Aandacht....

Hey meiden,

Wat ik me afvroeg he, vragen jullie kindjes ook veel aandacht op een dag?
Steyn is nu bijna 13 maanden en kan zich redelijk goed vermaken op een dag. Maar hij vraagt, naar mijn gevoel, behoorlijk veel aandacht. Dat doet ie door regelmatig aan mij te gaan hangen of een beetje te "zeuren". Als ik dan even met hem ga spelen, dan houdt het daarna wel weer op voor even en gaat ie zelf weer verder spelen, maar dan begint ie weer. Soms laat ik 'm wel zeuren, maar dan wordt het uiteraard alleen maar erger (dat ik er zelf soms "geïrriteerd van raak...)

Herkenbaar?

En hoe gaan jullie daarmee om?

Groetjes,
Mir
 
Ja herkenbaar! Er zijn dagen dat ze het liefst in me kruipt en dat is inderdaad behoorlijk vermoeiend... Ik heb ontzettend veel geduld met dr dus ik raak niet geirriteerd, als ik echt niet weet wat ze wilt dan leg ik dr gewoon in dr bedje vaak gaat ze daar dan zitten spelen met dr knuffels en is ze een half uur later weer erg gezellig! Misschien hebben ze gewoon even een rustig plekje voor hun zelf nodig af en toe!

Liefs L81


 
Erg herkenbaar, probeer nu een stukje te typen met een dreinend meisje aan mijn been.
Soms wel vermoeiend ja! Julia had vorige maand ook zo een paar dagen. Nu (bijna 14 maanden) vindt ze het weer erg moeilijk om zichzelf te vermaken, ben de hele dag met d'r bezig, en anders jammert ze.
Zal weer weer overgaan (snel hoop ik) kan er slecht tegen
 
Hahahaha...ik wilde hier net een topic aan gaan wijden, want ook hier is dit momenteel heel herkenbaar. En ik wordt op een gegeven moment ook geirriteerd hoor.
Bij ons werkt de box nog het beste. Meestal is het wel brullen als ik hem er in zet, maar na 10 minuutjes is dat over en gaat hij lekker zitten spelen.
Maar o wee als ik hem dan weer aandacht geef door bijv. een aai over zijn bol of door te zeggen dat hij zo lief aan het spelen is. Dan begint alles weer van voren af aan.
Het is inderdaad behoorlijk vermoeiend. Ik ben bekaf aan het eind van de dag.
Maar ik ben wel heel blij om te lezen dat meer kindjes dit hebben.
 
Ook hier herkenbaar. Isis (bijna 14 maanden) heeft echt dagen dat ze veel aandacht vraagt. Even wat extra aandacht geven (bijv. op schoot nemen en boekje lezen, of even ronddragen) helpt wel een stukje, maar een kwartier verder hangt ze weer aan je been. Best wel vermoeiend. Maar het zal er idd wel bijhoren,

x Esther
 
hoi,
grappig, ook ik wilde er een topic aan wijden. Dol word ik er de laatste paar dagen van. Jasmijn kan niks meer alleen. Eiegnlijk is het al een week of 3 aan de gang maar nu wordt het helemaal erg. Ze wil heel de dag op schoot, komt steeds weer boekjes naar me toe brengen. Hangt te jengelen en soms gillend aan mijn been.
3 minurten zelf spelen is lang...
Ik weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan, ik wil haar niet nog meer ''verwennen'' maat laten gillen schiet ook niet op!

groeten Elke
 
Hoi,

Gelukkig heeft Heather daar he-le-maal geen last van . Wat hier nog wel eens wil helpen is om samen aan de eettafel te gaan zitten. Heather in de kinderstoel met wat kleurtjes, speeltjes ed, en ik met krant/boek/laptop. Dan kan ze lekker  naast me spelen terwijl ik toch wat voor mezelf aan het doen ben.

Hoe zit dat trouwens met slapen bij die van jullie? Heather kan soms zo moeilijk doen. Hyserisch krijsend ligt ze dan in haar bedje. Niets aan de hand natuurllijk, maar wat het is? En wij maar om de tien minuten naar boven...

Succes allemaal, KT
 
Hmm, het slapen gaat hier wel okee. Maar verder...  Ik heb letterlijk een blok aan m'n been! Eerst vond ik het wel schattig, maar nu...phoe...inderdaad erg vermoeiend! Afleiden werkt hier super met een nieuw speeltjepakken. Ik heb hier een grote mand staan, daar doen we steeds van alles is, zodat we een beetje kunnen afwisselen. En dat gaat best goed. Ook voor in de box hebben we elke keer wat anders. Dan pak ik iets uit de box, leg er iets anders in en zo wissel ik dat af, als ik merk dat ie daar behoefte aan heeft. Saampies spelen is leuk, maar dat kan niet de hele dag duren!
Daan vind het hangen aan papa zijn benen helemael niet leuk. Herkenbaar? Het is echt aleen maar bij mijn benen!
gr Anita
 
Terug
Bovenaan