Je moet denk ik niet te vroeg willen gaan en het risico lopen dat er nog geen hartslag zichtbaar is. Echt het is normaal dat je kwalen soms helemaal weggaan. Onzekerheid hoort erbij en zal blijven (ook als je je baby voelt hoor want dan vraag je je af of je wel vaak genoeg iets voelt enzo). Gewoon positief denken, je hebt de 13e vast een mooie echo!
Afnemen kwaaltjes?
- Onderwerp starter littlebean
- Startdatum
Ook hier hetzelfde bericht: Het is echt af en aan. Nu 10 weken hier, en pijnlijke borsten heb ik al niet meer echt sinds week 8, misselijkheid is soms een week weg en dan weer in vol ornaat terug, het ligt echt aan de dag. Genieten van de dagen dat je je goed voelt!
(Hier al een paar dagen weer helemaal nergens last van behalve wat trekkend gevoel bij mijn buik en onderrug, vanochtend toch een heerlijke echo gehad met twee kleine bewegende babies!)
(Hier al een paar dagen weer helemaal nergens last van behalve wat trekkend gevoel bij mijn buik en onderrug, vanochtend toch een heerlijke echo gehad met twee kleine bewegende babies!)
Hoi iedereen,
Ik ben nu normaal 7 weken en 4 dagen zwanger, heb eind 2017 een miskraam gehad en was eigenlijk na die miskraam volledig de weg kwijt. Dus had het hele jaar 2018 geen behoefte aan een nieuwe zwangerschap en trok alles in twijfel.
Nu begin januari, onverwachts een positieve test in handen.
Ik super blij, want ik was er intussen al wel weer aan toe, maar mijn man had zich er bij neergelegd dat het wel niet voor gelijk allemaal zou zijn na een jaar dat hij er dus wel zin in had om er opnieuw aan te beginnen en ik een jaar lang de 'boot heb afgehouden'. Dus ik merkte een verdeelde blijdschap na de test (of was het een soort zelfbescherming na de eerste miskraam...)
Nouja ik heb dus vorige week op 6 weken en 4 dagen een vroege echo gehad en een kloppend hartje, YEAH! Alsook een dooierzakje, zijn lunchpakket
. Dat zou deze week over gaan naar de placenta en de dooierzak zou dan 'oplossen'. Maar toch voorzichtig want vorige keer is het hartje gestopt op 7 weken en 4 dagen, ja exact op de periode waar ik nu zit.
Kwaaltjes? Valt best mee, super pijnlijke borsten gehad (dat ik er snacht wakker van werd) en een hele opgezwollen buik.
Nu werd ik gisteren wakker, en ik greep gelijk naar mijn buik, PLAT!
Ik ben er zo van overtuigd dat het niet ok is en dat het weg is... zo raar...
Ik moet morgen voor mijn intake gesprek bij de verloskundige en ik krijg dan weer een echo... het gevoel wat ik heb, kan ik moeilijk omschrijven, ik ben ergens gelaten en zie het aankomen als het slecht nieuws zou zijn, maar ergens wil ook ook super positief blijven want dat zegt iedereen. Maar als mensen nu zeggen, 'komt goed moppie kan ik die persoon echt tegen de muur plakken, want ze hebben geen idee EN ze weten niet wat het is om al een keer zo een slechte echo te hebben.
Iemand ervaring met het opgeblazen gevoel dat ineens weg was en toch nog een kloppend hartje?...
liefs,
A.
Ik ben nu normaal 7 weken en 4 dagen zwanger, heb eind 2017 een miskraam gehad en was eigenlijk na die miskraam volledig de weg kwijt. Dus had het hele jaar 2018 geen behoefte aan een nieuwe zwangerschap en trok alles in twijfel.
Nu begin januari, onverwachts een positieve test in handen.
Ik super blij, want ik was er intussen al wel weer aan toe, maar mijn man had zich er bij neergelegd dat het wel niet voor gelijk allemaal zou zijn na een jaar dat hij er dus wel zin in had om er opnieuw aan te beginnen en ik een jaar lang de 'boot heb afgehouden'. Dus ik merkte een verdeelde blijdschap na de test (of was het een soort zelfbescherming na de eerste miskraam...)
Nouja ik heb dus vorige week op 6 weken en 4 dagen een vroege echo gehad en een kloppend hartje, YEAH! Alsook een dooierzakje, zijn lunchpakket
. Dat zou deze week over gaan naar de placenta en de dooierzak zou dan 'oplossen'. Maar toch voorzichtig want vorige keer is het hartje gestopt op 7 weken en 4 dagen, ja exact op de periode waar ik nu zit. Kwaaltjes? Valt best mee, super pijnlijke borsten gehad (dat ik er snacht wakker van werd) en een hele opgezwollen buik.
Nu werd ik gisteren wakker, en ik greep gelijk naar mijn buik, PLAT!
Ik ben er zo van overtuigd dat het niet ok is en dat het weg is... zo raar...
Ik moet morgen voor mijn intake gesprek bij de verloskundige en ik krijg dan weer een echo... het gevoel wat ik heb, kan ik moeilijk omschrijven, ik ben ergens gelaten en zie het aankomen als het slecht nieuws zou zijn, maar ergens wil ook ook super positief blijven want dat zegt iedereen. Maar als mensen nu zeggen, 'komt goed moppie kan ik die persoon echt tegen de muur plakken, want ze hebben geen idee EN ze weten niet wat het is om al een keer zo een slechte echo te hebben.
Iemand ervaring met het opgeblazen gevoel dat ineens weg was en toch nog een kloppend hartje?...
liefs,
A.