Als niets echt effect lijkt te hebben...wat dan?

quote: Nermal reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('29-08-2007 22:54:46'));

Bedankt voor jullie reacties.
Ik heb inmiddels wat verder gelezen en kom inderdaad  negeren van negatieve reacties   vaak tegen. Ga ik mee aan de slag..
Een halfuurtje intensief bezig zijn met hem deed ik al regelmatig,  maar moet ik misschien nog wat meer uitbouwen, want ik merk wel dat hij dat leuk vindt.
Schiet er vaak bij in, he. Als ie zichzelf even vermaakt, dan is de verleiding groot om even wat in huis te doen...

Afgelopen donderdag was ie heel lief geweest op de creche. Ze hadden hem uit de groep gehaald en laten afwassen. Had na 20 minuten (!) pas genoeg van, moest toen wel in zijn extra setje kleding gehezen worden, want hij was kletsnat. Daarna hadden ze hem nog iets voor zichzelf laten doen. Dat ging heel goed, want in de groep zou ie alleen maar meer en meer hyper worden, gaat ie maar door..
Maar ja dinsdag is donderdag niet en hoewel ze dezelfde tactiek inzetten, werkte het niet en heeft ie weer heel wat tijd doorgebracht op het stoeltje...de euforie was van korte duur :(

Op de creche gaan ze nadat iedereen terug is van vakantie even met wat collega's bespreken hoe ze hem het beste kunnen aanpakken
Dus Marielle, als daar iets bruikbaars uitkomt, dan laat ik het via hier weten...

grtz Nermal




 
Hoi Nermal en Marielle

Hebben jullie al geprobeerd om in plaats van het positief bezig te zijn niet in een half uurtje te stoppen maar als er iets gebeurd is en hij er straf voor heeft gehad,dan daarna iets positiefs te doen al is het maar voor even zoals je kunt bijvoorbeeld even kleien en dan hem zelf iets laten maken zodat hij leert dat als hij lief is hij ook aandacht krijgt.Bij onze twee zoons heeft dit wel geholpen.Ik moet de jongste van 22mnd ook weleens achter het behang plakken,gelukkig hebben wij het met de  oudste van 61/2 ook gehad en bij de hem kregen we toen dit als advies en we hebben ook zo'n opvoedcursus via het cb gevolgt,vooral conseqent zijn en blijven als  het eerst niet mocht dan nu of straks ook niet toelaten.Dat  je half uurtje extra iets leuk doet met hem is meegenomen voor hem,maar hij ziet dat niet zo,en ook zeiden ze tegen ons dat ze niet  echt bewust iemand pijn doen,daar snappen ze nog helemaal niets van,ze denken niet zoals ons maar meer van actie =reactie.Ik hoop dat jullie er iets aan hebben en het hoeft natuurlijk niet zo bij jullie te zijn maar baat het schaadt het niet zeg ik altijd maar !!!

Succes met jullie schatjes groetjes Angelique
P.s Marielle een buurtje heeft ook haar kindje naar zo'n speciaal onderwijs/dagverblijf gedaan en dat heeft positief voor hem uitgewerkt want als hij zo doorgaat mag hij misschien wel naar een gewoon onderwijs strakjes en aan hem merk je niets dat hij het niet leuk vond,het is gewoon zijn schooltje.Dus kop op he kan ook positief zijn voor hem en voor jullie zelf dan ook omdat hij dan beter in zijn vel gaat zitten. Sterkte meid!!!!                              
 
HET GAAT BETER!!!!!

Waardoor precies weet ik niet, maar hij is een stuk handelbaarder.
Hij is zowel thuis als op de creche lief aan 't kleien, knippen en spelletjes aan 't spelen.
Het is wel weer lastig om hem over te halen iets anders te gaan doen (hij kleit met gemak 2 uren achter elkaar) en dan is het wel weer strijd, maar toch is het anders.

Als er dan strijd is, probeer ik jullie adviezen uit. Dus de ene keer compleet negeren, de andere keer straffen, maar wel rustig blijven praten. De ene keer heeft het meer effect dan de andere keer, maar volgens mij zitten we op de goede weg, dus...

een dikke kus voor julllie allemaal!

grtz
Nermal
 
Hoi Nermal

Je bent blij en terecht ,nou wel volhouden aan dit gevoel dan komt het vast goed met jou en je kindje succes
Hoe beter jou gevoel naar hem toe hoe beter het vaak ook gaat ,dat straalt nu in ieder geval nu al van het scherm af.

