Angst voor miskraam

<p>Hoi allemaal,<br /><br />Ik ben in verwachting van ons 1e kindje, over 2 daagjes 7 weken zwanger. Ik kan het niet helpen, maar ik kan de gedachte niet los laten van een angst voor een miskraam. We hebben pas over 13 dagen onze eerste echo. Ik hoor het hier zoveel, op internet staat dat amper 10% van de zwangerschappen in een miskraam eindigt. Ik slik al vanaf mei foliumzuur, we zijn een jong stel(ik 23, vriend 26), wellicht dat het daar ook mee te maken heeft natuurlijk. Roken, drinken beiden niet, ook nooit beiden gerookt. Geen vruchtbaarheids problemen. Ik heb echter wel wat overgewicht. Zijn er meer vrouwen, die last hebben van deze angst? Eventuele tips er tegen? Wij hebben besloten ook onze families hierover in te lichten sinds een paar dagen, ook mede in de hoop dat het genieten dan wat meer kon beginnen. Natuurlijk zijn ze blij voor ons, maar bij iedereen was het woord: “oh dat is nog erg pril” haast onvermijdelijk niet te onthouden.</p>
 
Ik had deze angst bij de eerste zwangerschap ook. Te veel gegoogeld en bij elk pijntje bang. Dat waren 3 hele lange weken tot aan de echo. Achteraf heb ik er heel veel spijt van. 
Nu heb ik besloten er gewoon vanuit te gaan dat het merendeel gewoon goed gaat. En te genieten, m'n rust te nemen en de leuke kanten te lezen.
Inmiddels 14 weken zwanger, maar heb dit keer beter kunnen genieten. 
Tip die ik kan geven: Probeer te ontspannen en te genieten. Blijf vooral weg van googelen over rampverhalen of verklaringen voor steekjes en kramp.
Bel bij echte twijfel, bloedverlies/dubbel liggen van de pijn wel altijd je verloskundige. 
 
Heel herkenbaar, had dit ook aan het begin van mijn zwangerschap en zeker in het eerste trimester. Ben nu 30 weken inmiddels! Mij hielp het om veel afleiding te zoeken: lekker sporten, leuke dingen doen met mijn vriend en vriendinnen. En proberen om niet teveel te lezen op internet, het punt is namelijk dat je een miskraam niet kunt voorkomen, de enige invloed die je hebt is  door gezond te leven, zwangerschapsvitamines te nemen, niet te drinken/roken tijdens de zwangerschap en voldoende te bewegen. Hou je taai de komende weken, voor je het weet is her zover. 
 
Heel herkenbaar, had dit ook aan het begin van mijn zwangerschap en zeker in het eerste trimester. Ben nu 30 weken inmiddels! Mij hielp het om veel afleiding te zoeken: lekker sporten, leuke dingen doen met mijn vriend en vriendinnen. En proberen om niet teveel te lezen op internet, het punt is namelijk dat je een miskraam niet kunt voorkomen, de enige invloed die je hebt is  door gezond te leven, zwangerschapsvitamines te nemen, niet te drinken/roken tijdens de zwangerschap en voldoende te bewegen. Hou je taai de komende weken, voor je het weet is her zover. 
 
Hoi, 
Herkenbaar! Ik heb zelf al meerdere miskramen gehad. En dus zal ik altijd die angst blijven houden denk ik. Inmiddels kan ik er beter mee om gaan en denk ik: je kan er maar beter van genieten. Als het mis gaat kun je dit (helaas) toch niet tegenhouden. Het is zo zonde om achteraf terug te kijken en te bedenken dat je eigenlijk alleen maar angstig was. Veel afleiding zoeken helpt overigens ook om er niet constant mee bezig te zijn :)
 
Heel herkenbaar! Nadat ik er achter kwam dat ik zwanger was had ik binnen een week een kleine bloeding ( met 5+3 weken) Vanaf dat moment is mijn angst niet meer weggegaan. Nu 12+5 weken zwanger en 2 mooie echo's verder en nog steeds blijft er een kleine angst. Wel minder maar ik blijf wat onzeker. Ook veel voorbeelden in mijn omgeving waar het mis ging ook nog in een later stadium dus dat helpt ook niet.
 Het is ook mijn eerste zwangerschap. Ik kan weinig tips geven. Afleiding zoeken is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar je bent dus zeker niet de enige met dit gevoel. Ik hoop voor je dat de komende 13 dagen snel voorbij gaan en dat je een mooie echo te zien krijgt. Hopelijk brengt je dag wat rust.
 
hooi, 
Heel herkenbaar en ik denk ook niet meer dan logisch. Mijn omgeving zei telkens tegen mij; je gaat leren om te vertrouwen in je baby. Zowel in als uit je buik. Want de zorgen voor en om je kindje gaan vanaf nu nooit meer weg. 
Nu is het angst dat je het misschien zal verliezen. Straks angst om wiegendood etc. De angst om dit waardevolste persoon in je leven te verliezen word niet minder. Je kan enkel vertrouwen gaan hebben en geloof me! Die komt!! Ik heb er ook erg lang over gedaan. Maar mijn angst is echt verminderd in de zwangerschqp en het gevoel; jij en ik gaan dit samen doen, werd steeds groter. 
Succes komende maanden ?
 
Zo herkenbaar helaas. Wij zijn twee jaar bezig geweest. Op 1 juni van dit haar had ik een positieve test in handen, maar helaas liep de zwangerschap binnen een week uit op een miskraam. 


wonder boven wonder ben ik inmiddels weer zwanger (5+2 of 5+5). Maar ik kan echt geen moment genieten. Ik voel continue aan mn borsten en vind het enorm frustrerend dat kwaaltjes komen en gaan. Ene dag meer last dan de ander. Nu is mn linkerborst veel steviger en groter dan de rechter en ben ik weer bang dat er iets mis ik. 


ik word echt een complete heks door de angst en vind het heel lastig om er mee om te gaan want ik wil het kindje echt niet verliezen, ook al besef ik heel goed dat als het fout gaat het kindje niet gezond is en de natuur dan juist goed werkt.
Gelukkig heb ik dinsdag een echo al vind ik dat ook spannend omdat ik bang ben dat ze nog niets kunnen zien en ik dan weer in complete paniek raak. 


maar goed, het hoort er allemaal bij.
heel veel succes iedereen! 
 
Terug
Bovenaan