Nee opa is opgegeven, hij heeft sinds vandaag een morfinepomp (onderhuids) En ze hopen dat hij zo wat minder pijn heeft. Maar alles wat hij probeert (en hij hallucineert zelfs enorm van alle medicijnen0 helpt niet. Hij is soms echt de weg kwijt, is agressief, heeft gesprekken met zijn ouders, ziet dingen die er niet zijn en noem maar op. Vrijdag zijn we gebeld om afscheid te komen nemen. Maar ineens ging het weer ietsie beter. Maar nu hoor ik net dat hij koorts heeft en dan nu die morfinepomp. Ik zie er weinig heil meer in hoor. hij weegt ook nog maar 55 kilo. En dat is niet erg veel natuurlijk. Eet niets door alle medicijnen, wat moet ik nog meer zeggen, het gaat gewoon klote. Ik ga 28 augustus op vakantie. Maar zie het somber in. Kan het ook niet zo annuleren (dan ben ik mijn geld kwijt en je zal zien dat er dan niets gebeurd) Maar als ik wel ga ben ik bang dat ik te laat ben, en dat ik teruggeroepen word. Een behoorlijk dillema dus. Ik weet het echt even niet meer. Ik blijf hoop houden maar kan me nergens op verheugen dus.
Maar goed dat je schoonvader geen uitzaaiingen heeft. Ik zie nu van dichtbij wat botkanker inhoud. Nou dat wens je de ergste mens op aarde nog niet eens toe. Verschrikkelijk is het.
Het kaarsje brand, ik hoop dat het werkt, en dat ie maar snel vrij word van deze inmens erge ziekte.
Liefs,
Cynthia
Maar goed dat je schoonvader geen uitzaaiingen heeft. Ik zie nu van dichtbij wat botkanker inhoud. Nou dat wens je de ergste mens op aarde nog niet eens toe. Verschrikkelijk is het.
Het kaarsje brand, ik hoop dat het werkt, en dat ie maar snel vrij word van deze inmens erge ziekte.
Liefs,
Cynthia