Al 11 maanden aan het overleven

Bedankt allemaal voor de lieve reacties, ik heb vandaag op mijn werk aangegeven dat het niet meer gaat (hele hoge drempel voor mij?) ik werk nu fulltime waarvan twee dagen thuis en dat is helemaal niet te doen nu... dus afgesproken dat ik in ieder geval de gehele maand april 3 halve dagen werk en dan daarna zien we wel weer... ik heb heel hard gehuild toen ik thuis kwam van opluchting.
Ik hoop dat ik nu iets meer rust heb en me meer kan focussen op mijn dochter en ook wat meer rust kan pakken zodat ik mezelf weer een beetje terug ga kennen ?
 
Wat goed van je, super mama! Mama zijn van een gezond, blij kindje is een stuk makkelijker dus logisch dat je even bij moet tanken. Ik heb ook iets langer verlof aangevraagd nu ik 3 maanden een huilbaby had (hier heeft reflux medicatie wel een groot verschil gemaakt), ook een drempel maar soms moet het. Ik ben na 3 maanden al helemaal overprikkeld voor geluiden (met name het huilen dus) en kan me niet voorstellen hoe dat na 11 maanden moet zijn. Zou eens rondvragen in je netwerk of mensen ervaringen hebben met een kinderarts die expertise heeft in allergieën en die niet van het type "ja mevrouw alle baby's huilen wel eens" is. En dan idd een second opinion vragen bij die arts. Houd vol mama, je kindje is al jouw geduld en liefde dankbaar!
 
Hoi,
Wij zaten onlangs bij de hap omdat ons zoontje weer oorontsteking had. En hij vertelde dat veel baby's/kindjes een ijzer tekort hebben en daardoor veel infecties oplopen. Sindsdien geven we ons zoontje elke dag een beker roosvice Ferro. Onder het mom: baat het niet dan schaat het niet. Misschien kun je dat nog proberen tegen alle verkoudheden enz.
Heel veel sterkte!
 
Heel herkenbaar, precies ons verhaal. KMA/reflux/buisjes en daarna tot anderhalf jaar ALTIJD ZIEK. Iedereen zij steeds wacht maar tot ze 3 maanden is dan word het makkelijker. Dar verschoof naar wacht maar tot ze 6 mnd is. En met haar 1e verjaardag weet ik dat ik nog dacht van nou.. dit komt dus niet meer goed. Maar dat kwam het wel HEEEEEEEL LANGZAAM. En toen dat moment kwam heb ik echt genoten voor 10! Nu met de 2e was ik heel bang voor hrtzelfde. Maar dit menneke is zo makkelijk, altijd vrolijk nooit geen gedonder. Nu snap ik wel beter waarom anderen mij nooit zo goed snapten. Alleen koop je daar nu niks voor. Probeer bij te tanken dat is het enige waar ik spijt van heb achteraf. Ik was altijd maar bezig. Altijd met anderen nooit met mezelf. Maar bijtanken is belangrijk al is het maar ff een uurtje in de avond iets doen wat je leuk vind (wandelen? Boekie? Bad?) ff een moment voor jezelf. Je kan dit en het komt goed. Alleen niet nu ❤️ zoek hulp want na een jaar breekt het echt op. (Ik heb dr echt een klein trauma aan over gehouden). Dikke knuffel
 
Werd er al controle gedaan op de oren? Mss moet ze buisjes hebben. Vraag af en toe eens familie om te babysitten zodat jij kan rusten 
 
Om te beginnen ben je juist een sterke mama, je zeurt helemaal niet en je hoeft ook niet aan jezelf te twijfelen! Het is gewoon heel pittig als alles niet gaat zoals je had verwacht of gehoopt. Heel begrijpelijk dat je er soms doorheen zit. Hoe belangrijk het ook is om goed voor je kindje te zorgen, vergeet ook jezelf niet. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor, dat weet ik. 
Hoe zijn de zwangerschap en de bevalling verlopen? Het klinkt misschien gek, maar er zijn heel veel dingen, zoals veel stress tijdens de zwangerschap, een heftige geboorte etc die impact hebben op een baby. Misschien is alles gewoon prima verlopen, dan is mijn opmerking niet van toepassing. Maar soms is er geen echte medische oorzaak, maar zit het ergens anders. Veel sterkte, ik hoop dat je snel weer samen kunt genieten! 
 
Terug
Bovenaan