Allergie-kind (???)

Tuurlijk Ilja, dat beledigd voelen is heel irritant (talkin’ to me...) maar ik heb soms wel het idee dat mensen maar wat zeggen, om iets te zeggen te hebben. Zonder er bij na te denken wat voor een boodschap ze de wereld in sturen.

ps. ben allergisch voor group-hug, ieeeee
 
$%#$^%$&^%!!! hele bericht weg!!!!!!!!
damned!!!
in kort: ik denk er toch anders over. Als het je zelf overkomt geef je er al snel een naam aan en zo'n kind krijgt daar echt geen trauma van door een eventueel stempel. Milo was ook een huilbaby. Nou en? Denk je dat hij daar nu nog wat van weet?? Ik noem het ook gewoon HUILBABY en ik vind het ook steeds leuker worden. Want geloof me, als je een huilbaby krijgt (11 maanden in ons geval) vind je dat echt niet leuk.
 
Ach, het is makkelijk om snel te zeggen de je een allergie-kind hebt. Die mevrouw had vast geen zin om eerst een verhaal over allergie op te hangen en dan te zeggen dat haar kind er last van heeft. Ik vind het gekker als mensen wat over het kind van een ander zeggen i.p.v. hun eigen kind. Ik heb vaak genoeg gehoord dat Dean toch zeker wel lekker kan eten (en in werkelijkheid eet hij eigenlijk te weinig ). Pff, moe word ik er van. Haha, het is altijd wel wat. Don't worry.

Haha, en bij "wormvormig-aanhangsel" heb ik toch heel andere gedachten...

Groetjes,
Nelly
 
Hey Nelleke,

Ik vind "allergie-kind" ook negatief klinken, maar over "huil-baby" doe ik dan weer niet moeilijk (als woord). Misschien is het laatste gewoon meer ingeburgerd en zijn we daar aan gewend. "Allergie-kind" hoor je maar weinig.

Zoals al werd opgemerkt denk ik ook dat we in onze dagelijkse communicatie met onze kinderen veel bedoelde en ook onbedoelde boodschappen meegeven. En ook boodschappen die hun eigen beeld gaan vormen of belemmeren.

En dan in een iets andere catagorie: ik ben allergisch voor negatieve boodschappen.
Dus als Julian weer eens aan de staart van de kat trekt, zeg ik liever niet: "niet doen, mag niet", maar wel: "je doet poes pijn, ga maar aaien, dat is lief". Een klein kind heeft naar mijn idee altijd een alternatief nodig en dat kan het zelf nog niet altijd bedenken. Daarom doe ik dat voor hem. Bovendien blijf je als ouder vaak zelf ook   hangen in het negatieve gebeuren, terwijl als je het ombuigt er na 5 tellen al niks meer aan de hand is.

Groetjes,
Ellen mv   Julian
 
Oh, en "wormvormigaanhangsel"??? Dat zég je toch niet over / tegen je kind?!!
Dat vind ik echt onbegrijpelijk!!! Dat kind krijgt dus de boodschap mee dat hij/zij er eigenlijk niet bij hoort, dat het teveel is of zelfs "over" is. En waar wil je als kind nou liever bij horen dan bij je vader en moeder en eventuele broers/zussen?? Ik snap echt niet dat mensen zulke "grapjes" maken!

(Zo, dat ben ik kwijt!)
 
Waar ik ook niet tegen kan is als mensen zeggen tegen ons over Rebecca:
"Wat een schatje! Maar wacht maar tot ze 12 is" of "Wacht maar als ze in de puberteit komt.." Dit vind ik altijd een hele rare opmerking van mensen.

Ik heb weleens gezegd tegen iemand: dat duurt nog zeker 10 jaar. Ga ik me absoluut nog niet druk over maken. We genieten nu van haar zoals ze is en ga niet denken: "Oei straks over 10 jaar, dan..."

Allergie kind klinkt wel negatief, vind ik. Maar huilbaby weer minder. Misschien inderdaad omdat we al meer gewend zijn geraakt aan zo'n woord.
Maar het is denk ik wel raar als je eigen kindje zo genoemd wordt. Want het is geen allergiekind of huilbaby, maar een kindje met een allergie of een kindje dat veel huilt. Zal ook wel liggen aan het feit hoe iets gezegd wordt.

 
Als iemand zegt: "wacht maar, over 10 jaar"

Dan geef ik als antwoord:
"Wacht maar, over 10 jaar, dan zul je zien wat een heerlijk kind dit is geworden, en hoe wij lachend de pubertijd doorkomen"

Negatief met positief bestrijden! haha
 
Terug
Bovenaan