Altijd blij en gelukkig????

Ook ik herken veel in jullie verhaal. Het nieuwe moederschap is emotioneel en praktisch gezien wennen! Best heftig, die verantwoordelijkheid, de kwetsbaarheid van je kindje, de onzekerheid! Slaapt ze, eet ze, groeit ze voldoende...........krampjes, huiltjes, boertjes enz. Gelukkig herkenbaar voor bijna alle (nieuwe)  moeders. En ook al gaat het goed met ons meisje, soms ben ik helemaal niet happy........
x Esther
 
Ik heb net zo'n man als die van stier: heeft geen flauw idee hoe mijn dag eruit ziet en hoe vermoeiend het kan zijn! In het weekend laat ik zoveel mogelijk aan hem over, met als gevolg dat ik maandag alsnog het hele huishouden zelf kan doen...
 
Ohhh, wat herkenbaar over al onze mannen!! haha.
Mannen zien gewoon niet hoeveel tijd en energie je kwijt bent aan zo'n kleintje.
Een man wordt vaak niet wakker omdat hij er automatisch vanuit gaat dat moerders wel wakker wordt, wat 9 van de 10 x ook zo is natuurlijk. Test het maar eens uit, laat je kind maar eens huilen en reageer eens niet....wedden dat je man dan toch uiteindelijk wakker wordt!! haha. Zielig natuurlijk voor je kleintje dus dat doe je als moeder niet.
Mijn tip:     Laat je man ook eens een middag of beter nog een hele dag voor je kleintje zorgen en ga zelf lekker van huis. Moet jij eens kijken wat voor een bewondering hij voor jou gaat krijgen!!!
Mijn vriend is van het weekend nog een paar uurtjes thuis geweest, terwijl ik boodschappen ging doen...nou hij heeft het weer geweten..haha. Die kleine van ons slaapt smorgens niet zo goed meer, dus een flinke huilbui was het geval....Kom ik thuis ligt die kleine bij papa op schoot, net 5 min. te slapen...hihi. Is ook wel eens ff goed voor de papa om te zien dat het allemaal niet altijd zo maar vanzelf gaat...hahaha.Verder heb ik een lieve vriend hoor, maar af en toe met de neus op de feiten laten drukken is wel eens goed...

succes meiden.
Daan mv Tijs
 
Maandag is bij ons papa-dag. Ik ben dan aan het werk en mijn man is thuis met onze 2 zoontjes (1 van 3 jaar en 1 van 3 maanden). De 1e keer dat ik na mijn verlof weer aan het werk was, kwam ik thuis en toen was ie helemaal gevloerd. Wat dat betreft wel super dat hij zelf ook ervaart dat het niet altijd even makkelijk is.
En ik denk dat niemand zich hoeft te schamen als je gevoelens hebt waarbij je het niet altijd even leuk vindt: het hebben van kinderen. Wij zeggen wel eens gekscherend tegen elkaar als we weer eens een slechte nacht hebben gehad en we worden ook weer vroeg wakker gemaakt: 'ja, JIJ wilde kinderen.....anders hadden we nog uren door kunnen slapen!!'. Of we filosoferen over het feit of we ze op marktplaats zullen zetten......Beetje de humor er van in blijven zien, dan komt het best allemaal wel goed!
En af en toe neem ik lekker een vrije dag! Kinderen gaan dan gewoon naar de oppas en moeders heeft een dagje voor haarzelf. Dan kan ik de hele wereld weer aan!!!

Succes allemaal....enne....veel plezier met die kiddies.
 
Hè,hè, eindelijk es een zeer realistisch beeld van de eerste maanden na de geboorte van je kindje.

Wij hebben ook een schatje van een zoontje (7wk) maar ik vind het best zwaar om tijdelijk fulltime moeder en huisvrouw te zijn. Ik heb altijd 40 upw gewerkt en nu zit je plots thuis en rent van luiers naar badje naar bedje naar flesje naar wanhopig heen en weer schommelen etc.etc.

Afgelopen zaterdag heb ik manlief thuis geplant en ben lekker met mijn zusje wezen shoppen! Heeeeeerlijk, allemaal leuke nieuwe kleren voor mezelf gekocht en gezellig koffie zitten leuten in de stad. Ik voelde mijn batterij weer helemaal opgeladen!

Dus...af en toe even de deur uit en iets voor jezelf doen!
 
Hoi, hoi,

Heeeeel herkenbaar allemaal, zoonlief is nu 12 weken en ik ben het af en toe ook helemaal zat! Het is een lief mannetje huilt ook weinig op het KDV willen ze nog wel 10 van zulke baby's maar af en toe ben ik er klaar mee en dan schaam ik me ook verschrikkelijk want dit is toch wat ik wilde? Fijn om te lezen dat andere vrouwen het ook niet altijd even leuk en lief vinden dat geeft dan ook wel weer aan dat het niet vreemd is als je zulke gevoelens hebt. Je kunt hele boeken over zwangerschappen lezen maar wat er daarna komt.....!!! Ik zou mijn kereltje voor geen goud willen missen maar in de eerste weken na de geboorte  als hij op bed lag dan zat ik op de trap te huilen en me af te vragen waar ik aan begonnen was. Nu heb ik dat nog af en toe hoor dan heb ik het idee dat ik echt ALLEEN maar aan het WASSEN, STRIJKEN en VOEDEN ben en ergens daar tussen door fladdert mijn parttime baantje en huishouding en over de hormonen nog maar niet te spreken...dat lijkt ook niet op te schieten!

Groetjes,

Puk
 
Hallo allemaal,

Wat ben ik blij met jullie reacties! Dit hoor je echt niet van te voren, daarom voelde ik me er ook zo schuldig en onzeker over. Dit is volgens mij echt nog een taboe, ik heb genoeg vriendinnen die kinderen hebben, maar niemand verteld ooit dat ze even niet blij zijn.

Juist door jullie verhalen heb ik nieuwe energie gekregen. Vanmiddag is mijn kleintje naar het kdv geweest en ik heb heerlijk geshopt! Ik kan er weer tegen ( tot de volgende slechte nacht...)

Bedankt allemaal!

Groetjes Stier
 
Ook ik ben blij dit allemaal te leen. Heb zelf veel moeite moeten doen om zwanger te raken. En al die tijd toch wel een beetje gedacht dat het me allemaal makkelijk af zou gaan. Zei zelfs op mijn werk: zo ik heb strax 17 weken vakantie!
Ehhh, daar kom ik dus wel van terug. We hebben een prachtige dochter. En ook zij huilt niet veel (denk ik). Maar soms kan ik het ook niet hebben. Het gevoel niet zo ff naar buiten te kunnen, ff naar de Intratuin, maar alles moeten plannen.
Daarnaast is onze dochter best prikkelgevoelig dus twee dagen achter elkaar iets ondernemen kan niet. Dus als het dan, zoals vandaag prachtig weer is, en ik kan niet weg is dat best wel eens lastig.
En ja, ik voel me daar ook heel schuldig om dat ik dat dan denk.
Maar ik hou de werled van het meisje en het kan toch haast niet anders dan dat je moet wennen aan zo'n ander leven?
Succes allemaal en genieten natuurlijk ook!!!
Mirjam
 
Terug
Bovenaan