Hoi hoi,
Ik zou zeggen ik heb een prachtige zoon. Het is nu alleen een sterretje.
Groetjes Joyce
Ik zou zeggen ik heb een prachtige zoon. Het is nu alleen een sterretje.
Groetjes Joyce
Als ze vragen: "heb je kinderen?" Wat moet ik dan zeggen???
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Ik herken dit heel goed.
Als mensen vragen hoeveel kindjes ik heb is het lastig antwoord geven. Als ik zeg 2 dan voelt dat niet goed tegenover Tymo*. Maar als ik zeg 3 dan voel ik me haats verplicht het hele gebeuren te vertellen.
Tegenwoordig antwoord ik due op die vraag, ik ben moeder van 3 zonen waaronder 1 een Engeltje is. En dat voelt goed voor mij en is voor de meesten mensen duidelijk en door het krachtige antwoord vragen ze vaak niet verder.
Als mensen vragen hoeveel kindjes ik heb is het lastig antwoord geven. Als ik zeg 2 dan voelt dat niet goed tegenover Tymo*. Maar als ik zeg 3 dan voel ik me haats verplicht het hele gebeuren te vertellen.
Tegenwoordig antwoord ik due op die vraag, ik ben moeder van 3 zonen waaronder 1 een Engeltje is. En dat voelt goed voor mij en is voor de meesten mensen duidelijk en door het krachtige antwoord vragen ze vaak niet verder.
Ik kan me jullie reacties goed voorstellen, maar als jullie het hebben over liegen tegen jezelf door te zeggen dat je geen kinderen hebt, dan begrijpen jullie me niet.
Ik heb niet het gevoel dat ik lieg tegen mezelf. Ik voel me er prima bij. Al die mensen zo'n verhaal vertellen heeft helemaal geen zin. Zit ik straks met hun verdriet opgescheept! Dat ik mijn dochter nooit zal vergeten dat weet iedereen die me kent, inclusief mijn dochter zelf. Het 'liegen' dat ik doe is meer een leugentje om bestwil.
Lijk zo misschien iemand zonder gevoel, maar ben dat niet!
Liesje
Ik heb niet het gevoel dat ik lieg tegen mezelf. Ik voel me er prima bij. Al die mensen zo'n verhaal vertellen heeft helemaal geen zin. Zit ik straks met hun verdriet opgescheept! Dat ik mijn dochter nooit zal vergeten dat weet iedereen die me kent, inclusief mijn dochter zelf. Het 'liegen' dat ik doe is meer een leugentje om bestwil.
Lijk zo misschien iemand zonder gevoel, maar ben dat niet!
Liesje
Nee hoor, dat dacht ik ook niet. Maar heb je al aan de andere kant van het verhaal gedacht?? Namelijk door het zelf te zeggen, te benoemen dat je anderen het gevoel kan geven dat ze niet alleen zijn in hun verdriet, als zij hetzelfde hebben meegemaakt bedoel ik. Ik zal een voorbeeld geven, ik was vorig jaar op een info-avond van de thuiszorg met als onderwerp Peuters en Eetgedrag. Iedereen stelde zichzelf voor en zei hoeveel kinderen ze hadden. Ik was toevallig als laatste aan het woord en had de hele tijd zitten bedenken wat ik nou moest zeggen! Het overviel me toch. Dus ik heb met veel moeite maar gezegd dat ik dus 3 kindjes had waarvan 2 overleden. Iedereen schrok wel, dat zag ik wel, maar er waren gelijk nog 2 (!) moeders die zeiden dat zij eigenlijk ook meer kindjes hadden dan ze net hadden gezegd....... Dat te weten was voor mij genoeg en de avond kon gewoon verder gaan.
Ilja
Ilja
Zo had ik er nog niet naar gekeken. Ik had wel heel erg de behoefte om er met iemand over te praten die in hetzelfde stadium zat als ik (rouwverwerking), maar met buurvrouw die ik niet ken (we wonen er pas 2 jr) en anders altijd 'niet interessant' praat trok het me niet aan.
Het lezen van verhalen van ouders die ook iets dergelijks hebben meegemaakt konden me een soort van troosten. Het boek: geen blote voetjes in het gras, las ik dan ook in 1 adem uit.
Misschien dat als ik iets verder ben met het verwerken van het verdriet, en ons tweede kindje gezond en wel in mijn armen heb, dat ik me net als jou kan opstellen, maar nu nog niet. Evengoed bedankt voor je verhaal. Ik zal eraan denken.
Liesje
Het lezen van verhalen van ouders die ook iets dergelijks hebben meegemaakt konden me een soort van troosten. Het boek: geen blote voetjes in het gras, las ik dan ook in 1 adem uit.
Misschien dat als ik iets verder ben met het verwerken van het verdriet, en ons tweede kindje gezond en wel in mijn armen heb, dat ik me net als jou kan opstellen, maar nu nog niet. Evengoed bedankt voor je verhaal. Ik zal eraan denken.
Liesje
quote: MiriamS reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('04-09-2006 13:10:14&apos
);
Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar laatst kwamen we op vakantie mensen tegen met 2 kinderen die het over een derde naam hadden. Ik vroeg toen waar hun broertje was en toen zei de oudste: die is overleden.
Mijn dochtertje zegt dus ook rustig tegen andere mensen dat ze nog een zusje heeft, maar dat die dood is.
Voor haar is het heel normaal. Zelf vind ik het ook nog wel eens lastig hoor en het hang heel erg af van de situatie van wat ik antwoord als mensen vragen hoeveel kinderen ik heb.
); Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar laatst kwamen we op vakantie mensen tegen met 2 kinderen die het over een derde naam hadden. Ik vroeg toen waar hun broertje was en toen zei de oudste: die is overleden.
Mijn dochtertje zegt dus ook rustig tegen andere mensen dat ze nog een zusje heeft, maar dat die dood is.
Voor haar is het heel normaal. Zelf vind ik het ook nog wel eens lastig hoor en het hang heel erg af van de situatie van wat ik antwoord als mensen vragen hoeveel kinderen ik heb.
Alles zal inderdaad in fases gaan, in jouw eigen tempo, op jouw eigen manier. Ook jij zult hier je weg wel in vinden. Ik merk alleen dat er nog steeds (4 en een half jaar later) situaties kunnen ontstaan waarin ik niet weet wat ik moet zeggen.... Het blijft een rode draad in mijn leven....
Ilja
Ilja