Angst en frustratie

Hey ladies, ik moet even iets kwijt, en ik weet even niet iemand waar ik zo 1 2 3 mee kan praten.

Mijn vriend en ik hebben 10 dagen geleden een prachtig dochtertje gekregen, we zijn helemaal gek op haar!
Normaal gesproken is ons meisje enorm stil en rustig, je zou bijna zeggen dat je geen kind aan haar hebt, zo rustig is ze. Nu heeft zij dus al 2 nachten achter elkaar dat zij enorm lang en hard aan het huilen is.
Mijn vriend wordt hier wakker van, ik niet. Waarom? Ik ben enorm slechthorend aan beide oren sinds geboorte. Ik ben zo uitgeput lichamelijk en geestelijk dat mijn oren zich tegen harde geluiden gaat beschermen als ik slaap, waardoor ik mijn eigen dochter niet kan horen! Dit doet enorm veel pijn, en ik schaam me hier enorm voor.
Mijn vriend en ik hebben een enorm goede relatie, we praten over alles, we hebben letterlijk nooit ruzie! Nu heeft hij dit wel geobserveerd 2 dagen, en hij is enorm geschrokken hoe slecht ik dus echt hoor. Hierdoor is hij wat extra voorzichtig met allebei slapen, hij durft geen nachten weg van me te zijn omdat hij bang is dat het gebeurd dat ik door haar gehuil heen slaap...ik begrijp hem, maar het is moeilijk om aan te horen.
Nu hebben we deze nacht besloten dat ik mijn hoortoestellen in houd tijdens slapen omdat het dan misschien beter is, het kost mij nu wel extra energie om in slaap te blijven omdat ze eigenlijk pijn doen. En nog heb ik haar niet horen huilen....!!!
Ik neem mijn vriend niks kwalijk, dit is ook niet een alledaags ding wat je meemaakt, en het deed hem best wel pijn om te zien dat ik zo slecht hoor.
Ik schaam mij er nu oprecht voor! Het feit dat ik mijn eigen dochter niet kan horen tijdens het slapen, daar voel ik me oprecht een slechte ouder door....
Dus nu ben ik wakker zodat mijn vriend kan slapen, ik had mijn vriend een beter horende vrouw had gehad, maar helaas heb ik dat niet en dat doet me pijn.
Het gaat enorm goed met ons dochtertje, dit is alleen iets wat niet zomaar even opgelost kan worden...
 
Lieve lieve meid. Wat zal jij je vreselijk voelen.

Maar dit is simpelweg iets waar jullie samen je draai in moeten vinden. Idd, misschien vergt het iets meer hulp, iets meer creativiteit hoe om te gaan met de nachten als je vriend er niet is. Maar groter dan dat, is het voor jou niet eerlijk om het te maken.

Hou het een praktisch obstakel. Wat niets zegt over jouw eigenschappen als moeder, niets zegt over jouw kwaliteiten of over jouw eigenwaarde. Want daar hoor ik je over twijfelen, en dat raakt me. Niet doen meid, dat is echt niet nodig.

Praat er met je vriend over, over wat jullie kunnen doen om hiermee om te gaan. Ja, je vriend zal haar eerder horen dan jij -> hij zal je moeten wakker maken. Niet erg, gewoon hoe het is bij jullie. Eenmaal wakker, ben jij diezelfde topmama. Ja, in de nachten dat je alleen bent zullen jullie iets moeten verzinnen. Hoe doen andere gezinnen dat waarbij een of meer ouders slechthorend zijn? Jullie zijn vast niet de enige, hier moeten manieren voor zijn. Ga daar samen naar opzoek.

Dit is niks om je voor te schamen, echt niet. Het is iets lichamelijks wat nou eenmaal bij jou, en daardoor bij jullie, hoort. Jullie houden zielsveel van je dochter, en zij gaat niks tekort komen. Gewoon een extra uitdaging die jullie moeten oplossen (alsof zo'n eerste periode nog niet genoeg uitdagingen bevat ?).

Gaat goedkomen meid. Niet twijfelen aan jezelf. Je doet het top, je bent een supermama en je relatie is niet voor niets zo goed.

Over een paar maanden, als jullie je draai hierin gevonden hebben, lach je er weer samen om. Komt goed. ❤
 
Ik kan je enigszins begrijpen. Ik heb ook mijn leven lang problemen gehad aan mijn oren en gehoor. Als puber al werd mij gezegd dat ik mij erbij neer moest leggen om vroeg of laat gehoortoestellen te dragen. Mijn eerste gedachtes toen waren inderdaad, stel dat ik later mijn eigen kinderen niet hoor huilen…! Ik heb er ontzettend om moeten huilen toen. Dus ik snap je goed. Gelukkig is het bij mij nog niet zo ver gekomen en hoor ik het meestal wel allemaal. Toen de baby op geven moment naar zijn eigen kamer ging, hoorde ik hem niet meer en moest mijn man mij wakker maken. Oplossing was een babyphone naast mijn bed en nu gaat dat goed. Maar er zijn nogsteeds vaak momenten waarop mijn man zich inderdaad verbaast over dat ik het dan niet hoor. dan dringt het ineens door ofzo.
Maar dit is niet iets waar jij iets aan kan doen of voor hebt gekozen. Jouw vriend heeft er ook voor gekozen, want hij wist wel van jouw situatie toch? Dus dit is hoe het is en zoals gezegd zullen jullie je draai er in moeten vinden. Er zijn meerdere families met (beide) slechthorende ouders en er zijn vast oplossingen voor bedacht waar je ook naar op zoek kan gaan.
Schamen hoef je je echt niet!! Ook niet bang zijn dat je een slechte moeder bent want dat wordt echt niet gemeten in hoe goed jij je kind hoort of niet. Dat wordt gemeten in de liefde die een kind krijgt. Het komt echt allemaal goed!
 
Ahh meid, je hoeft je echt nergens voor te schamen. Je nergeert je kindje niet bewust. Je hebt een lichamelijk gebrek waar je niks aan kunt doen. En dat is inderdaad een obstakel waar jullie je weg in gaan vinden. Iedereen loopt weer tegen zij eigen hordes aan, en dit is een van jullie hordes. Als je kinderen hebt kom je nog wel vaker momenten tegen dat je denkt: hoe gaan we dit nu weer aanpakken?? In dat kader kun je het zien denk ik. Gewoon iets waar je nog een oplossing voor moet vinden. Het zegt in elk geval niets over of je een goede moeder bent en ook niet over jou als persoon. Je wil toch heel graag een oplossing vinden? Nou dat laat zien dat je echt wel een goede moeder voor je kindje bent hoor! En tot jullie die gevonden hebben zal je vriend je wakker moeten maken. 
Zijn er geen fora voor slechthorenden en dove mensen? Misschien dat je daar eens kunt vragen hoe andere ouders dat gedaan hebben. 
En misschien is er een patientenvereniging, of kun je je vraag bij de huisarts neerleggen. Bent vast niet de eerste die hier tegenaan loopt. En wie weet is er een goed hulpmiddel of trucje voor, waar je nu zelf niet zo aan denkt. 
Ik zou gewoon even rondvragen.
 
Dat is zeker niet iets waar jij je voor moet schamen hoor! Daar kan jij toch gewoon echt niks aan doen.


Ik snap dat je het zelf heel vervelend vindt. Maar is het zo erg dat je vriend er eerder wakker van wordt? Dat hij zelf naar de baby gaat, de baby bij jou brengt of jou gewoon wakker maakt? De meeste vaders worden nergens wakker van en dat wordt als normaal gezien. Bij jullie is dat gewoon andersom. Jullie normaal, helemaal niet erg.


Je hebt ook babyfoons die trillen. Zou dat anders wat zijn? Of iets gelinkt aan het bandje om je arm ofzo.
 
Oh en voor het huilen. Die eerste twee weken slapen ze vaak best goed. Omdat alles nog zoveel energie kost en ze gewoon niet anders kunnen. Maar de piek van het huilen bouwt op tot 6-9 weken, door krampjes bijvoorbeeld, maar ook omdat ze nog niks anders kunnen communiceren of doen, nog niet zelf in slaap vallen, en veel andere ongemakken, en na een maand of 3 gaan de meeste kindjes minder huilen en wat meer ritme krijgen. Dat is erg pittig. Maar het hoort erbij hoor. Check gewoon elke keer of er sprake is van een oorzaak: honger, moe, kou/warmte, pijn, krampjes, behoefte aan geborgenheid of structuur etc. En als je alles gecheckt hebt, dan kun je niet veel anders dan er zijn en wiegen en troosten. Je kindje even bij jou laten slapen. 
Je doet het echt goed!
 
Ik snap dat dit echt heel vervelend is! Schamen hoef je je echt niet! Ik ben doof CI dragend en het lukt mij ook niet om te slapen met CI of hoortoestel. Als je zo slecht hoort als je aangeeft dan heb je recht op het bellman waarschuwing en wel systeem. Dit is een wekker, waar speciale brand alarmen op zitten en een babyfoon! Bij mijn kids staat er op allebei de kamers een speciale babyfoon en als ze huilen dan gaat er een tril schijf onder mijn kussen trillen waardoor ik wakker wordt. Deze wekker kan je instellen op geluid, lichtflitsen en trillen. Echt ideaal!! Zoals ik zei: je hebt daar recht op als je een bepaald gehoor verlies hebt. De zorgverzekering betaald dit dan voor je. Via je audicien kan je daar aan komen. Dus als ik je een tip mag geven? Bel morgen meteen naar je audicien, want je hebt een recent audiogram nodig en vraag om het bellman waarschuwing en weksysteem. Ik moest dan naar bellman zelf bellen en dan ook aangeven voor de babyfoon. Ze komen het dan installeren voor je. Weet dat er een heleboel is voor ons als slechthorende mensen ;)
Succes er mee hoor!
 
Wat een lieve reacties, heb bij elke moeten huilen! Het blijft wel moeilijk, je zal maar tegen de verkeerde zeggen dat je door je kindje haar gehuil heen slaapt en je wordt gelijk verkeerd aangekeken, of belabeld als slechte mama...
Alles wat ik voor mijn prinsesje wil is een mooi en gezond leven! Daar doe ik letterlijk alles voor!
 
Terug
Bovenaan