angst

S

sparkelgem

hoi iedereen,

nou de laatste weken komen eraan en ik begin nu eigenlijk beetje bang te worden.
niet alleen voor de bevalling maar ook voor de verantwoordelijkheid erna. dat ik voor zo`n klein wezentje moet zorgen en houden en heb ineens heel erg bang/angstig gevoel.
kan ik dat wel en komt het wel goed etc.
wat gaat er precies veranderen in me leven en gaat dat allemaal wel lukken.
misschien een beetje stom dat ik dan nu net de laatste weken pas zo over nadenk en dat die angst komt maar het voelt echt vervelend.
hebben jullie hier ook ervaring mee?

 
Daar heb ik zeker ervaring mee. Het helpt mij door te denken dat al sinds de mensheid bestaat alle moeders het van nature kunnen. Tuurlijk is de wereld veranderd en worden er meer eisen gesteld aan het moederschap, maar er is ook veel meer hulp beschikbaar. Als je iets niet zeker weet kan je altijd vragen (hier bijvoorbeeld) hoe anderen het aanpakken of heb je kraamzorg/consultatiebureau/vrienden/kennissen bij de hand die je altijd wel advies willen geven. Vergeet vooral niet dat het wel goed moet voelen voor jou. Ieder kind is anders en jij voelt je kindje straks het beste aan.

Wat betreft de bevalling: Het is mijn eerste, dus ik kan je niet helpen. Ik zie er ook een beetje tegenop, maar het is juist belangrijk om je zoveel mogelijk te ontspannen en het "gewoon" te laten gebeuren. Het is 1 dagje. Ik kan me zo voorstellen dat de liefde die je vanaf na de bevalling hebt en krijgt niets is in vergelijking met wat "ongemakken" tijdens de bevalling (ook wel: veel pijn). Mijn verloskundige zegt: bedenk maar dat elke wee er 1 is die je achter de rug hebt. Die specifieke wee komt niet meer terug.

Waar ben je van plan te bevallen? Ziekenhuis, kraamhotel, thuis?
 
hoi hoi,

Wij verwachten ons 3e kindje, ik weet van de vorige bevallingen dat je in een soort van roes komt, en dat je daardoor ook heel sterk bent, dus daar ga ik nu ook maar weer vanuit, dat geeft mij veel vertrouwen, je lichaam regelt dat allemaal wel goed.

Succes!!
 
ik ken je totaal niet, maar 1 ding kan ik zeggen:

je zal een goede mama worden!

wat een kindje nodig heeft, is liefde. en die zal hij/zij vast krijgen van jullie.

de rest wijst zich eigenlijk allemaal vanzelf.
ik had nog nooit van mn leven een luier verschoond. en toen ik nathalia haar eerste luier ging aan doen, wist ik het gewoon.
ik had nog nooit een baby in bad gedaan, en toen nathalia in bad ging, wist ik het gewoon.
heel stom,maar t wijst zich allemaal vanzelf.
en de eerste dagen heb je je kraamhulp ook nog, die je helemaal gek kan vragen.

natuurlijk hebben wij de zelfde vragen gehad als jij nu heb hoor, en voordat we voor een 2e kindje wilde gaan, hebben we weer die vragen gehad.

maar echt, probeer niet onzeker te zijn.
bekijk de andere kant:


 
:S ging even fout.

bekijk de andere kant:

ik word een top moeder!!!!
mijn kindje gaat niks te kort komen.
alle liefde die ik heb, zal hij/zij krijgen.
financieel zal het ook heus wel goed komen.
je zorgt toch altijd dat je kind te eten heb, ook al zou je zelf aan de gevel moeten liggen.

en qua bevalling moet je denken:

het gaat heel veel pijn doen, maar ik krijg er iets ontzettends moois voor terug, en de pijn ben ik zo kwijt maar mn kindje houd ik voor altijd!
als je je instelt dat het heel veel pijn gaat doen, kan het alleen maar mee vallen.

nu niet meer angstig zijn. t gaat helemaal goed komen! geniet nu maar lekker van de laatste loodjes.

liefs, do
 
hey meid!!

ik heb precies hetzelfde!! ik besef me nu geloof ik pas dat er een kleintje komt en poeh... kan ik het wel en zal ik wel n goede moeder worden en ben sommige dagen echt bang dat het niet goed komt.

maar mn vriend zegt zker te weten dat alles goed komt dus daar hou ik me aan vast, en net als hierboven staat, er zijn miljoenen vrouwen voor gegaan en ze zijn allemaal blij met hun kindje en alles gaat goed!

de bevalling zie ik niet echt tegenop... heel vreemd dan weer. Daarbij denk ik dan van ik zie het allemaal wel en laat het op me af komen..

nou, alles komt vast goed, en als we strax onze kleine smurf vasthouden dan vragen we ons vast af waar we ons druk om hebben gemaakt haha.

liefs
 
Hoi,

Hier is de derde op komst. Inmiddels heb ik natuurlijk ook veel gezien en gehoord in mijn omgeving. Sommige vrouwen ervaren direct na de bevalling "het moedergevoel". Andere vrouwen hebben dat niet direct. Die moeten enorm wennen aan het feit dat ze moeder zijn en de verantwoorldiejkheid voor een kindje hebben. En het is gewoon ook zo dat je veel minder tijd hebt voor jezelf, dat je overal aan twijfelt (doe ik het wel goed?), dat jue nog wel eens verlangtt naar de tijd van voor de zwangerschap etc. Maar dat zegt niets over jouw kwalitieten als moeder. Maar soms heeft het gewoon even tijd nodig, hou daar rekeing mee.

En je krijgt 1001 adviezen van je moeder, schoonmoeder, CB, vriendinnen, buurvrouwen etc...Gek werd ik er van (vooral bij de eerste). Kijk naar je kindje en luister naar jezelf en neem de adviezen ter harte die jou een goedgevoel geven en leg de rets naast je neer!

En de bevalling? Ik heb twee niet al te fijne bevallingen gehad! En toch ga ik er nu nog een keer voor! Dus dat zegt wellicht genoeg!
!
 
hoi,
ik herken dit ook ja.
nu het mijn derde is ben ik stuk makkelijker.
bij de 1ste zit je idd in een roes.
ik had nog een huilbaby ook.ik probeerde van alles.
maar kan alleen tip geven van,kijk naar je kind.pas je aan het kind aan.i.p.v andersom.
wij gingen toen die 3r´s geven dat werkte.
alles moest best strikt anders had ik echt een probleem.ik probeerde alles uit,alle voedingen.bij de 2de deed ik dat niet meer.werd stuk makkelijker.
ook hij was makkelijk kind,sliep in de wagen en in de auto.
bij de 1ste had zeker het moeder gevoel niet.dat heeft ook wel even geduurd ik schaamde me zo ervoor.ik heb het niet eens tegen iemand verteld.
al namen ze haar mee,vond het wel best.
ik deed de 1ste week alleen maar de voeding en voor de rest niks.me man en kraamverzorgster verzorgde haar,nou was ik flink met me zelf bezig,kolven ( overproductie) open wond die paar keer behandeld moest worden.toen ben ik gestopt met borstvoeding en kreeg ik meer ruimte,tijd voor haar.en toen kwam pas het gevoel.
kan alleen zeggen straks gewoon op je gevoel af gaan.kijk goed naar je kind.waar vraagt ze/hij om.
is het makkelijk en juist vraagt het om regelmaat.
je moet zeker even je draai vinden,ook weer als je gaat werken.geeft dat ook de tijd.ze zeggen ook 9 maanden ontzwangeren en dat is echt zo.
je kan ook altijd het cb bellen als je vragen heb.
kan je ook vertellen.wees niet bang voor de bevalling.ook denk je van ik heb geen energie.
nou die krijg je wel.ik was helemaal uitgeput omdat midden in een verhuizing zat.was dood moe.
dag voor me over gingen,voelde ik me niet lekker,doodmoe,me man belde de verloskundige bleek ik ook nog eens 5 cm te hebben,toen kwam er een bom energie op je af.ik zei nog zo kan ik niet bevallen.half uur later had ik me zoontje op me buik.

bij mij zijn de angsten nu anders,bij mij wordt er niet gereden naar het ziekenhuis,dus mocht het nodig zijn zal er denk een ambulance komen.
hoe reageren de kinderen.daarlijk zitten ze op school en dan.straks komt het weer zo snel en de verloskundige is er nog niet,allemaal dat soort dingen.
maar ja moet het gewoon afwachten en misschien valt alles reuze mee.het schijnt dat je lichaam kan sturen.tot zekere hoogte.

gr marjan
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan