Alleen in slaap komen

Hoi Arlena,

Heel pittig, je wilt het beste voor je kindje maar het staat er nooit hoe je dat het beste kunt aanpakken. Heb je al eens met het CB hier een goed gesprek over gehad? Zoals ik al eerder zei, ik ben absoluut niet van het huilen en ik zou heel hard gaan meehuilen. Ik merkte wel dat mijn meisje beter ging slapen met flesvoeding. Misschien is het een idee om eens een fles te proberen? Gewoon eens kijken hoe je puk reageert? Succes.
 
Ik heb een iets ander ritme ingevoerd: haar absoluut niet langer dan een uur en een kwartier wakker laten zijn. Hierdoor valt ze makkelijker in slaap. Ik las nl. op de inbaker.nl pagina dat eigenlijk alle babies van zo'n 3 mnd 1,5 uur wakker kunnen zijn, hoeveel slaap ze nodig hebben is verschillend. Door dit strakke ritme valt ze wel beter in slaap ( nog steeds op mijn armen dat wel), maar kan ik haar nu in bed leggen als ze slaapt. Als ze dan wakker wordt geef ik haar direct weer eten.
Toch moet ze altijd even huilen als ze inslaapt, ook als ze bij mij op mijn armen ligt. Ik weet dat sommige babies dat nou eenmaal hebben, maar ik blijf het heel erg vervelend vinden, elke keer weer een stressmoment vooor mij. Ik bedoel slapen is zo fijn!! Weet iemand waarom sommige babies moeten huilen voor het slapen gaan? Wanneer dat overgaat zal wel heel verschillend zijn. Maar ik merk dat ik haar het liefst heel hard tegen me aan druk als ze even huilt.  Vind het ook snel een eeuwigheid duren, terwijl als ik op de klok kijk er soms maar een paar minuten zijn verstreken! Wie kent dit gevoel? Ben ik zo'n 'watje'???Moet ik harder zijn?    
gr arlena
 
Overigens: ik heb er met het CB over gepraat, die hadden het makkelijke antwoord: gewoon even laten huilen in bed, dat geeft niets! Da's het enige advies wat ze mij geven.
 
gr. arlena
 
Geen zorgen maken, je bent absoluut geen watje!! Het is niet meer dan logisch en normaal dat je je zorgen maakt als je kindje huilt. Moeder instinct en je kindje kan zich alleen uiten door te huilen.
Wat mij erg goed hielp om te wennen aan huilen (mijn zoontje huilt zichzelf ook inslaap) is afleiding. Ga in de minuten dat zij huilt iets doen. Stofzuigen ofzo (des noods 4x per dag), dan hoor je het ook niet!
Mijn zoontje begint altijd heel hard te krijsen als ik hem in zn bedje leg om in te bakeren, maar na 5 minuten is hij meestal stil, of alleen nog maar aan het jengelen (wat hij blijkbaar nodig heeft om in slaap te vallen).
Ik zou inderdaad ook zorgen dat je kindje niet te lang wakker is. Mijn zoontje is nu 4 maanden, maar die redt het ook nog niet om langer dan 1,5 uur wakker te zijn. Slaapkoppie!!

Succes en maak je geen zorgen.
Caroline
 
Hoi Arlena,

Dat nieuwe ritme is zeker een goed idee. Mijn dochter heeft de eerste maanden overdag weinig geslapen behalve in de kinderwagen. Ik heb heel wat kilometers gemaakt!
Op een gegeven moment zag ik dat ze na 2 uur alweer in haar oogjes wreef en dat ritme houd ik nog steeds aan. Ze is nu 9,5 maand. Ik houd bij hoe laat ze wakker is en vanaf dat moment tel ik 2 uur en dat is mijn streven om haar in bed te krijgen. Momenteel rek ik het wat op naar 2,5 uur. Nu is het echt een slaapkoppie geworden.
Zoals iemand anders ook al zei. Huilen is de enige taal die een baby kan uiten. Mijn meissie moet soms echt nog het een en ander verwerken als ze in bedje ligt. Dat huilen is na een paar minuten ook weg. Dat is ook geen krijsen maar echt zo'n boos geluidje. Huilen hoort wel bij een baby. Maar je merkt wel of een baby lekker in z'n velletje zit of niet. Laat je je kleine puk ook wel eens alleen in de box spelen? Zo kan je puk eraan wennen dat mama niet altijd erbij is. Gaat het alweer wat beter met je? Stress is niet goed voor je jezelf en je BV, probeer ook te genieten. Succes.
 
Pfffff, wat zwaar!

Ik ben vanaf vandaag begonnen om haar direct in haar eigen bedje te leggen. Wat lieve woordjes, speentje en een t-shirtje dat naar mij ruikt erbij.
Resultaat:  Schreeuwen!
Tussen de vorige bv's heeft ze daardoor amper geslapen en nu ligt ze ook alleen maar te krijsen. Om de 5 minuten ga ik erheen, op het moment dat ik haar oppak is het stil, op het moment dat ik haar terugleg is het weer huilen.
Ik voel me vreselijk rot, gigantisch schuldgevoel. Ik voel me zo'n slecht mens. Ze is zo afhankelijk van  mij, en ik ben er niet voor haar! Zonder mijn vriend zou ik allang weer met haar op mijn schoot zitten. Lekker dicht bij mama. lekker knuffelen en troosten. In plaats daarvan ligt ze nu helemaal alleen in haar bed. Ik vind het zooooo moeilijk, maar aan de andere kant werd ik gek van haar urenlang in mijn armen te hebben. Mijn bv ging erop achteruit omdat ik zo moe was. Eens moet ze toch leren om in een eigen bed te slapen? Of doe ik het toch verkeerd? Zou ze niets overhouden aan dat vreselijke gehuil? Ze moet zo moe zijn.

Ik moet dit gewoon effe kwijt,

gr. arlena
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan