<p>Hoi, onze dochter van 14 maanden zit onder de blauwe plekken, tand door haar lip, blauw hoofd… ik ben blij dat ze nog ademt. ze gaat met regelmaat face first van de bank, tijdens het rennen op haar plaat en ze heeft nu ontdekt dat ze met dekentjes over haar hoofd heel hard tegen muren kan rennen. Ze komt er op de harde manier achter dat muren altijd winnen. Life is hard. Maargoed ze ziet eruit als een 1 jarige Hulk hogan en wij als ouders dagelijks geen genade kennen zo blauw. Net had ze weer een tand door haar bakkes. Is dit een probleem dat alleen ons treft of zijn en meerdere ouders die naar hun kind kijken en denken: ja schat, dat je struikelt snap ik, maar dat je daardoor 6 meter verderop in de kamer eindigt als een soort van losgeslagen tegen de muur geworpen blauwe aardappel daar weet ik ook geen oplossing voor. Wat kan ik doen? Muren met kussens bekleden? Tips voordat jeugdzorg z’n intrede doet! danku! </p>
Als een balletje in een flipperkast
- Onderwerp starter Lelala
- Startdatum
Geen tips, enkel herkenning! Wij zitten ook dagelijks te geinen wanneer we een veilig-thuis melding op ons dak krijgen. Madame is 16 maanden, maar niet te houden. Lijkt face first altijd de beste houding te vinden, van de bank af, van het bed, van de glijbaan, vallend uit de bak-loopfiets. Want je denkt toch niet dat een loopfiets an sich leuk genoeg is. Je moet vooral in de bak klimmen, staan en springen. Hier dus ook een zeer hardleerse dame; meerdere keren per dag huilen van een volgende valpartij ?
Enige voordeel hier wellicht dat mevr nog bijna geen tandjes heeft haha ? kunnen ze ook niet afbreken of door de lip
Enige voordeel hier wellicht dat mevr nog bijna geen tandjes heeft haha ? kunnen ze ook niet afbreken of door de lip
Hier nog zo een 
?
Ergens vind ik het heerlijk, het maakt hem ook gewoon niks uit als hij valt.. Staat op en gaat door. Moet zeggen dat het met 18 maanden nu wel beter wordt.
Zn wenkbrauw is al een keer geplakt op de SEH vanwege een val?
Gister liepen we nog ff lekker buiten. Meneer afgeleid door een scooter: joehoee kijk voor je! Kijk voor je! Hallo let nou eens op! En tok! Meneer loopt tegen een fiets ?
Stapt op de kinderboerderij in een kuil, hoofd vol zand, haren voor zand...
Alle oppas opa's en oma's in paniek.. Deze mama: joh let toch eens op ? Als hij pijn heeft wordt ie echt getroost maar bij dit soort lompigheid zeg ik gewoon: hup opstaan! Let maar eens op?
?Ergens vind ik het heerlijk, het maakt hem ook gewoon niks uit als hij valt.. Staat op en gaat door. Moet zeggen dat het met 18 maanden nu wel beter wordt.
Zn wenkbrauw is al een keer geplakt op de SEH vanwege een val?
Gister liepen we nog ff lekker buiten. Meneer afgeleid door een scooter: joehoee kijk voor je! Kijk voor je! Hallo let nou eens op! En tok! Meneer loopt tegen een fiets ?
Stapt op de kinderboerderij in een kuil, hoofd vol zand, haren voor zand...
Alle oppas opa's en oma's in paniek.. Deze mama: joh let toch eens op ? Als hij pijn heeft wordt ie echt getroost maar bij dit soort lompigheid zeg ik gewoon: hup opstaan! Let maar eens op?
Wij noemen onze zoon ook wel de bulldozer. Onze meubels dienen als zijn obstacle course. En hoewel we echt wel oppassen gaat het ook wel eens mis. Net nog, hij weet hoe hij van de bank af moet komen maar had het nu in zijn bol gehaald te gaan staan en springen (even ter info, hij is 12,5 maand oud). Gezellige bult dus op zijn voorhoofd. Hij heeft er echter zelf niets van, 30 seconde huilen van de schrik en we gaan weer gezellig door. Ik lig er wel eens wakker van hoor, dat het ook anders kan aflopen. Ik houd soms echt m’n hart vast en probeer hem steeds te laten zien hoe en wat. Hij kan nu lopen en dat is ook het enige wat hij nog wilt, ook buiten. Wij zullen dus voorlopig met de groene zalf achter hem aanhobbelen ?
