'Stress' om de oudste tijdens bevalling...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dit lijkt misschien een heel 'flauw' iets maar ik ben 37 weken zwanger en kan er echt wakker van liggen wat we met onze oudste zoon gaan doen als ik moet bevallen... misschien ben ik iets te veel controlfreak maar het houdt me toch erg bezig.

Je hoort wel eens dat vrouwen bevallen en daarna hun oudste net wakker wordt enzo.  Iedereen lijkt daar altijd zo relaxed onder, en het klinkt ook heel leuk maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat je nog naar het ziekenhuis moet, dat een kind dat altijd door slaapt ineens wakker wordt etc. etc. Het valt allemaal niet te plannen natuurlijk.
Volgens mij hou ik tussen mijn oren de hele bevalling tegen als mijn zoon nog thuis is en kan ik hem dus beter, mocht het 's nachts zijn, wakker maken en op laten halen.

Hoe zijn jullie ervaringen hiermee? Wie heeft er een goede (waarschijnlijk voor de hand liggende) tip voor mij?
 
Ik ben 3 jaar geleden thuis bevallen van onze 3e.
Uiteraard begon het 's avonds terwijl ze lekker lagen te slapen. Ik had van te voren verschillende vrienden gevraagt of ik hen eventueel kon bellen als we onverhoopt naar het ziekenhuis zouden moeten. Toen ik dat allemaal geregeld had kon ik met een gerust hart bevallen.
Gelukkig is het allemaal goed gegaan en zijn de kinderen niet eens wakker geworden van al het "lawaai"
Toen alles een beetje opgeruimd was heb ik ze wel even wakker gemaakt om ze aan hun zusje voor te stellen. Ze waren echt heel erg verbaasd, zo leuk!

Veel sterkte hoor!

Groetjes,
Els
39w1d zwanger van de 4e
 
Ooohw heel herkenbaar. Ik ben maandag uitgerekend en mijn zoontje was precies op tijd. Het kan dus elk moment gebeuren.
Heb ook heel lang zitten stressen wat ik met hem zal gaan doen. Vooral om wat jij ook beschrijft die momenten bv midden in de nacht. Moet ik hem dan wel of niet op laten halen. Uit zijn bed lichten vind ik ook zo zielig.

Iedereen deed er ook heel relaxed onder en ik had de hele tijd zo iets van: 'ja maar hoe moet ik dat regelen dan?'.
Mijn schoonmoeder maakte zelfs de volgende opmerking: 'in het ergste geval moet je partner hem opvangen en mist hij het bevallingsmoment'....nah ja....dat lijkt mij echt het ergste...wie moet mij dan 'opvangen'.

Wat mij in ieder geval veel rust heeft gegeven is het volgende. Ik wil in principe thuis bevallen, maar mocht ik het toch niet trekken of het begint op een moment dat het niet handig uitkomt met opvang voor mijn zoontje dan kan ik altijd alsnog naar het ziekenhuis gaan. Mijn moeder woont hier vlakbij en staat standby. Desnoods bel ik haar midden in de nacht en komt zij hier slapen en dan gaan wij naar het ziekenhuis.
En verder heb ik nog een paar mensen standby staan voor als mijn moeder op haar werk is.

En verder heb ik me er nu maar bij neergelegd. Ben er nu zelf ook heel relaxed onder. Je kunt het toch niet plannen. Mijn eerste bevalling was een helse bevalling dus ik hoop alleen maar dat het nu beter gaat. Maar ook daar ben ik heel relaxed onder.

Wellicht regelt moeder natuur het zo dat je naar mate de bevalling nadert je als vrouw relaxter wordt. Ik in ieder geval wel.

Ik hoop jij ook.
Als je een paar mensen kunt vinden die standby willen staan die je zoontje goed kennen dan geeft dat vanzelf rust en kun je je er misschien meer aan overgeven.