Groetjes Angelique
 
Hoi ,

Ik herken in al jullie verhalen wel iets. Grappig. Mijn zoontje is enorm druk en geregeld agressief. Ook bij hem werken de meeste opvoedingstrucjes niet of maar tijdelijk. Halverwege dit jaar, in onze vakantie, is de bom gebarsten. Hij was werkelijk onhandelbaar. Sloeg en duwde kindjes en als het even kon zette hij zijn tanden erin. Kon ook mijn arm of die van mijn man zijn.
Mijn man en ik heb vanaf dat moment veel informatie gezocht over drukke en agressieve kinderen. Ook vanuit de creche kregen we hulp, want daar liep het ook uit de hand. Zelf dachten (en denken we soms nog wel eens) dat het goed mis was met ons zoontje. Echter er werd ons steeds verteld dat dit gedrag veel voorkomt bij kinderen en zeker op deze leeftijd. Hij wordt in december 3. Door observatie (deels gewoon zelf, maar ook door een orthopedagoog die de creche had ingeschakeld),  structuur in de dagelijkse bezigheden, niet teveel regels maar wel duidelijke regels en heel veel positief belonen gaat het nu echt een stuk beter.  Vanuit een hele negatieve situatie waar we allemaal aan onderdoor leken te gaan, is het nu veel relaxter en gezelliger geworden. Ik had nooit gedacht dat we zo snel resultaat zouden hebben.

Feit is dat mijn zoon van nature onrustig is, een fel temperament heeft en erg nieuwsgierig/leergierig is. Door  veel prikkels vanuit zijn omgeving (bijv. creche groep met 16 kinderen!) gaat hij zich steeds drukker gedragen en kent hij soms geen grenzen meer. Hij heeft geen  ingebouwd filter. Dit kan ertoe leiden dat hij al het speelgoed wil hebben waar  andere kinderen mee aan het spelen zijn of iets doen dat anderen doen. Op zijn leeftijd en met zijn temperament gaat dat er dan niet altijd  zachtzinnig aan toe.  Straffen werkt meestal niet. Wat wel werkte was een tijdje bovenop zijn lip zitten en met hem gaan praten als hij begon te duwen en trekken. Bijv.  Duwen en trekken dat mag niet. Wil je misschien het speeltje hebben?  Dan kun je dat ook vragen aan het kindje. En dan liet ik hem het vragen. En beloonde hem als hij dat deed. Vooral het  belonen dat is echt een  wondermiddel. Stickers plakken vond hij  prachtig. Sticker weghalen hebben we nooit gedaan omdat  ik geen aandacht wilde vestigen op zijn negatieve gedrag en hem weer straf geven. Door zijn gedrag werd hij al genoeg gestraft op een dag en  moest je echt  goed  zoeken naar het positieve om dat te belonen.  
   
Moeilijk blijft wel, dat omdat hij erg leergierig is, hij voldoende geprikkeld moet worden omdat hij anders zich verveeld en daarom vervelend wordt. Prikkel je hem teveel dan wordt hij daar weer vervelend van. Het is dus continu balans zoeken en  veel kijken naar mijn zoon, wat heeft hij op een bepaald moment nodig. En toch zoveel mogelijk voorspelbaar proberen te houden en volgens een vaste structuur. In het begin vond ik dat moeilijk maar nu gaat het eigenlijk steeds meer  vanzelf.  Mijn omgeving (vrienden/familie)  probeer ik ook zoveel mogelijk uit te leggen wat we doen of waarom iets wel of niet doen. Zeker omdat ze ook  geregeld commentaar  geven.  Ouders  van kinderen die hier  geen last van hebben, kunnen soms hard oordelen.  We hebben meerdere keren direct of indirect te horen gekregen dat we ons kind niet  opvoeden.  Ik kan me daar nog steeds erg over opwinden, want naar mijn mening doen wij meer aan opvoeden dan de gemiddelde ouder.  

Wat ik nog tegen jullie allemaal wil zeggen is:
- geef niet te snel op, jullie zijn allemaal goed bezig,  heb geduld, verander niet te vaak en te veel aan je opvoeding, dat is verwarrend voor je kind
- zoek hulp bijv bij de creche of een orthopedagoog, opvoeden gaat niet altijd vanzelf
-  laat je niet te snel een of andere stoornis aanpraten, veel kinderen hebben hier last van op deze leeftijd, dat neemt niet weg dat je kindje anders is en je in je opvoeding hierop in kan spelen
- blijf genieten en heel veel houden van je kindje,  neem af en toe een break met je partner als dat kan, even bijtanken, dan kan je er weer tegenaan
- probeer je zo weinig mogelijk aan te trekken van oordelen van andere ouders (vind ik erg moeilijk )

Allemaal succes!
Groet
Lies
       
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan