Angst voor de bevalling

Ik wil ook even mijn ervaringen delen ;)!!
Elke bevalling is echt anders. Mijn eerste is in een tijd van 8 uur geboren en die bevalling deed inderdaad zeer.
Bij mijn zoon werd ik ingeleid. Iedereen waarschuwde me dat dat echt geen pretje was en veel erger als een 'normale' bevalling. Om 5 's middags had ik nog geen ontsluiting maar wel wat weeën. Omdat ik en mietje ben met pijn wou ik gelijk pijnbestrijding. Ik kreeg een prik in mijn been en later zou ik een ruggeprik krijgen. Om half 8 braken mijn vliezen en om kwart over 8 werd in een perswee mijn zoon geboren, zonder een weeënstorm. Was echt appeltje, eitje....
Als je echt bang bent en er tegen op ziet zou ik je adviseren om naar het ZH te gaan, daar kun je kiezen voor pijnbestrijding, thuis niet. Maar bloed aan de muur!? Die heb ik echt nog nooit gehoord!!
Heel veel succes van een april 2010 & oktober 2011 mama!!!
 
Je hebt wel echt de horrorverhalen gehoord die volgens mij maar heeeel weinig voorkomen. Ik ben nu zwanger van de 2e en de bevalling van mijn 1e was pittig maar goed te doen. Thuis ging alles prima, werd om 2.00 wakker en had bijna meteen weeën om de 3 min. Vk gebeld en om 5.00 had ik al 5 cm! helaas had ze gepoept dus moest ik naar het zkh. Door de rit werd ik gestressd en zette de ontsluiting niet door. (de weeën helaas wel) Om 9.00 had ik nog steeds 5 cm. Toen een ruggeprik gehad en weeënopwekkers. Even 2 uurtjes bijkomen en afwachten, toen had ik eindelijk 10 cm en met 30 min persen was onze dame er om 13.46!! In 12 uur tijd bevallen van een prachtdochter!

Ik twijfel zelf ook regelmatig over waar ik wil bevallen, ook omdat ik steeds naar het zkh moet, maar ik wil het toch thuis gaan proberen. Bij mijn dochter ging het zo goed thuis! Ik zat er helemaal in. En dat is de tip die ik je wil meegeven...

Waar je ook gaat bevallen zorg dat jij je prettig voelt en dat je je kan overgeven aan de weeën, dan gaat het goed!! Werk de pijn niet tegen, maar geef eraan mee. Ik dacht dat ik dat niet kon, ben ook best wel een mietje en kan niet tegen pijn. Maar het is me gelukt en het gaat jou ook lukken!!

En er is er idd nog nooit eentje blijven zitten, en ja het doet pijn. Maar je krijgt er zoiets bijzonders voor terug! jaja, alle chiche's zijn waar! Ook gaat er de laatste weken een stofje werken die zegt laat die bevalling maar komen!! Ik wil mn kindje nu zien haha!!

Meid veel succes met je keuze en praat erover met je vk, daar zijn ze ook voor!!

Liefs ciomama
 
Ben ik even blij dat ik de cursus 'samen bevallen' volg met mijn man. voordat ik met deze cursus begon had ik nachtmerries en akelige gedachtes over de bevalling. het was echt doodseng voor me. maar nu dat ik weet wat er mij te wachten staat en hoe me te concentreren doet het mij helemaal niks meer. ik heb er zin in en zie een mooie bevalling tegemoet. misschien voor jullie die ook angst hebben een tip, volg een cursus samen met je man over zwangerschap en bevalling
 
Afgelopen september ben ik bevallen van een zoon, mijn eerste kind. Ook ik was doodsbenauwd voor de bevalling. Uiteindelijk gaat het er makkelijker in dan eruit haha. Maar achteraf is het me erg meegevallen. 12 september ben ik 's middags gestript en ik behoorde tot 1 van de gelukkige vrouwen bij wie (13 september) 's nachts de weeën begonnen. Uiteindelijk heb ik er 13 uur over gedaan, wat niet lang is voor een eerste bevalling. Ik ging voor een thuisbevalling maar kwam na het breken van de vliezen in een weeënstorm terecht. Op het moment zelf vond ik het een hel, want de weeën bleven maar komen en ze waren na het breken van de vliezen ook heel heftig geworden. Er zaten geen pozen meer tussen dus even bijtanken zat er niet in. Uit wanhoop heb ik mijn vriend gezegd de vk te bellen om naar het ziekenhuis te gaan want ik hield de pijn niet meer. Toen we vertrokken had ik nog maar 4cm ontsluiting. De rit naar het ziekenhuis van 15 minuten zorgde ervoor dat ik bij aankomst ineens op 8cm zat (terwijl ik al met 2cm begon en 8 uur erover heb gedaan om op 4 te komen) en 2 weeën later kreeg ik al persdrang en zat op 10cm zodat ik mocht persen. Dat laatste heeft een uur geduurd omdat de weeën wegzakten. Mijn zoon bleek de navelstreng om zijn nek te hebben, had zuurstof nodig na de bevalling ivm natte longetjes en ikzelf had teveel bloedverlies waarna ook ik nog in het ziekenhuis moest blijven. Maar we hebben het gered en ik zou het zo weer over doen (al moest ik daar de eerste tijd toch echt niet aan denken) en uiteindelijk heb ik het toch zonder pijnstilling gered!

Daarom geef ik je (en alle andere zwangere vrouwen die nog niet weten wat ze te wachten staat) als tip om goed naar jezelf te luisteren want dat heb ik ook gedaan. Als je thuis wilt bevallen, dan ga je ervoor. Mocht je tijdens de weeën het gevoel hebben dat het je niet zal lukken, dan pak je je koffertje en ga je alsnog naar het ziekenhuis. Achteraf ben ik blij dat ik in het ziekenhuis ben gevallen. Maar ik ken ook het gevoel van het thuis willen bevallen. Die beslissing hoef je dus niet per se nu al te nemen maar kan je ook nog nemen op het moment dat het zo ver is. Wat veel aanstaande nieuwe moeders ook niet weten is dat autorijden (uiteraard niet zelf achter het stuur) de ontsluiting kan bevorderen door de hobbels in de weg. Vraag me niet hoe ik in een weeënstorm in de auto heb gezeten hoor haha! Maar bij mij heeft het gewerkt en ook bij anderen van mijn mamaclub, dus misschien hebben jullie daar ook wat aan.
Doe in elk geval wat goed voelt!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan