Aanhankelijk, kan niet uit logeren

<p>Ik moet even van me afschrijven en ik hoop dat iemand hier ook de gouden tip heeft... het antwoord is bij ons zoontje in ieder geval niet: hij stopt vanzelf met huilen...</p><p>Dit weekend zouden mijn vriend en ik sinds een hele lange tijd weer eens een weekend voor onszelf hebben. De laatste keer uit logeren was in oktober. Ik ben thuisblijfmamma en hij is dus altijd bij/met mij.</p><p>We hebben hem vanmorgen naar mijn schoonouders gebracht en hij zou maandag terug komen. </p><p>Toen we wegreden begon hij wel te huilen, maar we dachten, hij vindt opa en oma zo leuk, even huilen en oma kan hem wel troosten en dan begint het feest! </p><p>Maar helaas, tussen de middag blinde paniek toen hij naar bed moest, geen middagdutje dus en al snikkend bleef hij angstig om mij roepen. Maar na videobellen was hij rustig en heeft hij lief gespeeld.</p><p>Net wilde mijn schoonmoeder hem dus naar bed brengen, ze videobelde ons net en hij was helemaal over de rooie, ik kreeg hem niet rustig en nu komen ze hem dus terug brengen. Een autorit van een uur. Mijn hart breekt, mijn kleine jongen, met 20 maanden zoveel heimwee. Wij hadden het zelf ook zo nodig om even bij te slapen, helaas kan het allemaal niet doorgaan. </p><p>Zijn fase van hevige verlatingsangst was net achter de rug, daarom dachten we dat het wel weer zou kunnen. Misschien hadden opa en oma hem beter kunnen halen? Misschien had ik hem zijn bedje alvast moeten laten zien? Ik weet het niet... maar ik kan mijn tranen niet binnenhouden en mijn eten ook bijna niet van de stress... ik gun mijn kleine jongen zo een onbezorgde tijd bij opa en oma...</p>
 
Lieve mama Marjoow, ik heb helaas niet de gouden tip voor je maar ik voel je verdriet. Heb zelf een ontzettend aanhankelijke kleuter. Heeft een medisch verleden en dat maakt dat we samen al veel hebben meegemaakt.. 
Wat bij ons hielp met logeren is dat opa en oma in ons huis komen. Wij gaan dan lekker naar een hotel toe. (Misschien kun je nu, tijdens lockdown, huizenswitch doen met je ouders?) 
Inmiddels gaan onze kids zonder moeite logeren.. 
Was je vooraf zelf onrustig om je ventje weg te brengen? Bang voor zijn verdriet? Ook dat kan hij gevoeld hebben. Zelfs met videobellen voelen ze jou emotie..
Het zal waarschijnlijk met de tijd best goed komen.. kinderen zijn flexibel, zeker als de ouders dat ook zijn! 
Houd vol!!
 
Niet leuk voor jullie en de kleine man. Heel eerlijk ben ik wel blij dat onze zoon niet de enigste is. Hij (8 jaar) is voor het eerste bij opa en oma blijven slapen toen zijn zusje geboren (dec 2020) werd. En afgelopen bouwvak voor het eerst daar middag alleen geweest. Hopelijk duurt het bij jullie niet zo lang maar het ligt niet aan jullie en je had ook echt niks anders kunnen doe
 
Dan breekt je hart. Hartverscheurend om te lezen. Heel begrijpelijk dat je jezelf hierdoor rot voelt. 
Ik heb een peuter van 3. Van kleins af aan gaat hij al naar de opvang en heel regelmatig logeren bij beide opa's en oma's (wekelijks - maandelijks). Soms een paar nachten achter elkaar i.v.m. ons werk. Hij is het dus gewend om door anderen verzorgd te worden.
Ik kan je dus niet helpen omdat ik niet dezelfde ervaring heb. Ik wil wel graag met je meedenken.
Allereerst is dit gezond gedrag van je dreumes. Het zijn vaak toch fases. Het ene kind heeft daar meer last van dan het andere kind. Daarbij speelt persoonlijkheid/ karakter wellicht ook een rol.
Je schrijft dat je thuisblijfmoeder bent. Speelt hij wel eens een uurtje of een dagdeel bij een oppas bijvoorbeeld? Je zou eens kunnen oefenen om hem voor korte tijd bij iemand anders te laten. Zo kan hij leren dat als je weg bent je ook weer terug komt. Het als het kiekeboe spelletje.
Terugkomend op het logeerpartijtje had je misschien samen zijn bedje op kunnen maken? Soms helpt het om eigen beddengoed, slaapzak of iets met vertrouwde geuren mee te nemen?
Ik begrijp dat opa en oma niet in de buurt wonen? Anders had je hem een keer een slaapje bij opa en oma kunnen laten doen om te oefenen.  
 
Hoi hartverscheurend inderdaad die verlatingsangst. Mijn zoontje is ook niet zoveel gewend (door corona) dus zou je niet durven zeggen dat het hier wel goed zou gaan. Het enige wat ik weet dat bij ons helpt bij spannende dingen is heel vaak herhalen wat er gaat gebeuren: straks gaan we naar oma, daar ga je slapen etc. Bij ons werkte dit wel toen hij moeite had met afscheid bij kdv. Mijn zoontje slaapt überhaupt lastig als hij op een nieuwe plek is, ook als wij er bij zijn, bij oma of vakantiehuis. Dus inderdaad de tip om opa en oma bij jullie te laten logeren zou wel eens veel succesvoller kunnen zijn. Sterkte!
 
Dankjewel voor jullie lieve reacties en ook voor de herkenning! 
Ik heb het er met mijn vriend over gehad en ik had inderdaad ook het idee om hem ochtenden of middagen bij anderen (vrienden, mijn ouders, de lieve buurvrouw) te laten spelen, zonder mij. Dat hij gewoon thuis slaapt en inderdaad leert dat mamma altijd terug zal komen.
Het idee van de huizenswitch/hotel vind ik ook een supergoed idee! Dus die ga ik zeker meenemen!
En wat betreft mijn spanning, ja die is er altijd. Mijn zoontje is zo onwijs gevoelig en kan slecht tegen verandering, zelf vind ik het ook lastig, dus ik ben altijd aan het nadenken hoe ik de situatie optimaal kan krijgen. Dus even ontspannen naar opa en oma brengen is heel lastig voor me. Mijn zoontje is echt een spiegel van mij, hij reageert direct op hoe ik mij voel, dus mogelijk heeft hij van tevoren ook al gevoeld dat er iets spannends ging gebeuren... geen idee..
Bij thuiskomst was hij heel verdrietig, moe en ook blij dat hij weer bij ons was. Hij is gelijk in slaap gevallen toen ik hem in bed legde
 
Hoi,
Wat ontzettend naar zeg voor jullie allemaal. Je schrijft dat je zoontje jou goed aanvoelt. Hoe is dat met zijn vader? Misschien een idee dat hij hem de volgende keer wegbrengt? 
Ik vond het heeeel moeilijk om ons zoontje naar de noodopvang te brengen (andere locatie en bij de deur buiten afzetten). Dus heeft mijn man het de eerste x gedaan. Die was heel ontspannen en ging het gelukkig ook goed.
Succes en veel liefs!
 
Niet helemaal hetzelfde maar mijn 10 mnd oude dochter is lastig voor de nacht op bed te leggen door iemand anders dan mij. Incl pappa. We oefenen dat nu door het van tevoren aan te kondigen "pappa gaat jou zo lekker... Vul in" Ik hoop dat dat op een gegeven moment gaat werken. Heel soms lukt het nu wel. Dus ik vind de tip van veel uitleggen en aankondigen wel een goede. 
Wat een vriendin me zei over logeren, waar ik zelf dus erg tegenop zie, is dit. Zij had ook een mammaplakker en ging dan samen logeren. 1 of 2 nacthjes bleef ze erbij zodat haar dochter kon wennen met mamma erbij. Ze ging die dagen dan ook even een uurtje buiten lopen oid zodat het oke werd dat ze eventjes weg was. En na die dagen ging ze dan naar huis voor wat quality time met manlief en bleef dochter daar. Ik denk dat ik een eerste keer ook zo ga proberen. Maar haar dochter was 2,5 toen ze dat voor het eerst deed.
 
Terug
Bovenaan