Aandacht voor verschillende gezinssituaties!

Ik snap je initiatief en waardeer het dat hier aandacht voor is. Ook wij zijn als twee vrouwen bezig met onze kinderwens. Echter werk ik ondertussen ook met kinderen en merk ik eigenlijk op dat mij dit alles meevalt. Ze zijn vrij nuchter omdat het steeds normaler lijkt te worden. Mijn nichtjes weten zelfs dat wij met een donor werken, want die vroegen zich ook wel af hoe twee vrouwen dat dan doen haha. Ook de kinderen die weten van mijn relatie met een vrouw vinden dit misschien wel normaler dan sommige volwassenen. Wij hebben ons ook wel eens afgevraagd hoe het onze kindjes misschien zou vergaan, maar als ik de veerkracht van de kids om mij heen zie, verdwijnen die zorgen wel een beetje. Succes!
 
Pfff wat een onzin. Zoek iets om je echt druk over te maken. Als scholen rekening moeten houden met iedereen die zich achter gesteld voelt, kunnen ze geen normaal les meer geven.
Sommige mensen hebben veel te lange tenen.
 
Wat is je doel? Het onder de aandacht brengen van kinderen of volwassenen? Zoals je zelf schrijft. Kinderen gaan er logisch en nuchter mee om. Prima toch? Kinderen kunnen altijd vragen stellen en dat is ook helemaal geen probleem. Het helpt echt niet om het allemaal theoretisch te gaan uitleggen. Als ze met vragen komen, is het belangrijk om het goed uit te leggen. Maar heel eerlijk, daar heb ik, ook als leerkracht, echt geen methode bij nodig! Het onderwijs wordt overspoeld door dingen die moeten... Dus laat dit aub aan de leerkrachten zelf over.
 
Ik ben het er wel mee eens dat er aandacht moet zijn voor verschillende mensen en dus ook verschillende gezinssamenstellingen. Maar dit is een breed iets. En 9 van de 10 kinderen heeft ook gewoon een papa en mama. De rest mag/moet zeker besproken worden, maar kinderen vinden tegenwoordig al veel meer normaal dan de volwassen. Ook moeten we dan elke vorm van niet normaal (wat ik zelf al apart vind, want iedereen is toch normaal, maar misschien anders normaal) gaan bespreken en krijg ik zelf het idee dat wat wij als normaal zien niet meer besproken mag worden. Dat ik gewoon vrouw ben en straks als moeder op de geboorteakte wil staan, kan straks ook niet meer. Dat is in Nederland nog niet het geval maar in Engeland gingen ze al over naar birthing parent oid. Ik krijg het idee in onze maatschappij dat het straks niet meer mag/kan/normaal is om normaal te zijn.

Dus ja goed om iedereen en alles te bespreken. Maar misschien moet er vooral geleerd worden om respect te hebben voor iedereen hoe en waar ze ook opgroeien. Volgens mij wordt dit al gedaan en daar is echt geen specifiek lesmateriaal voor nodig.
 
[quote quote=10524847]Ik zou eerder lesmateriaal gaan maken waarin wordt ingespeeld op het maatschappelijke probleem dat iedereen zich tegenwoordig wel
voor iets achtergesteld voelt. Daar heeft de maatschappij veel meer aan.[/quote]Ditttt
 
Oef, zoals je het ervaart op de school van je kinderen kan ik me voorstellen dat je een methode hard nodig vindt, maar heb je al eens aan de leerkracht van je kind gevraagd hoe ze hier mee omgaan en hoe ze dit bespreekbaar maken?

Veel scholen gebruiken namelijk al methodes waarin dit eens in de zoveel tijd wordt besproken. Ikzelf ben leerkracht en er is geen kind in mijn klas die het gek vindt dat zijn/haar klasgenoot twee moeders/vaders etc heeft. Wij hebben daar ook gewoon open gesprekken over met elkaar ondanks dat de school een christelijke achtergrond heeft. Er zijn namelijk zo veel meer minder voorkomende gezinsstructuren, denk aan adoptie, pleegzorg, kinderen die opgroeien bij opa en oma of juist ouders die op heel late leeftijd kinderen krijgen waardoor kinderen denken dat het opa en oma zijn terwijl het de ouders zijn. Mijn ervaring is meer dat ouders onderling er even aan moeten “wennen” maar daar gaat een methode op school je niet mee helpen denk ik.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan