<p>Hoi!</p><p>Graag zou ik jullie ervaringen en/of tips horen. Mijn vriend en ik zijn al lange tijd samen. We wonen ook al jaren samen. We zijn overigens nog redelijk jong, ik 24 en mijn vriend 26. We hebben een zeer stabiele relatie. Onze kinderwens is al jaren heel sterk, maar we hebben het geprobeerd uit te stellen in verband met mijn studie. Mijn vriend heeft een vast contract en werkt fulltime. Ik ben bezig met de laatste loodjes van mijn WO master en lever mijn scriptie in juni in. Begin september rond ik mijn stage af. Ik loop volledig op schema en er moeten wel hele gekke dingen gebeuren, mocht ik in september niet kunnen afstuderen. </p><p>Maar...... mijn eierstokken rammelen zo. En mijn vriend wil ook zo graag. We stellen het al heel lang uit en nu is dat bijna niet meer te doen. Zowat elk gesprek gaat inmiddels over een kindje, zwangerschap of een toekomstig gezin. Ik weet dat er niets te zeggen valt over hoe lang het duurt om zwanger te worden. We hadden oorspronkelijk in gedachten om onze wens uit te stellen tot september, zodat ik afgestudeerd zou zijn en nog een baan kon zoeken. Alleen lijkt dit nog zo ver weg en is onze wens zo groot dat we eigenlijk het liefst nu al zonder anticonceptie willen proberen. </p><p>Ik ben heel benieuwd of jullie hier ervaring mee hebben (dus afronden studie en bewust proberen zwanger te worden) en/of jullie tips en adviezen hebben. Zowel negatieve als positieve ervaringen en tips zijn uiteraard welkom! </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Afstuderen en zwanger worden
- Onderwerp starter Gebruiker10324476
- Startdatum
Nee geen ervaring mee maar wat je zelf ook zegt je weet nooit hoe lang het duurt. Stel in het meest gunstige geval ben je gelijk zwanger (gebeurt sporadisch maaar het kan) dan ben je in januari uitgerekend. Als je in september afstudeert red je dat dus al makkelijk. Je kan ook zeggen ik wacht tot ik alles heb afgerond zodat je meer rust in je hoofd daarmee hebt, maar dan vind je na je afstuderen een baan en wil je eigenlijk wachten tot je een vast contract hebt wat soms ook lang kan duren. En dan maar hopen dat het gelijk lukt. Als jullie er allebei zo zeker van zijn zal ik de anticonceptie laten liggen en zien hoe het loopt. Volgens mij is er nooit een geschikt moment maar als je er klaar voor bent ben je er klaar voor. ?
Hoi,
Heb niet hetzelfde meegemaakt, maar weet wel dat het nooit het perfecte moment is. Ik studeerde ook af toen we begonnen te proberen voor een kindje, maar ik had ook al een baan, dus meer zekerheid wat dat betreft. Straks heb je een baan en dan vind je het misschien weer moeilijk om zwanger te worden ivm nieuwe baan, of zoektocht naar baan.
Stel dat je volgende maand zwanger wordt, dan beval je in januari. (die kans is er, maar meer mensen doen er wel een paar maanden over) Bemoeilijkt misschien het sollicitatieproces na je afstuderen, maar als je vriend jullie kan onderhouden. Je hebt wel recht op een soort zwangerschapsverlof vanuit uwv geloof ik.
Echt persoonlijk, en misschien denken anderen er anders over, maar ik zou het gewoon proberen. Je weet niet hoe het loopt en heb het idee (zeker met de financiele veiligheid van je partner) dat het altijd wel goed komt!
Succes met je beslissing!
Heb niet hetzelfde meegemaakt, maar weet wel dat het nooit het perfecte moment is. Ik studeerde ook af toen we begonnen te proberen voor een kindje, maar ik had ook al een baan, dus meer zekerheid wat dat betreft. Straks heb je een baan en dan vind je het misschien weer moeilijk om zwanger te worden ivm nieuwe baan, of zoektocht naar baan.
Stel dat je volgende maand zwanger wordt, dan beval je in januari. (die kans is er, maar meer mensen doen er wel een paar maanden over) Bemoeilijkt misschien het sollicitatieproces na je afstuderen, maar als je vriend jullie kan onderhouden. Je hebt wel recht op een soort zwangerschapsverlof vanuit uwv geloof ik.
Echt persoonlijk, en misschien denken anderen er anders over, maar ik zou het gewoon proberen. Je weet niet hoe het loopt en heb het idee (zeker met de financiele veiligheid van je partner) dat het altijd wel goed komt!
Succes met je beslissing!
Zelf geen ervaring mee maar ik heb een vriendin die 2 kindjes heeft gekregen tijdens haar WO studie. Eerste ongepland, tweede wel gepland. Zij moest haar uitgerekende datum was haar afstudeerdatum ongeveer. Dus zat in een enorme time crunch, want ze moest klaar zijn voordat ze zou bevallen (van zichzelf). Die legde zichzelf behoorlijk wat druk op. De vraag is hoeveel druk wil jij jezelf opleggen
Bedenk jezelf dat niet elke zwangerschap zonder complicaties of klachten vrij is. Sommige zijn heel misselijk of extreem moe andere hebben bijna nergens last van. Houdt er rekening dus rekening mee dat deze dingen ook kunnen voorkomen en je hier tijdens je studie last van kan ondervinden.
Zelf terug kijkend had ik misschien zelf toch ook eerder begonnen aan onze kinderwens, maar dat komt door de weg die wij aan het afleggen zijn (miskraam, medisch traject en nu verwerking van een zwangerschapsbeeindiging ivm een ernstige afwijking). Laat je hierdoor niet afschrikken want wij hebben gewoon echt een heleboel pech zelfs de artsen zeggen dat.
Uiteindelijk komt het plannen voor een kindje nooit goed uit want er zal altijd wel iets zijn. Als jullie je er echt klaar voor voelen en alles voelt helemaal goed om het te doen. Dan zou ik zeggen ga ervoor. Je zal uiteindelijk wel je eigen weg vinden om met alles om te gaan net als die vriendin van mij. Of het allemaal makkelijk zal zijn nee waarschijnlijk niet, maar wanneer is het leven wel alleen maar gemakkelijk?
Bedenk jezelf dat niet elke zwangerschap zonder complicaties of klachten vrij is. Sommige zijn heel misselijk of extreem moe andere hebben bijna nergens last van. Houdt er rekening dus rekening mee dat deze dingen ook kunnen voorkomen en je hier tijdens je studie last van kan ondervinden.
Zelf terug kijkend had ik misschien zelf toch ook eerder begonnen aan onze kinderwens, maar dat komt door de weg die wij aan het afleggen zijn (miskraam, medisch traject en nu verwerking van een zwangerschapsbeeindiging ivm een ernstige afwijking). Laat je hierdoor niet afschrikken want wij hebben gewoon echt een heleboel pech zelfs de artsen zeggen dat.
Uiteindelijk komt het plannen voor een kindje nooit goed uit want er zal altijd wel iets zijn. Als jullie je er echt klaar voor voelen en alles voelt helemaal goed om het te doen. Dan zou ik zeggen ga ervoor. Je zal uiteindelijk wel je eigen weg vinden om met alles om te gaan net als die vriendin van mij. Of het allemaal makkelijk zal zijn nee waarschijnlijk niet, maar wanneer is het leven wel alleen maar gemakkelijk?
Ik heb in jou schoenen gestaan.
Ik was bezig met afstuderen, had daarnaast een parttime baantje en mijn vriend een goedlopend eigen bedrijf. We hebben de anticonceptie overboord gegooid en gekeken wat er zou gebeuren.
In september met de pil gestopt zodat mijn lichaam zelf een cyclus kon oppakken. In januari bewust de condooms ook laten staan en in februari bleek ik zwanger! Terwijl ik halverwege mijn afstuderen was...
Wat ik nooit in overweging had genomen was de kans op een miskraam. En dat overkwam ons met 9 weken zwangerschap. Ik was kapot van verdriet en kon mij niet meer concentreren op school. Maanden heeft het geduurd voordat ik mijn verdriet verwerkt had, terwijl ik ondertussen vocht voor een diploma. Een ware hel.
Fastforward: ik ben in een burn-out gekomen, heb mijn studie niet afgemaakt en mijn baan opgezegd. Ik had tijd voor mijzelf nodig.
Nu 4 jaar later heb ik twee gezonde dochters en ben ik zwanger van de derde. Daarnaast had ik een baan voor 20 uur(helaas door Corona niet meer). Ik heb mijzelf zo enorm leren kennen en voel het als ik teveel van mijzelf vraag.
Ik gun je dit niet. Ik gun niemand een miskraam. Maar afstuderen, zwanger zijn, werken en een miskraam tegelijk vond ik teveel... Dat betekend niet dat dat voor jou ook het geval is, maar ik wilde het toch met je delen.
Veel geluk de komende tijd!?
Ik was bezig met afstuderen, had daarnaast een parttime baantje en mijn vriend een goedlopend eigen bedrijf. We hebben de anticonceptie overboord gegooid en gekeken wat er zou gebeuren.
In september met de pil gestopt zodat mijn lichaam zelf een cyclus kon oppakken. In januari bewust de condooms ook laten staan en in februari bleek ik zwanger! Terwijl ik halverwege mijn afstuderen was...
Wat ik nooit in overweging had genomen was de kans op een miskraam. En dat overkwam ons met 9 weken zwangerschap. Ik was kapot van verdriet en kon mij niet meer concentreren op school. Maanden heeft het geduurd voordat ik mijn verdriet verwerkt had, terwijl ik ondertussen vocht voor een diploma. Een ware hel.
Fastforward: ik ben in een burn-out gekomen, heb mijn studie niet afgemaakt en mijn baan opgezegd. Ik had tijd voor mijzelf nodig.
Nu 4 jaar later heb ik twee gezonde dochters en ben ik zwanger van de derde. Daarnaast had ik een baan voor 20 uur(helaas door Corona niet meer). Ik heb mijzelf zo enorm leren kennen en voel het als ik teveel van mijzelf vraag.
Ik gun je dit niet. Ik gun niemand een miskraam. Maar afstuderen, zwanger zijn, werken en een miskraam tegelijk vond ik teveel... Dat betekend niet dat dat voor jou ook het geval is, maar ik wilde het toch met je delen.
Veel geluk de komende tijd!?
Ik zou nog heeeel even wachten en lekker je studie afronden, dan heb je dat maar in de pocket! Kun je je daarna lekker focussen op het stichten van een gezin. Je bent nog jong en tijd zat! Die paar maandjes hou je echt nog wel vol en zoals hierboven al beschreven wordt, het kan een hele rollercoaster zijn en as je wel snel zwanger raakt en je stage daardoor niet goed kan doen is dat ook zonde. Zwanger zijn wordt vaak geromantiseerd, terwijl het ook gewoon echt vervelende kwaaltjes kan geven, juist in de eerste weken, die je hinderen in je dagelijkse dingen. Zoals overgeven, hele dag misselijk zijn. Je niet kunnen focussen en doorlopend wat moeten eten en obstipatie.
Dus first things first zou ik zeggen, lekker je studie afronden en dan die pil de deur uit ?
Dus first things first zou ik zeggen, lekker je studie afronden en dan die pil de deur uit ?
Ik ben momenteel 12 weken zwanger en hoop in juli/augustus af te studeren bij de master die ik volg. Het is een gokje want je weet van tevoren natuurlijk niet hoe je je gaat voelen, wij zijn van het beste uit gegaan. Je weet van tevoren ook niet of het gelijk lukt, maar je bent sowieso ruim na je afstudeerperiode uitgerekend.
Als ik jou was zou ik er gewoon voor gaan. Er is altijd wel een reden om niet zwanger te worden. Er wordt ook weleens gezegd; een zwangerschap komt nooit uit. Ik zit nu wel regelmatig met mijn hoofd bij mijn kindje, maar als ik je verhaal zo lees jij ook zonder dat je zwanger bent ?
Ik heb in december helaas ook een miskraam mogen meemaken. Dat heeft me een paar weken uit mijn doen gebracht, maar nu alles op de rit. Het was voor ons geen bezwaar om het opnieuw te proberen.
Succes met je keuze!
Als ik jou was zou ik er gewoon voor gaan. Er is altijd wel een reden om niet zwanger te worden. Er wordt ook weleens gezegd; een zwangerschap komt nooit uit. Ik zit nu wel regelmatig met mijn hoofd bij mijn kindje, maar als ik je verhaal zo lees jij ook zonder dat je zwanger bent ?
Ik heb in december helaas ook een miskraam mogen meemaken. Dat heeft me een paar weken uit mijn doen gebracht, maar nu alles op de rit. Het was voor ons geen bezwaar om het opnieuw te proberen.
Succes met je keuze!
Ik deed geen master, maar een eenjarige post-HBO toen ik zwanger was. Opleiding en zwangerschap liepen lekker gelijk, maar ideaal was het niet; naast mijn werk was ik de eerste 3 maanden te moe en misselijk om stukken te lezen en al helemaal om te typen. Week 15-33 was het prima, maar precies toen ik de laatste dingen moest gaan inleveren, sloeg de vermoeidheid weer toe. Uiteindelijk was het zelfs zo dat ik ‘s ochtends onderzoek in ziekenhuis had en ‘s middags laatste gesprek; 5 minuten voor gesprek werd ik gebeld door ziekenhuis, dat ik zwangerschapsvergiftiging had en naar ziekenhuis moest komen. Werd een bijzonder laatste gesprek, gelukkig precies op tijd alles af kunnen ronden, maar heel relaxt was het niet. En dit was een ‘twee-vingers-in-mijn-neus’ opleiding, niet laatste maanden van iets wat jaren had geduurd.
Ik snap dat september nog lang wachten is en dat het echt maar te hopen is dat het je meteen is gegund, maar he; stel dat je in augustus/september/oktober een kind verwekt, heb je wel een mooie zomer baby?
Ik snap dat september nog lang wachten is en dat het echt maar te hopen is dat het je meteen is gegund, maar he; stel dat je in augustus/september/oktober een kind verwekt, heb je wel een mooie zomer baby?