anders opvoeden

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hey meiden,

Een vraagje:
In onze vriendengroep zijn veel kleintjes, en ik begin nu al te merken dat er duidelijke verschillen zijn.
Van de week waren we ergens op bezoek, en andere vrienden met een kleintje waren daar ook. Floor mocht van ons niets van tafel pakken, dus ook niet de onderzetters. Het andere kindje (net zo oud) mocht ook niets van tafel pakken, maar je raad het al, met uitzondering van de onderzetters. En iedere keer als dat kindje de onderzetter pakte en in haar mond stoppen zag ik Floor al kijken.
Toen ging ik echt aan mezelf twijfelen. Dit is nog iets kleins, en ik betwijfel of ze al echt door heeft van zij mag dat wel en ik niet, maar hoe ga je hier later mee om?
Voet bij stuk houden, zoals ik deed? Of denken, in een ander huis gelden andere regels, dat snapt ze wel?

Liefs,

T

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik zou gewoon voet bij stuk houden. Doe ik ook. Lijkt me erg verwarrend voor een klein kindje om te begrijpen dat iets ergens anders wel mag en thuis niet. Voorbeeld. Stan mag van ons niet met harde dingen op de salontafel slaan omdat we dan deukjes in het hout krijgen. Bij opa en oma mag dit wel. Ik ben er echt op het hameren dat ie het daar ook niet mag!

Opa is een beetje dement het worden dus af en toe lijkt het net of hij het express wel toe laat. Hier kan ik me echt heel erg over kwaad maken! Ik heb het zeker al 5 keer duidelijk gezegd.

Gevolg: Stan wilt thuis ook met alles op tafel slaan....

En dat is nou net wat ik wil voorkomen... Want als hij het hier doet zal hij het ook doen bij andere mensen als we op bezoek gaan.

succes!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

oh dit zijn zulke moeilijke dingen. Ik zou zoveel mogelijk proberen om de regels van thuis ook aan te houden. Maar ik zou wel iets soepeler zijn. Ik denk dat een kind best snel door heeft dat ergens anders andere regels kunnen gelden. Vooral als onze kinderen wat ouder zijn kun je ze vast uitleggen dat iets mag, omdat ze ergens anders zijn. Of dat iets juist niet mag Het is al goed dat je en nu al op bedacht bent, dan kun je "vervelend" gedrag voor zijn.

Wij hebben bjvoorbeeld vrienden met kinderen van 5, 3 en bijna 2. Die kinderen kunnen echt vervelend zijn als ze bij ons op bezoek komen. De middelste zegt bij binnenkort meteen: "ik zou wel een koekje willen". Of ze pakken zonder te vragen al Julia's speelgoed uit de kast, waardoor Julia niet meer drurft te spelen, omdat het veelste druk is. Tja die kinderen hadden wel iets eerder uitgelegd mogen worden dat je je ergens anders moet gedragen.

Waar wij soms last van hebben is dat vrienden van ons hun kind heel anders opvoeden. Dat meisje slaapt nog steeds (is nu ander half jaar) bij hun op de slaapkamer en bij hun in bed als het niet in het eigen bedje wil slapen. Ook blijven ze bij haar totdat ze in slaap is gevallen.
Wij leggen Julia in haar eigen bedje, in haar eigen kamer. Soms huilt ze even maar ze valt altijd zelf in slaap.
Een paar maanden geleden waren we met onze vriendengroep een weekendje weg. En Julia lag een beetje in haar bedje te huilen. Kreeg ik meteen kritiek van die vriendin, zo van "ik weet niet wat jullie slaap beleid is, maar julia huilt". je kon duidelijk merken dat ze bedoelde: "dat jullie je kind zo alleen laten, wat zielig en een schande".
Ik vond dat erg vervelend. Ik weet toch wat het beste is, en ik geef toch ook geen kritiek op hun manier.

Liefs Maartje

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik heb niet heel veel regels, maar de paar die ik heb daar ben ik heel consequent mee.

Zo mag Warren niet met zijn tuitbeker 'spelen' (dwz hij ramt er mee op tafel). Ook wil ik bijvoorbeeld niet dat hij speelgoed mee neemt aan tafel als het etenstijd is. Mijn schoonouders vinden vooral dat laatste wel erg streng, maar ik ben van mening dat we aan tafel éten en ik vind het belangrijk om echt bewust te eten.
En net als bij Maartje slaapt Warren in zijn eigen bedje in zijn eigen kamertje, en ja, soms ligt hij een beetje te piepen, wij horen heel goed aan het soort huiltje of hij echt overstuur is of niet. Het is dan ook best vervelend als anderen meteen ook een mening hebben, die meestal haaks op die van ons staat.

Maar tja, zoveel ouders zoveel meningen. Ik zou gewoon je eigen verstand en gevoel volgen, het is immers je eigen kind!

En Warren mag ook geen onderzetters eten

X
Evje

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

@ Maartje en Evje:

Stan ligt al vanaf zijn geboorte in zijn eigen bedje! Je hoort inderdaad precies aan het huiltje wanneer het menens is, ik vind ook dat andere mensen zich daar niet mee te bemoeien hebben! Ook al zijn het vrienden.... Vooral de slaaprituelen zijn heel belangrijk, en een kindje huilt ''s avonds meestal nog fftjes in bed om de gebeurtenissen van overdag te verwerken, dus dat is alleen maar goed dan toch??

xx

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Vind opvoeden zo makkelijk ook nog niet,nu ze zo een 10 mnd zijn begint het opvoeden zo een beetje.moet zeggen dat Kyandro al aardig luistert.als ik nee zegt:kijkt hij me aan.kruipt dan soms weg.of gaat huilen.heel soms doet hij dan nog wat niet mocht en haal ik hem weg.verder zijn we nog niet mega streng met hem,ik bedoel hij is ook nog maar een baby.maar je kan er al wel langzaam mee beginnen vind ik,wij laten Kyandro tegenwoordig ook wel even huilen voordat hij slaapt.

@Maartje:3 jaar is/kan een erg moeilijke leeftijd zijn.hoe goed je ook probeert op te voeden.ze zijn op die leeftijd erg eigen willetje aan het ondekken.willen alles zelf doen en vinden ook vooral iemans anders speelgoed erg intersant,dat hoort gewoon bij die leeftijd,ik heb een heel pittige dochter van bijna 4,die ook gerust om een snoepje vraagt,heb haar al heel vaak uitgegt dat dat absoluut niet de bedoeling is en niet netjes staat.maar help nog niet veel.ze drijft ook erg haar zin door en is dan erg vasthoudend.ik doe me best om haar zo goed mogelijk op te voeden.maar het is ook wel haar karaktertje.ze word nu wel iets liever en makkelijker,maar valt niet altijd mee.
mn ma zegt ook dat dit een moeilijke fase is en dat het beter gaat als ze op school zit.
kortom wil niet zeggen dat altijd maar door de opvoeding komt dat een kind brutaal,vervelend is.
het is soms zo makkelijk oordelen voor een ander.

je heb wel gelijk over die ene vriendin,ieder heb zo zn keuze over kindje even laten huilen of niet.(hoeven hun niet afkeurend over te doen)
jij jou manier,zei hun manier

liefs jootje

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

HIer wel een onderzetter etertje..hahahha..

Nee geintje.
Ja dat mag ze wel, maar ook hier gelden hele duidelijke regels.
Niet aan de stopcontact, planten, rest wat op tafel ligt afstandbediening, slaan met speelgoed op de muren.
Klinkt best streng..maar het zijn er maar paar wat ze gewoon ook echt niet mag.
En dus ook niet bij een ander.
Ik zelf ben van mening dat ze het verschil niet weten tussen uit en thuis, dus ik kies voor gewoon niet.
Laatst waren we bij een tanta, krijgt ze in een keer een stuk gevulde koek...nou daar was ik niet blij mee....
Ik wil dat ze dat nog niet krijgt en dus ook ergens anders (nog) niet en ik ben van mening dat ze het eerst moeten vragen...
Ik snap wel heel goed wat je bedoeld.
Bij ons in de vriendenkring zitten heel veel baby`s van dezelfde leeftijd en je ziet gewoon echt duidelijk verschil...
Maar wij kiezen voor een bepaalde opvoeding en hun...

Ik zou ook nooit vergeten toen ze een paar maanden oud was en we vrienden op kraamvisite kregen..ze moest naar bed en natuurlijk begon ze echt kei hard te huilen (ze heeft in het begin echt heel slecht geslapen) maar bij ons hielp het gewoon niet om haar te laten huilen dus ik ging er altijd snel heen om haar de speen te geven en dan was het goed...nou wat ik toen voor een kritiek kreeg...pffffff
Daar is het laatste waar je op zit te wachten....

Ik heb het nu nog wel eens als ik bij het kdv haar op haal en ik sommige dingen vraag, zie je andere ouders echt kijken...zo van...waar maak jij je druk om...
Heb me er onder tussen een beetje bij neergelegd.
En ik zal zelf ook echt niet oordelen over een ander nu want ik weet hoe vervelend het is.
Ik ben van mening dat we een goede opvoeding richting doen en de andere andere, prima maar niet mijn keuze.


Dus ik zou zeggen gewoon doen wat jij/ jullie denken dat goed is./
Ze zal kijken maar niet beter weten.
Zij zal wel weer andere dingen mogen die hun weer niet mogen....

Leuk he opvoeden!!!! NU BEGINT HET PAS..hihi

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

haha inderdaad.
Nou tis maar goed dat ik niets gezegd heb zo te horen.
Vind het sowieso moeilijk om kritiek te hebben op iemand anders zijn opvoeding, want net als bij het verhaal van mamajo: je weet niet altijd hoe het zit. Bovendien doet iedereen het zoals hij/zij het goeddunkt natuurlijk.
blijft het soms moeilijk wanneer er verschillen zijn.

Dat laten huilen of juist meteen ernaar toe gaan blijft ook inderdaad zo'n issue. HEb ik ook nog steeds wel eens last van met mijn ouders/schoonouders. Mijn ouders vinden dat wij te snel gaan, terwijl ik aan haar huil echt wel hoor of het echt is of niet. In dat laatste geval mag ze blijven huilen, maar als ik hoor dat het echt is, dan ga ik dus echt wel troosten!!
Mijn schoonouders gaan juist bij ieder geluidje al, ookal zeg ik dat het niet nodig is.

En allebei vinden ze dat ze het beter weten dan wij