Alleen in slaap komen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn dochtertje van 3 mnd lukt het maar niet om zelf in te slapen. Dit is al vrij snel na de geboorte een probleem geworden en daarom ben ik haar in mijn armen gaan houden. Daar slaapt ze veel beter in, soms met wat huilen, maar ze valt in slaap. Nu, na 3 mnd ben ik het eigenlijk wel zat om haar naast de bv ook nog eens uren in mijn armen te houden als ze moet slapen. Een kanttekening:'s nachts lukt het haar wel om door te slapen als ik haar in haar bedje leg zodra ze slaapt, maar overdag wordt ze direct wakker als ze voelt dat ze in bed wordt gelegd en begint direct te huilen. Wie herkent dit probleem? Wie heeft tips hoe ik haar kan leren in haar eigen bed te slapen? Kan ik de huilmethode al gebruiken bij 3 mnd? (ik heb eens gelezen dat ze min.6 mnd moeten en dat mijn kindje dus gewoon veel aandacht nodig heeft).
In het begin gaf het me een fijn gevoel dat ze MIJ zo nodig had, maar nu begint het als een belasting te voelen!!



 
Hoi,

Ik ben er langzaam naar toe gaan bouwen. Eerst legde ik haar altijd slapend weg. Daarna gingen we samen op ons grote bed liggen, voedde ik haar (toen nog BV) en mijn man pakte het op dezelfde wijze aan met de fles. Dan lieten we haar bijna in slaap vallen en legden haar dan in haar eigen bed. Toen een periode alleen voeden in bed, even rustig liggen en dan naar bed brengen. Als ze dan heel hard ging huilen bouwde ik het weer helemaal opnieuw vanuit het bed op.
Ik ben zelf niet van het laten huilen omdat naar bed gaan geen stressmoment moet zijn maar juist een rustmoment. Nu is ze 9 maanden en gaan we eerst altijd even schommelen in de schommelstoel in haar kamer, als knuffelmoment. Daarna leg ik haar wakker in bedje en geeft ze me een mooie smile en gaat ze lekker slapen. Als ze een brul geeft, zit er een boer dwars.
Het heeft best wel even geduurd maar de aanhouder wint en het is voor jouw kindje ook  flink wennen. Je zou eventueel nog de 10 minuten methode kunnen doen maar zelf zou ik je dat wat later aanraden. Eerst maar even wennen. Succes!
 
Hoi,

Ik ken het hoor .Wij deden onze zoon ook in slaap wiegen en dan in bed.

Wij zijn begonnen met een vast ritueel. Dus flesje, badje, knuffelen en vooral laten merken dat het bedtijd is. Dus bijvoorbeeld knuffels weltrusten zeggen, dag dag zwaaien naar foto's...en dat iedere avond. Dan weten ze dat het bedtijd is. dan rustig in bed leggen, speen erin en weglopen.

In het begin huilde hij wel maar dan ging ik een paar keer naar hem toe, zeggen dat hij moest slapen, speen erin aai over zijn bol en weglopen. Dan na een paar keer zei ik niets meer, maar gaf ik aai over zijn bol. Zo wist hij dat we er wel waren, maar dat hij niet uit bed mocht. De uitzondering was als hij helemaal overstuur raakte. Dat vind ik zielig...Nu slaapt hij bijna altijd gelijk in. Soms speelt hij en soms kreunt hij een paar keer, maar daarna ligt hij in diepe  slaap.

Tja zo deden wij het en doen het nog steeds...Zoek gewoon iets wat jullie allemaal fijn vinden en vooral op je eigen gevoel afgaan hoor.

Succes!
 
Bedankt voor deze reacties. Hier heb ik al veel aan. Ik ben inderdaad al begonnen aan een soort van ritueel door voor te lezen met mijn dochtertje in mijn armen. Daar geniet ze al van. Ik heb geprobeerd haar na het verhaaltje in bed te leggen, maar gelijk was het huilen geblazen!!

Hoe doen jullie het overigens overdag? Hetzelfde ritueel? Of slapen jullie kinderen dan op een andere manier? Ik moet het slaapritueel nu zo'n 3-4 keer per dag uitvoeren ( haar dus in mijn armen in slaap brengen, en overdag dan ook nog eens in mijn armen houden om haar nog iets van slaap te geven).

groet, Arlena
 
Hallo
Mijn zoontje heeft ook erge moeite gehad met het alleen inslapen. Dit kwam vooral omdat hij zichzelf constant wakker hield of maakte door zijn maaiende armpjes.
Ik ben toen in overleg met het cb  gaan inbakeren en dit hielp. Daarnaast heb ik het boek regelmaat en inbakeren van Ria Blom gelezen en dat heeft me goed op weg geholpen.
Vanaf toen heb ik mijn zoontje wakker in bedje gelegd en dit ging gepaard met huilen. Ik ging eerst na 10 minuutjes al kijken maar op een gegeven moment leerde ik de huiltjes herkennen en merkte ik dat hoe vaker ik terug kwam hoe meer hij begon te huilen. Ik heb hem toen een keer laten huilen en na een half uurtje was het stil. Ik vond dit verschrikkelijk maar bij ons heeft het goed geholpen. De volgende keer huilde hij korter en dit ging zo door totdat hij nu uit zichzelf in slaap valt. Het inbakeren is (bij de 4 mnd)ook van het ene op het andere moment gestopt en dit ging allemaal prima.
Nu heeft mijn zoontje (7,5 mnd) een duidelijk dag en nacht ritme en slaapt zonder problemen.
Het boek kan ik je zeker aanraden ook al baker je je kindje niet in. Het geeft je handige tips over de rust en regelmaat van een kindje (te koop maar oko te leen bij de bibliotheek)
Succes  
Groetjes Jeanette
 
Hoi,

Ik doe bij elk slaapje hetzelfde ritueel en mijn dochter slaapt alleen in haar bed. Het is nu zelfs zo dat ze niet meer bij me in bed in slaap valt of in de kinderwagen. Haar bed is haar veilige haven. Ik merk dat 1 vaste slaapplek ook goed werkt. In eerste instantie moest ik mijn ritueel ook meerdere keren herhalen. Het slurpte wel veel energie omdat er veel tijd in gaat zitten. Lezen vindt ze ook heerlijk maar ook kinderliedjes zingen. Dan gaat ze  in mijn armen hangen en naar mijn mond kijken. Het ligt echt niet aan mijn zangkwaliteiten. Als het mogelijk is dan is de afwisseling met je partner ook wel erg prettig. Wat iemand ook omschreef: je gaat de verschillende huiltjes herkennen, "ik ben heel erg boos", "ik ben aan het miepen", "ik ben mijn speen kwijt", "ik heb gepoept". Mijn dochter slaapt overdag 2 soms 3 keer. Succes!
 
Nogmaals dank voor de reacties! Ik baker haar inderdaad al 6 weken in, dat heeft geholpen om haar s' nachts als eenmaal slaapt, ook te laten slapen. Maar nog steeds lukt het inslapen (vooral overdag) absoluut niet. Ik voel een soort innerlijke tweestrijd: wel of niet laten huilen. Maar ze huilt dan (ik heb het een paar keer geprobeerd) zo lang dat ze overdag weer toe is  aan de volgende voeding! Begint het verschrikkelijke ritueel weer opnieuw.
Ik ben dan inmiddels helemaal over mijn toeren van het luisteren naar dat huilen en ben niks meer waard.Ik ben zo bang dat ze iets overhoudt van dat huilen. Ik voel me zo enorm schuldig.
Ik ben er behoorlijk depri van geworden. Voel dat ik de hele dag in een soort gevangenis zit. Hoor buiten geluiden, maaar het enige wat ik kan doen is haar op mijn schoot laten slapen. Zojuist was ik met de kinderwagen even buiten maar toen zette ze het ook op een krijsen. Ik begon er ook van te huilen en ben maar weer naar huis gegaan. Nu ligt ze in mijn armen te   slapen en zit ik met mijn linkerhand te tikken.  
 
Hallo Arlena
Ik heb echt met je te doen. Ik kan me goed voorstellen dat je je rot voelt onder de hele situatie. Ik heb je mijn verhaal al geschreven en ik kan je echt aanraden om dat boek te lezen. Echt het kan je zoveel tips geven, en baat het niet dan schaadt het niet toch?!
Misschien nog een erg domme vraag maar heb je al gekeken of er niets medisch achterzit?
Ik wens je in elk geval heel veel sterkte en laat je ons binnenkort nog eens weten hoe het nu verder met jullie tweetjes gaat?
Groetjes Jeanette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan