Angst voor een bengeltje (verkeerde opvoeding?)

[Anoniem]

Hey meiden,

af en toe bekruipt mij de angst om een bengeltje te krijgen, als ik soms van die irritante k*tkinderen zie, dan ben ik echt benauwd dat de mijne ook zo gaat worden...

ergens denk ik: het ligt aan de opvoeding, dus je kan er vanalles aan doen
aan de andere kant: er zullen ook kinderen zijn die het gewoon "in zich hebben", of geloven jullie daar niet in?

gelukkig zie ik het nu als een uitdaging om een leuk kind van Ivar te "maken", dus maak me er geen grote zorgen over hoor, maar soms...

liefs Jenneke

 

[Anoniem]

Moet er wel om lachen hoor hoe jij het beschrijft.
Maar ik zal je alvast uit de droom helpen......

Soms denk ik wel eens dat die van mij de ergste bengels op de wereld zijn.
Maar dan......
Plotseling zie ik dan toch kids die nog maar dan ook echt NOG ERGERDERDERDER zijn dan mijn kids.....
Ben dan dan toch weer gerustgesteld en denk dan ach ze zijn toch ook wel erg lief (vooral als ze slapen)

Groetjes Jolanda

 

[Anoniem]

Hahahaha, ja ik dek het ook wel eens.
Ohhh als het ons maaar wel lukt om een beschaafd kindje op te voeden....
Maarrrr ik geloof ook wel dat sommige kindjes gewoon niet te houden zijn.....
Ik zeg wel sommige.....als ik soms van die "probleemkindjes" zie in de supermarkt, dan zegt de moeder 9 van de 10 keer niks.....dat werkt natuurlijk ook niet.... Dus met ons komt het vast wel goed.

Liefs Annet

 

[Anoniem]

Hallo allemaal,

Ik ben ervan overtuigd dat wij als ouders bepalen wat voor kind we opvoeden! Uitgezonderd díe kinderen die een ontwikkelingsstoornis of andere aandoening hebben, "maken" wij onze kinderen. Natuurlijk speelt ook de omgeving een belangrijke rol maaaaar dan nog denk ik dat als wij onze zonen en dochters zó opvoeden dat ze een stevig zelfbeeld krijgen en tevreden zijn met zichzelf, dat ze dan veel minder snel "verkeerde vrienden" krijgen, "mee willen doen om erbij te horen" of zich asociaal gedragen!

Enne, die irrrrrriiitante kids in de supermarkt die alles uit de schappen trekken en niet door hun ouders worden gecorrigeerd of nog erger, schreeuwend worden gecorrigeerd, die zijn echt door hun ouders zo geworden hoor! Ze krijgen blijkbaar geen andere aandacht dan de negatieve aandacht als ze voor de zoveelste keer iets uitvreten waarvan ze weten dat het niet mag.

Natuuuuuuuuuurlijk schets ik het nu zwart-wit en zullen ook de grootste lieverdjes zich wel eens uitleven in de supermarkt of op visite. Maar dan nog is het hoe je er als ouder op reageert en mee om gaat!

Grtz. Poppetje71 mv Isa (13 mnd)

 

[Anoniem]

Hi
Nou bengeltjes zijn ze volgens mij allemaal wel eens hoor.
Dit hoort ook bij de ontwikkeling. Ze vragen om grenzen en die moeten wij dan ook geven. Maar...het is ook een stukje van het kind zelf hoor.
Ik heb nu drie jongens, maar de een reageert heel anders op de dingen als de ander.
Ze krijgen echt dezelfde opvoeding, maar er is duidelijk verschil hoor.
Dus ieder kind eist ook een andere aanpak.
Bij de een werkt belonen goed, bij de ander negeren enz...

In de supermarkt...ik  voel meer medeleven met een moeder als haar kind zich zo gedraagt. Het is niet altijd makkelijk om een kind te corrigeren ten aanstaan van een winkel vol mensen. Zelf corrigeer ik wel, maar soms denk ik ook wel eens..zo snel mogelijk wegwezen. Vooral in een dorp waar iedereen op elkaar let.
Ik zeg dan ook wel eens iets om die moeder wat op haar gemak te stellen.
Zo van...lastig he als ze net in de supermarkt zo doen....zeker als het vaag bekende zijn.

Maar...ik hoop ook dat mijn kinderen sociaal goed aangepaste kinderen zijn, maar een beetje uitproberen,   vind ik ook belangrijk. Want ik hoop toch echt dat mijn kinderen dingen durven ondernemen en niet altijd braaf in een hoekje zitten, een beetje pit mag wel. Ook dat is goed voor een kind denk ik....

groetjes Pas

 

[Anoniem]

Ja inderdaad erg als ze in de supermarkt schreeuwen of met de karretjes tegen mn enkels aanrijden grrr. Maar van een baby vind ik het wel minder erg hoor.
En ook in de winkel is een 'hoek'..
maar we zullen over een paar jaar wel zien want ik kan het nu wel zo zonnig inzien maar je weet het nooit....

 

[Anoniem]

Hallo,

Ik denk dat je veel zelf in de hand hebt met de opvoeding, maar niet altijd en niet alles. Ook opa's en oma's kunnen de opvoeding verpesten (in mijn eigen omgeving meegemaakt).
Waar ik me  aan kan ergeren is als de ouders op een gegeven moment toch maar toegeven. Een kind heeft dat heel snel door en gaat alleen maar meer drammen om zijn/haar zin te krijgen, want uiteindelijk krijgt hij/zij die dan toch wel. Ik weet dat het heel moeilijk is en voor ons ook zal zijn straks als Tijs wat ouder is om consequent te zijn en te blijven, maar zullen dat wel zijn.

Groetjes,
mv Tijs

 

[Anoniem]

Goeie topic!

Tja..... Er is toch echt een groot verschil tussen een bengeltje en aan een kind met onaangepast gedrag volgens mij...

Naar mijn mening zijn er een paar grote beinvloeders (raar woord) die je kind zullen maken tot wat het wordt. Dat ben je de eerste jaren voornamelijk zelf (met je partner en eventuele andere opvoeders uiteraard). Ik ben ervan overtuigd dat dat wat je er deze jaren instopt, er ook weer uit zal komen (al kun je je dat misschien niet voorstellen over een tijdje). Dus met schreeuwen, tikken uitdelen etcetera leer je je kind dat dat normaal gedrag is. Dat keur ik ten zeerste af, en al moet ik soms weglopen en ergens anders tot 10 tellen, ik probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat ik écht uit mijn slof schiet.

Maar de vorming van je kind is ook afhankelijk van karakter (het ene kind is het andere niet), beinvloedbaarheid en omgeving en ik denk dat we daar vanzelf achter komen over een paar jaar.... Het zal vaak niet zo lopen als jij wilt..... Maar als je er dan in de peuter-, kleuter en ook nog lagere schoolleeftijd waarden en normen 'instopt' waarvan jij vind dat ze horen, dan komt het over het algemeen wel weer goed denk ik en hoop ik (er zijn toch best veel rebelse pubers, die nu hele lieve en vriendelijke volwassenen zijn geworden).

Maar misschien voert dit wel te ver en bedoel je met dit topic vooral de krijsende peuter in de supermarkt, de klierende kleuter in de speeltuin of het jengelde schoolkind bij de kapper...... Dan vrees ik echt dat we allemaal onze portie krijgen hoor, want al die lieve rustige schattige jongetjes en meisjes van nu hebben periodes waarin ze hun grenzen opzoeken en die ze vaak het liefst in het openbaar weer even overschrijden...... Aan ons de schone taak om dan de tanden op elkaar te zetten en gewoon door te gaan met opvoeden.... Waarbij ik ons allen heel veel geduld en wijsheid toewens.....

Groetjes
Susan mv Gijs en Sophie