weinig leeftijdsverschil.
Succes met je dilemma!
Groetjes Tanja
 
hoi hoi
het valt inderdaad niet te plannen mijn eerte is nu 2 en 4 mnd me jongste 5 mnd ik raakte van me dochter met de pil zwanger en is geboren op 26 okt 2004 toen me dochter 14 mnd was raakte ik zwanger van een keer even niet opletten hahahah en is geboren op 20 sep 2006 dus ze schelen 23 mnd maar vind het echt geweldig ,tuurlijk was het af en toe zwaar tijdens me zwangerschap maar nu is het erg leuk en het loopt vanzelf zou ze niet meer kunnen missen en me oudste is helemaal weg van haar broertje ze is net een klein moedertje ze houd hem altijd in de gaten en die kleine houd ze zus altijd in het oog en lacht om alles wat ze doet
maar wat je ook besluit allebei heeft het zijn voor en nadelen denk ik
succes meid dikke kus debbie
 
Het is heel persoonlijk.
Ik heb 2 kindjes met 2 jaar en 3 maanden er tussen. Ik ging voor minimaal 2 jaar en max 2,5jaar. Maar ja helemaal plannen kun je het niet. Gelukkig werd ik deze keer sneller zwanger als de vorige keer.
Ik vond deze leeftijd er tussen prettig omdat de oudste dan redelijk zelfstandig is. Als ik op de bank bv zit te geven kan ik mijn oudste gerust vragen of hij even een luier wil halen voor mij of de telefoon wil pakken. Ook begrijpt hij als ik vraag of hij even stil wil zijn omdat zijn zusje anders niet goed wil drinken. Nou is de oudste er niet alleen als hulpje maar het is wel prettig af en toe. Ook kan hij zonder moeite grote stukken lopen zodat ik geen dubbele of nieuwe wagen nodig had. De autostoeltjes kan ik makkelijk doorgeven evenals het bedje. Is hij eruit gegroeid is zij er klaar voor.
Tussen de volgende wil ik iets meer maar dat heeft te maken met de grote van ons huidige huis, Aangezien die maar 3 slaapkamers heeft. Dus zodra wij genoeg hypotheek kunnen krijgen voor ons "droomhuis" (zoals het er nu uitziet volgende jaar al) willen wij de volgende gaan plannen.
 
Terug
Bovenaan