afscheid nemen :(

hoi hoi allemaal.

pfff moet weer is van me afschrijven heb gisteren schoking nieuws te horen gekregen.

mijn schoonpapa zal over 2 en een halve week euthanasie laten doen, omdat hij ongeneeselijk ziek is, en niet langer zo door wil.
wij wisten dat dit zijn wens was en praten er al ruim een jaar over, maar het kwam gisteren toch maar ff heel hard aan, toe de huisarts bevestigde dat dit nu heel snel gaat gebeuren.

tranen blijven maar lopen want hij zal waarschijnlijk zijn kleindochter niet gaan meemaken, mijn vriend die hem nu juist zo hard nodig heeft,omdat hij voor de 1e keer papa word, ik die hartstikke gek op die man is en dan nog wie hij nog meer achterlaat.

zucht.... ben er helemaal van onderstevboven en dat met 35 weken geeft als resultaat weer harde buiken, me tranen gewoon niet kunnen stoppen en me zoooo machteloos voelen.

weet ook helemaal niet hoe ik naar mijn vriend moet reageren het is al helemaal geen prater en kan nu m nu absoluut niet peilen, hij is stil laat niks merken en gaat gewoon door....

zo heel verhaal en weer een paar zakdoeken vol met tranen, maar lucht wel ff op....
 
Oww meisje toch..

Dit is echt vreselijk wat je mee maakt!
Helaas kan ik er over mee praten..vorig jaar op 9 sept nam mijn vader afscheid dmv euternasie na een ziekbed van 6 weken.
Mijn zusje was toen in verwachting van haar eerste en mijn vader heeft haar kleine meisje ook nooit mogen /kunnen zien...

Emoties verwerkt een ieder op zijn eigen manier...dat heb ik kunnen onder vinden ..terwijl ik de boel (fam..zusters enz) bezig was bij elkaar te houden..waren er juist personen die daar totaal geen behoefte aan..of juist totaal in hun verdriet anders deden...

Ik heb geleerd ..niet te veel van elkaar te verwachten...wil men praten ..praat men ..maar een hele vervelende situatie is het wel...

Ik wens je zoveel sterkte toe...Denk om je zelf!! x
 
Arme meid, wat verschrikkelijk om te lezen.
Krijg helemaal tranen in m'n ogen.
Wat fijn dat je schoonpa eindelijk rust zal vinden, maar voor de familie is he natuurlijk shocking.
Ik wens jou en je vriend veel sterkte!!! Doe rustig aan he.
 
He meid,

Wat vervelend... voor je schoonvader beter maar voor jullie... en nu helemaal..
Ik wil jullie dan ook heel veel sterkte wensen de komende tijd...
En wat betreft je vriend.... laat het voor hem bezinken en sta open voor hem... op een gegeven moment zal hij zich wel uiten....

*knuffel*
 
Jeetje wat naar. Zo vlak van te voren.

Kunnen jullie hem op de een of andere manier vernoemen in een 2e of 3e naam? Zoiets vertellen kan een waardevol contactmoment opleveren tussen je vriend en zijn vader.

Maar aan de andere kant klopt ook: ieder doet het op zijn eigen manier. Toen mijn stiefvader euthanasie liet plegen, heb ik me ook heel groot gehouden. Voor hem, omdat hij al zoveel gedragen had, nu ook nog hem vasthouden terwijl hij weg wilde, vond ik niet passend. Later kwam het verdriet wel dubbel en dwars weer boven. Het is zo heftig om iemand te zien sterven.

Sterkte met alles.
 
Terug
Bovenaan