Sterkte in ieder geval
Groetjes mama3007
 
Ik heb mijn oudste op laten halen tijdens de bevalling. Ook al ben ik thuis bevallen. De bevalling begon 's nachts, toen we van de verloskundige hoorden dat het echt begonnen was heb ik mijn vader gebeld. Dat was rond 4 uur. Rond half 5 heeft hij mijn dochter opgehaald.
Ik vond het vervelend dat als we toch naar het ziekenhuis hadden moeten gaan mijn man had moeten wachten of onze dochter nog uit bed had moeten halen.
Mijn vader had op zijn werk afgesproken dat hij in maart 1 dag onverwacht vrij zou nemen. Dat was prima.
Voor mijn gevoel belde ik al vrij snel, op aanraden van de vk., ik dacht als ik nou nog een uurtje wacht dan kunnen ze allebei wat langer slapen. Maar achteraf gezien gelukkig maar, want in het half uurtje dat ik heb gewacht op mijn vader waren de weeën heel heftig geworden en een uur later is onze 2e dochter geboren.
Wij hadden dus afgesproken dat ze zowiezo opgehaald zou worden. Dat gaf mij de meeste rust.
 
Hallo,

Zelf ben ik ook wel een beetje benauwd hoe dat moet tegen die tijd.Mijn dochter is 2.5 en slaapt overal doorheen,dus 's nachts is niet zo het probleem.En in het weekend zijn de meesten nog wel vrij van werk,dus dat lukt ook nog wel.Maar ik ben het bangst voor doordeweek.Iedereen die ik ken werkt.Of ze werken en hebben een gezin met kinderen.Die kunnen dus ook niet zomaar alles laten vallen voor mijn bevalling.Daarbij wonen de meesten ook nog eens een half uur rijden bij mij vandaan.En daar bovenop had ik de vorige keer een vlotte bevalling.Wat als het nu nog sneller gaat.Ik mag dan al blij zijn dat mijn man op tijd thuis kan zijn.
E dan heb ik het alleen nog maar over een thuisbevalling.Wat als ik naar het ziekenhuis moet?

Dus ja,ik snap de stress wel.Gelukkig kan ik op het moment van nood altijd lekker nuchter zijn.En voor mij in het ergste geval is ze er gewoon bij.Daar houd ze denk ik ook geen trauma aan over.

Ik houd het gewoon binnen tot het weekend,denk ik,haha.

Succes en groetjes Bien
 
We hebben het zo geregeld dat onze dochter naar mijn moeder gaat, alleen wat als mijn moeder  niet in de buurt is.... Kan toch ook niet van haar verlangen dat ze vanaf week 37 thuis op de bank gaat wachten totdat er bij ons wat gebeurt .

We hebben nu  4 adressen achter de hand waar ze anders heen kan. Het probleem is inderdaad  overdag-door-de-week, er is altijd wel iemand aan het werk, of  nachtdienst heeft  of iets dergelijks. Bovendien moet mijn  vriend eerst ook nog eens van zijn werk komen. Hoop dat het s'avonds begint, als iedereen thuis is...

De eerste bevalling geen zeer snel, voelde een kwartiertje weeën en daarna direct de persweeën. Deze nog 2 uur opgehouden omdat we niet in het ziekenhuis waren en eenmaal op de verloskamer was ze er binnen een kwartier. Deze keer moet het weer een ziekenhuisbevalling worden en we moeten een half uur rijden van huis naar het ziekenhuis.....   Hoop gewoon dat de bevalling wat langer duurt als bij de eerste, met persweeën in de auto is geen pretje.

Groetjes Noah
 
hoi,

je berichtje dateert van de 9e. Ben benieuwd of je inmiddels bevallen bent en hoe je het ''opgelost'' hebt.
Ik zit er zelf ook mee. Mijn ouders en schoonouders wonen op 45 minuten afstand. Mijn dochtertje is 2 jaar.
Ik wil graag thuis bevallen, maar vorige keer heb ik wel alles bij elkaar gegild.
De bevalling duurde 2,5 uur en ik was gelijk gevloerd, dus geen tijd om nog van alles te regelen,
Ik heb nu het volgende bedacht: overdag: schoonmoeder of moeder bellen en hopen dat ze er snel zijn om dochter op te halen. Ik wil niet dat ze mij in erbarmelijke toestand zien dus dat wordt echt aan de voordeur afgeven.
's Avonds,/ 's nachts: het er op wagen dat ze niet wakker wordt.
Als ik naar het ziekenhuis moet: Babyfoon op slaapkamer dochtertje en babyfoon naar de buren brengen, dan ouders/schoonouders bellen en die komen dan bij ons in huis slapen tot we terug zijn.
Ik ben benieuwd...
Elke (27 w)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan