adoptie

Hallo dames,

Zoals jullie weten ben ik zelf geadopteerd toen ik 6 weken oud was. Volgens mij heeft iedereen ondertussen ook de uitzending van Spoorloos gezien. Nu ben ik erg benieuwd of ik de enige ben hier die geadopteerd is of dat er meer mensen zijn. Verder vraag ik me af of er moeders zijn die er zelf over gedacht hebben of misschien nog aan het denken zijn om een kindje te adopteren en of het zoiezo een optie voor jullie zou zijn als het allemaal niet gelukt zou zijn om zelf zwanger te worden. Mijn man en ik wilden altijd 1 kindje van ons zelf en 1 kindje adopteren uit Brazilie. Tot we er achter kwamen wat de kosten waren. Het zou ons 10.000 euro kosten om het kindje hier te krijgen en dan moet het opvoeden en aankopen doen nog beginnen. Wij hebben gewoon geen 10.000 euro. Terwijl er wel plaats is in ons hart voor een adoptie kindje, maar met al je goede bedoelingen maak je gewoon geen kans. En om er nou een lening voor af te sluiten, die je overigens ook niet krijgt, leek ons geen goede start voor een kind.
Verder heb ik gemerkt dat er een aantal dames op MSN waren die me eigenlijk wel wat vragen wilde stellen maar het niet goed durfde. Ik ben zelf heel open over mijn adoptie dus als er meer mensen vragen hebben dan kunnen jullie die gewoon stellen, geen enkel probleem. Nou ben benieuwd naar jullie ideeen er over

groetjes Linda

p.s. Wilde nog even zeggen dat ik dus met 6 weken geadopteerd ben, uiteindelijk bleek dat ik eigenlijk gewoon gestolen ban van mijn natuurlijke ouders. Toen Marissa 6 weken was heb ik het echt even moeilijk gehad. Moest er niet aan denken om haar op dat moment kwijt te raken. Ze is dan al zo'n groot onderdeel van het gezin.
 
Hee hoi Linda,

Ik blijf het zo raar vinden dat het zo duur moet zijn om een kindje te adopteren. Ik heb een neef + vrouw die graag samen een kindje zouden hebben maar waar het niet lukt. Nu zijn ze begonnen aan de hele adoptie procedure en ze moeten zo veel cursussen / gesprekken volgen en vooral geld betalen voordat het zover is! Sta er echt versteld van. Er zijn volgens mij zoveel kinderen in de wereld die een betere plek verdienen om op te groeien.
Ik heb de spoorloos uitzending trouwens niet helemaal gezien en wist niet dat jouw biologische ouders jou niet hadden afgestaan. kan me voorstellen dat je het daar moeilijk mee hebt gehad toen Marissa 6 weken oud was! verschrikkelijk zeg.

Groetjes Alberdien
 
Hoi Linda,

Je gaf aan dat je erg benieuwd ben naar mijn reactie, maar ik hoop dat ik je dan niet teleurstel.

Ikzelf heb eigenlijk nooit overwogen om een kindje te gaan adopteren. Vooral omdat het mij emotioneel heel erg zwaar zou zijn en ik denk dat het er erg moeilijk mee zou hebben als het kindje dan later op zoek wil gaan naar zijn/haar biologische ouders. Ik denk dat ik dat dan toch zou zien als een soort van afwijzing. Ik begrijp best dat dat niet zo is. Maar om heel eerlijk te zijn denk ik niet dat ik het zou kunnen een kindje adopteren.
Verder denk ik ook dat het voor ons niet haalbaar is  qua financien.

Ik sta zeker heel positief tegenover adoptie maar denk gewoon niet dat ik er geschikt voor ben.

Groetjes
Inge
 
Hoi Linda,

Toen ik je verhaal las (vooral het laatste stukje) kreeg ik wel even kippenvel. Zo gemeen om kindjes te stelen van natuurlijke ouders! Kan me helemaal voorstellen dat je dat moeilijk hebt gevonden/vindt.

Mijn beste vriendin en haar man zijn al een aantal jaar bezig met adoptie. Zij kunnen zelf geen kinderen krijgen (na 4 pogingen met eicel donatie). Buiten het feit dat het zoveel geld kost, je een cursus moet volgen en heel je ziel en zaligheid bloot moet leggen aan jeugdzorg is GEDULD het grootste offer dat je moet brengen. Ze zijn nu zo'n 3 jaar onderweg en hopelijk hebben ze over 8 jaar een kindje...

Ik snap nooit waarom het zó lang moet duren. Je hoort over zoveel leed op de wereld, waarom mogen twee van zulke lieve mensen niet voor een klein ongelukkig weesje zorgen???

Gelukkig past mijn vriendin elke week een dagje op Isabelle!

Dit moest ik even kwijt...

X Linda
 
hoi hoi

wij hebben er wel eens over gesproken
ook omdat wij er 3 jaar over gedaan hebben om zwanger te worden.
maar we hadden er zo wie zo de financiele middelen niet voor
want ik vind de kosten echt BELACHELIJK want in feite KOOP je gewoon een kind
daar komt nog bij dat als er meer dan 10 jaar tussen jouw en je partner zit
je vaak al geen kindje kunt adopteren of een kindje wat al ouder is en dus geen baby.

wij hebben toen gezegt
of een kindje van ons zelf of geen kindje

heb veel respect voor mensen die het wel doen hoor
maar ik vind adopteren is voor de rijken en niet voor de "gewone burger"

terwijl ik soms wel eens denk dat ze daar meer aandacht krijgen dan in een
gezin waar het kind 4,5 dag op het kinderdagverblijf zit

maar goed ieder zijn mening en opvoeding

groetjes moekje


p.s. ik heb wel je hele verhaal op spoorloos gezien
 
hey linda,ik moet zeggen kreeg ff tranen in mn ogen bij het lezen van het laatste stukje van jou verhaal...

ik maak het van heel dichtbij mee,nl mn broer en zijn vrouw en ik vindt het ten 1e te gek voor woorden dat het;a- zoveel moet kosten!! want hun zijn er nog niet met de 10.000 die jij noemt. en b- dat het zo verschrikkelijk lang moet duren.
ze zijn nu al zón 8 jaar bezig waarvan ongv 3 jaar met de adoptie en het duurt maar en t duurt maar..
dus je/jullie kunnen je vast wel  voorstellen hoe moeilijk ik t vondt om destijds te vertellen dat ik zwanger was en aangezien mn zus een week eerder ook eenzelfde nieuws had..
en ik zie dat mn broer zooooo geniet van zn neefjes en nichtjes.
dit jaar bereikt hij een leeftijd grens waardoor het kindje dat ze straks eventueel krijgen ook weer ouder zal zijn ..

ik ben wel heel benieuwd naar hij of zij straks en als de dag daar is sta ik zeker op schiphol!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

wij zelf hebben het er destijds ook wel over gehad maar mn man zei direkt dat hij daar niets voor voelde en gelukkig was het overwegen niet nodig.
maar wat jij schrijft het idee dat je je kind zou moeten afstaan nee daar zou ik ook al gek bij worden!!!
maar ik wil tot slot wel even zeggen dat   ik me soms giga boos kan maken over dat sommoige roepen;DAN OF DAN NEEM IK EEN KIND,OF IK WIL OP MN ..STE MOEDER WORDEN..het valt totaal niet te plannen en mensen weten niet hoe verdriet ze er anderen mee kunnen doen..
sorry voor het lange verhaal,groetjes
 
Een collega van mij heeft 4 jaar geleden een meisje uit China geadopteerd. Ze zijn meteen een nieuwe procedure gestart, maar helaas nog geen uitzicht op een 2e kindje.
wat ik heel erg vind is dat (ik zie het bij mij op het werk) eigenlijk iedere idioot een kind kan krijgen, maar als het niet lukt en je wilt adopteren wordt je behandeld als de grootsts crimineel. Met onderzoeken van de kinderbescherming, justitie en noem maar op.
Ik zie bij mij op het werk heel vaak gezinnen uit een (heel) laag sociaal milieu die het ene na het andere kind krijgen. En dan is er iemand die zo gek is op kinderen en een kind alles kan bieden die maar geen kind kan krijgen. ZO on eerlijk.

Wij hebben het zelf nooit over adoptie gehad omdat het bij ons ook erg makkelijk ging.
Liefs daan
 
Hoi Linda,

Ik vind de hele adoptieregeling ook een aanfluiting waardoor ik best begrijp dat mensen daarom al afhaken. En dat terwijl er zoveel kindjes ongelukkig zijn in een weeshuis.
Ik zag laatst bij Ivo Niehe een vrouw (ben haar naam even kwijt) die schokkende documentaires had gemaakt in weeshuizen in China en (volgens mij) Rusland of ergens in die buurt. In dat weeshuis in China lieten ze kindjes gewoon EXPRES doodgaan (door ze te verhongeren) omdat ze niet wisten wat ze ermee moesten doen!!!!!!
En dan hoor je dat er hier mensen 8 jaar moeten wachten op een adoptiekindje en dat China steeds moeilijker gaat doen over adopties. Hoe tegenstrijdig kan de wereld zijn?

En dan inderdaad het feit dat je tig cursussen moet doen. Wij hoeven toch ook geen cursus te doen als wij een kindje willen? Ik kan daar dan zo boos over worden.

Als die hele rompslomp niet zou bestaan, zouden wij ook graag een kindje adopteren als het bij ons niet gelukt zou zijn maar gelukkig hebben wij een pracht van een zoon en ben ik pril zwanger van een tweede. En ik besef me zeker dat ik daar heeeeeeeeeel veel geluk mee heb.

Groetjes,
Maike
 
Terug
Bovenaan