Ons kleintje heeft haar arm gebroken voordat ze 13 maanden oud was. Ze rende face forward van de bank (liep al met 10 maanden).
Ook was ze altijd al aan het stunten in het loopwagentje en gaat ze staan op zo'n loopfietsje met 4 wielen. We laten haar vooral gaan. Gevolg is dat ze echt een prima balans heeft.
Ze is gelukkig niet echt een ongeleid projectiel als je haar haar gang laat gaan. Maar alleen als je wilt dat ze iets niet doet. Dan rent ze lachend weg en dat gaat soms mis.
Ze zegt wel vaak "bom, au!" als ze weer haar hoofd heeft gestoten. We laten haar zelf weer opkrabbelen. Laatst wel een schuifdeur over haar teen getrokken, ze bloedde als een rund. Dan wordt er wel getroost natuurlijk. Maar het is een harde tante!
Ook was ze altijd al aan het stunten in het loopwagentje en gaat ze staan op zo'n loopfietsje met 4 wielen. We laten haar vooral gaan. Gevolg is dat ze echt een prima balans heeft.
Ze is gelukkig niet echt een ongeleid projectiel als je haar haar gang laat gaan. Maar alleen als je wilt dat ze iets niet doet. Dan rent ze lachend weg en dat gaat soms mis.
Ze zegt wel vaak "bom, au!" als ze weer haar hoofd heeft gestoten. We laten haar zelf weer opkrabbelen. Laatst wel een schuifdeur over haar teen getrokken, ze bloedde als een rund. Dan wordt er wel getroost natuurlijk. Maar het is een harde tante!
Haha, grappig dit topic. Wij hebben er ook zo eentje. Lijkt ook wel alsof hij altijd als je een seconde niet kijkt weer ergens af valt. Laatst op vakantie nog in een klapstoel geklapt omdat hij zo hoog mogelijk de rugleuning op klom toen wij even niet keken. Vrijwel altijd blauwe plekken, min of meer chronisch schaafwonden op z'n kin. Op het kdv gaat hij nu paar maanden eerder een groep vooruit (hij is bijna 14 mnd) omdat hij nogal wild is ook voor daar tussen de baby's ?. Hij heeft er zelf trouwens geen last van, heeeel af en toe is het even huilen van de schrik oid maar meestal moet hij zelfs lachen als hij head first van de bank duikelt. We noemen hem hier ook sloopkogel toevallig.
Maar hebben jullie ook dat jullie ze - naast het vallen - wel vrij handig vinden? Ik verbaas me soms bestwel over hoe makkelijk hij overal op of in klimt (en dus ook weer af/uit valt maar dat terzijde haha).
Maar hebben jullie ook dat jullie ze - naast het vallen - wel vrij handig vinden? Ik verbaas me soms bestwel over hoe makkelijk hij overal op of in klimt (en dus ook weer af/uit valt maar dat terzijde haha).
Echt het sloopkogel-idee is het hier niet, maar wel een die vooral buiten de deur alles op 180% doet, tot het op is. Ze was 10 maanden toen ze perse op een houten klim-boot wilde. Zelluf..! Ging face foreword en schaafde haar hoofd en neus open. Ik pakte het arme schaap op en jeetje, wat huilde ze hard. ‘Die heeft het nu wel geleerd’ dacht ik nog. Niet dus, de rede van gillen was dat ze van de boot af was. Dit is nu ze 15 maanden nog steeds zo. En hoeveel ze behoorlijk behendig is, heeft ze ook geschaafde knieën, een bult op haar voorhoofd en een snee in haar vinger (waarvan? Géén idee!). Ik heb ook wel eens gedacht; als ze maar niet denken dat... maar het zal er wel bij horen.