Angsten verloop zwangerschap

<p>Dag allemaal, Ik heb hier al eerder een topic geplaatst over angsten tijdens begin zwangerschap maar ik gooi er toch weer even 1 in.. Ik ben nu bijna 8 weken zwanger en vorige week hebben we een hele mooie echo gehad met kloppend hartje. Ik was énorm zenuwachtig voor die echo en had van alles in mijn hoofd gehaald, wat uiteindelijk dus nergens voor nodig was. Na die echo ben ik een paar dagen opgelucht geweest, maar nu slaat dat weer om naar nieuwe angsten voor de termijnecho. Deze is pas over 3 weken en duurt voor mijn gevoel nog een eeuwigheid ? Ik heb in mijn omgeving gewoon téveel verhalen gehoord dat het mis ging, dat ineens het hartje was gestopt ondanks alle aanwezige zwangerschapssymptomen, geen bloedverlies etc. En dat ze daar pas na weken achter kwamen. Waarschijnlijk lees ik ook gewoon teveel op internet maar ik vind het gewoon zo spannend. Thuis kan ik er niet echt over praten omdat mijn vriend totaal geen angst (her)kent en er het volste vertrouwen in heeft.  Heeft iemand tips? Zijn er ook nog positieve verhalen? Ik heb het gevoel dat er zoveel negatieve verhalen zijn dat ik soms door de  bomen het (goede) bos niet meer zie...</p>
 
Ik had dezelfde onzekerheden maar er groeit nu toch echt kindje van bijna 19 weken bij me ? gewoon je verloskundige bellen en zeggen dat het je opvreet en niet los kan laten. Ik mocht tussendoor gewoon even komen kijken naar de baby. 
 
Denk dat er vaker positieve dan negatieve verhalen zijn, maar op internet hebben de negatieve verhalen toch de overhand. En natuurlijk kan het gebeuren dat het misgaat. Je angst is ook wel reëel en echt te begrijpen. Maar probeer vertrouwen in je kleintje te krijgen! Want als je de termijnecho hebt gehad, dan volgt er misschien weer een 20wkn echo, en zo blijf je gespannen en geniet je nauwelijks.. 
 
En je kunt altijd je verloskundige bellen voor een tussendoor echo, als je het spannend vind. Dat doen ze echt! 
 
Ja er bestaat geen garantie dat je volgende echo goed is.. maar de kans is wel heel groot. Vooral omdat je al een kloppend hartje hebt gezien. Soms gaat het nou eenmaal fout.. het is vreselijk maar het gebeurd gewoon. Kun je helemaal niks aan doen. Grote kans dat als het misgaat, er waarschijnlijk iets mis met het kindje was. Maar voor elke keer dat het misgaat, gaat het tig keer meer wel goed. Alleen hoor je vaak de verhalen waarbij het niet goed gaat. Ik was ook zo zo bang en onzeker in het begin maar heb vertrouwen. Heb vertrouwen in je kleintje en in jezelf. Ik zit inmiddels met een kleine meid van 9 weken en kern gezond :)
 
De kans is verreweg het grootst dat alles goed gaat. Verhalen op internet maakte mij ook heel onzeker maar mensen waar het mis gaat schrijven het sneller van hun af. Er worden dacht ik 250000 kinderen per jaar geboren in Nederland en als het onderwerp over een MK op een forum gaat dan is het logisch dat mensen hierop reageren als ze hetzelfde hebben meegemaakt en dan lijkt het meteen alsof het megaveel en vaak voor komt. Plus mocht er een MK plaatsvinden dan is dat omdat het echt mis zat met de kleine. Het gebeurt niet voor niks in ieder geval. Ik ben nu 16+4 weken en de bezorgdheid zal blijven dus ookal roepen mensen geniet, geniet, geniet. Dat lukt wel maar zeker zijn er ook de spanningen en ongerustheid. Maakt volgens mij niet uit in welk trimester je zit. Kop op, probeer uit te gaan van het allerbeste. Dan doe ik met je mee! 
Liefs Zoë
 
Plus ik heb het bij 16 weken niet meer zo zeer over een MK maar nu komt de 20 weken echo eraan en daar wordt van alles medisch onderzocht. Ik denk dat het goed zit maar toch blijven die twijfels en krijg ik nu ook alweer klamme koude handen als ik eraan denk en begint mijn hart iets sneller te bonken.
Het komt goed meid! 
 
Ik herken je onzekerheid wel, ook ik had hier last van. In mijn geval had ik daarbij ook nog extreme zwangerschapsmisselijkheid en kon amper iets binnen houden. Inmiddels ben ik  33+4 weken zwanger en gaat tot nu toe alles goed. @Zoë In Nederland ligt het gemiddeld geboorte cijfer toch iets lager. +\- 170.000 per jaar. Is toch ook een mooi getal?
 
Bedankt voor al jullie lieve reacties.. Het valt mij gewoon allemaal best wel tegen ? Ik ben jaren bang geweest dat ik niet vruchtbaar was (terwijl daar bij ons totaal geen aanleiding voor was, maar ook gewoon omdat je het zo vaak hoort dat mensen niet zwanger kunnen worden) en het was nagenoeg in 1x raak ? Achteraf kan ik daar heel hard om lachen. Maar ik dacht echt als je dan zwanger bent en je weet dus dat dat lukt, dan ben je echt helemaal in de wolken blabla. Maar daar ben ik wel van terug gekomen.. je vliegt van de ene onzekerheid in de andere. En dat vind ik zo jammer ? Ook hier zal ik (hopelijk) achteraf om moeten lachen en was het (hopelijk) nergens voor nodig.. 
Zou ik zomaar de verloskundige kunnen bellen dan en een echo kunnen doen? Moet hier niet een bepaalde reden voor zijn? 
 
Terug
Bovenaan